ซ่อมอวัยวะที่สูญเสีย (ฉบับผู้ป่วยหลอดเลือดสมอง)

จากบทความที่แล้ว https://cities.trueid.net/post/203440 ในบทความนี้ ถือเป็นภาคต่อภายหลังจากที่ผมสูญเสียความสามารถไปหลายอย่าง ได้แก่

1.การพูด+การกลืน+การดื่ม

2.การหยิบจับสิ่งของ+ยกแขนไม่ได้+พิมพ์สัมผัส

3.การเดิน+การวิ่ง ฯ

                                                                                            สูญเสียทักษะต่าง ๆ

ปัจจุบันผมสามารถฟื้นฟูทักษะเหล่านั้นกลับคืนมาเกินกว่า 50% หลายคนมองว่าผมโชคดี ผมยอมรับว่า ผมโชคดี แต่จะพึ่งเพียงโชค 100 % เห็นจะไม่ได้ เพราะจากผลวิจัยทางการแพทย์จำนวนมากสนับสนุนว่า ทักษะที่หายไปเรา (ผู้ป่วย) สามารถฟื้นฟูผ่านการทำซ้ำ ๆ ๆ ทีฝรั่งเรียกว่า relearning non-use phenomenon กล่าวคือ ผู้ป่วยมักใช้อวัยวะที่คงเหลือแทนข้างที่สูญเสียอย่างหนัก ส่งผลให้เราชำนาญการใช้อวัยวะข้างที่เหลือจนชำนาญ และทิ้งอวัยวะข้างอ่อนแรงไว้กลางทาง เพราะเหตุผลเดียวคือ เหนื่อย แต่คุณอาจลืมคิดไปว่า ทักษะ/ความชำนาญไม่สามารถสร้างขึ้นภายในวันเดียว เหมือนกำแพงจีน (ทำไมต้อง "จีน" อ๋อแฟนเป็นคนจีน หยั่มมา - ขิงไปอีก)

                                                                                more than 50% recovery

ผู้ป่วยบางท่านอาจจะกำลังคิดว่า "ก็มันถนัด" ใช่ครับคุณไม่ผิด แต่ขอถามว่า ก่อนที่คุณจะถนัดนี่เราไม่ต้องฝึกกันเลยหรือ? ดังนั้น

1.เปลี่ยนวิธีคิดก่อนว่า "ทุกอย่างล้วนเป็นไปได้ทั้งหมด" ไม่เช่นนั้นเราคงไม่มีหลอดไฟฟ้าใช้ เพราะเอดิสัน ทดลองล้มเหลวตั้งหลายครั้ง และถ้าสังเกตภาษาอังกฤษคำว่า Impossible กลับพบว่ามีคำว่า POSSIBLE - เห็นไหมครับ?

                                                                                               im[possible]

2.อย่างที่ผมเคยบอกผู้อ่านไปว่า คุณเองไม่ใช่ภาระถ้าคุณตั้งใจกายภาพ ดังนั้นจงอย่าคิดลาจากโลกนี้ไปก่อน เพราะถึงอย่างไรเราก็ต้องจากโลกนี้ไปด้วยกันทุกคน ในฐานะอาจารย์สอนกฎหมายขออนุญาตยืนยันนอนยันว่า "ความตาย" ไม่ทำให้หนี้ระงับ แต่คนที่ต้องรับบาปเคราะห์ คือทายาทคุณนะครับ ส่วนตัวผมจึงมองว่า "การหนีตาย" คือ การหนีปัญหา // แม้ว่าคุณอาจจะหนีหนี้เงินพ้น แต่คุณหนีหนี้กรรมไม่พ้นหรอก

3.ขั้นตอนที่ยากที่สด คือ การเริ่มลงทำ ผมจำเหตุการณ์หนึ่งได้ คือ ตอนที่ครูฝึกสั่งให้ผมแบมือ และผมก็บอกแบไม่ได้ จนครูฝึกบอกผมทำได้ สุดท้ายมันก็แบได้จริง ๆ โดยใช้สมองคิดเป็นภาพว่าเรากำลังแบอยู่ ประกอบกับใช้มือข้างอ่อนแรงทำตามมือขวา เช่นฝึกแบ ฝึกกำพร้อมกัน แรก ๆ ก็ไม่ได้หรอกครับ แต่ทุกวันนี้ ผมยังฝึกขว้างลูกเทนนิสทุกวัน

4.ความลับสุดท้าย

บทความนี้ผมใช้มือข้างที่อ่อนแรงพิมพ์

                                                                                   มือข้างที่อ่อนแรง

ท้ายนี้ขอบพระคุณ

ภาพปก โดย frank mckenna จาก https://unsplash.com/photos/iVVBVb2RqLc

ภาพที่ 1. โดย freepik จาก https://bit.ly/3rYJVgq

ภาพที่ 2. โดย kjpargeter จาก https://bit.ly/3rYgNWg

ภาพที่ 3. โดย jigsawstocker จาก https://bit.ly/2JLERdP

ภาพที่ 4. โดยผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !