โรคภัยไข้เจ็บที่ว่าร้ายยังไม่ร้ายเท่าคำพูดคนใกล้ชิด ขึ้นชื่อว่าโรคภัยไข้เจ็บคงไม่มีใครอยากเป็นแน่นอน เพราะเมื่อป่วยไข้แล้วนอกจากความไม่สบายกายที่เกิดขึ้นยังส่งผลถึงสภาพจิตใจอีกด้วย Photo by Bret Kavanaugh on Unsplash เมื่อไม่นานมานี้มีเหตุการณ์หนึ่งที่สร้างความสะเทือนใจต่อผู้ที่รับทราบเรื่องราวนี้เป็นอย่างยิ่ง ผู้ป่วยตัดสินใจดับชีวิตตัวเองลงจากสาเหตุที่ป่วยเรื้อรังมาเป็นระยะเวลานาน แต่ลึกลงไปกว่านั้นเหตุการณ์ดังกล่าวสาเหตุที่แท้จริงแล้วนั้นกลับเกิดขึ้นจากความน้อยใจของผู้ป่วยที่มีต่อคนรอบข้าง มนุษย์ทุกคนย่อมต้องการกำลังใจ ไม่ว่าในช่วงชีวิตที่ดีหรือเลวร้ายกำลังใจเป็นเรื่องสำคัญ กำลังใจที่ดีที่สุดย่อมเกิดมาจากภายในตัวของเราเองจากความภูมิใจ ความเชื่อมันในสิ่งที่เราทำว่าเป็นสิ่งที่จะนำผลดีมาสู่ตัวเราเอง ส่วนกำลังใจจากภายนอกนั้นคือกำลังใจจากคนรอบข้างที่อยู่รายล้อมรอบตัวเรา ซึ่งเป็นกำลังใจรองลงมาจากตัวเราเองแต่แท้จริงทุกคนกลับโหยหากำลังใจจากผู้คนรอบข้างในยามที่เราอ่อนล้าหรืออ่อนแอเรากลับต้องการคนที่เข้าใจเราให้กำลังใจ ประหนึ่งเป็นเหมือนหลักในการคิดและการดำรงค์ชีวิต ซึ่งอาจเป็นพลังแรงใจที่สำคัญกับตัวเรายิ่งกว่ากำลังใจของตัวเราเองด้วยซ้ำ Photo by Elien Dumon on Unsplash แต่เมื่อใดที่เราเจ็บได้ป่วยแล้วสภาพร่างกายย่อมทรุดโทรมตามอาการป่วยที่เราเป็น ยิ่งร่างกายทรุดโทรมอย่าหวังเลยว่าเราจะสร้างกำลังใจได้ด้วยตัวเอง ฉะนั้นคนรอบข้างจึงเป็นกำลังที่สำคัญอย่างยิ่งที่จะทำให้ผู้ป่วยอยากสู้กับโรคภัยไข้เจ็บหรือจะท้อถ่อย ท้อแท้ไปตามโรคภัยไข้เจ็บที่เป็น ‘คำพูด’ เพียงคำปลอบประโลมเป็นกำลังใจให้กันยามเจ็บไข้ได้ป่วยนั้นเปรียบประหนึ่งน้ำทิพย์ชโลมใจก็ว่าได้ และยังถือเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายที่สุด Photo by Allef Vinicius on Unsplash อย่าปล่อยให้คนที่เรารักต้องผจญกับโรคภัยไข้เจ็บอย่างเดียวดาย แค่เพียงหันกลับมาให้ความสำคัญกับผู้ป่วยที่เราดูแลไม่ใช่เพียงแค่การเตรียมอาหารเตรียมยาให้เท่านั้น ลองหันกลับมาดูแลสภาวะจิตใจของผู้ป่วยด้วย อาจส่งให้โรคภัยไข้เจ็บที่เป็นหายได้อย่างรวดเร็วกว่าเดิม เพราะใจที่เข้มแข็งย่อมส่งผลให้ร่างกายแข็งแกร่งตามมา Cr.ภาพหน้าปกจาก Photo by Alex Jones on Unsplash