ออกตัวล้อฟรีเลยว่า ผู้เขียนวางตัวเองอยู่สายแอลมาตลอด แอลกอฮอล์น่ะครับ ค่ำมาเป็นพบปะเพื่อนฝูง ใครชวนออกกำลังกายไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ หลายครั้งคนรู้จักชวนวิ่งมาราธอน เขาบอกว่าวิ่งขำ ๆ ออกกำลัง แถมได้ทำบุญ รับรองติดใจ สนุก ผู้เขียนก็ยังไม่เอาด้วย เคยได้ยินจากปากหลายคนนะว่า วิ่งแล้วติดใจ แต่ไม่เชื่อหรอก ด้วยไม่เคยคิดจะลงวิ่งกับใครเขา เมื่อได้ลองครั้งแรก ใจจึงกระหวัดให้นำมาเขียนเล่าอยู่ไม่ขาด เป็นที่มาของบทความนี้ เพราะเชื่อเหลือเกินว่า สายแอลกอฮอล์ ไม่ค่อยกล้าลงวิ่งเท่าไหร่ เพราะคำว่า ‘มาราธอน’ ฟังดูแสนยิ่งใหญ่ ตูน บอดี้แสลม วิ่งทีเกิน 1,000 กิโลเมตร จาก อ.เบตง จ.ยะลา ขึ้นเหนือสุดที่ อ.แม่สาย จ.เชียงราย ใหญ่ไหม? ใหญ่สิ! มาราธอน หากฟังเฉพาะประวัติความเป็นมา ก็ตกใจไม่น้อยแล้วล่ะครับ เพราะมีที่มาจากทหารส่งข่าวยุคกรีกโบราณ นามว่า ฟิดิปปิเดซ วิ่งส่งข่าวสงครามจากเมืองมาราธอน ไปแจ้งที่เอเธนส์ ระยะห่าง 42.195 กิโลเมตร และล้มลงขาดใจตายเมื่อสารถูกถ่ายทอดสำเร็จ นั่นแหละ สาเหตุที่ว่า ทำไมมาราธอนเต็มระยะถึงต้องวิ่ง 42.195 กิโลเมตร ส่วนฮาร์ฟมาราธอน หรือครึ่งมาราธอน วิ่ง 21 กิโลเมตร ประเภทมินิ วิ่ง 10.5 กิโลเมตร และประเภทขำ ๆ ฟันรัน 5 กิโลเมตร มาราธอนครั้งแรกของสายแอลอย่างผู้เขียน เริ่มต้นด้วยประเภทฟันรัน เพราะภรรยาชวนแกมบังคับ แถมชวนลูกชายวัย 9 ขวบลงวิ่งด้วย เหตุผลง่าย ๆ ว่า เป็นตัวอย่างให้ลูกออกกำลังกาย และวิ่งระยะ 5 กิโลเมตร ใคร ๆ เขาบอกมาว่า ไม่ซ้อมก็วิ่งได้ เดิน ๆ วิ่ง ๆ เดี๋ยวก็ถึง ชื่อประเภทฟันรัน คือ วิ่งสนุก ๆ อย่าคิดมาก “หากคุณไม่ไหว รถพยาบาลก็วิ่งตามหลัง เรียกได้” สบประมาทเยี่ยงนั้น ผู้เขียนรีบเปิดอินเตอร์เน็ต สมัครลงวิ่งมาราธอนประเภทฟันรันทันที รายการที่ผู้เขียนสมัคร ชื่อ Run for fun บางมูลนาก ครั้งที่ 2 จัดเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2563 รายได้ช่วยโรงพยาบาลบางมูลนาก อ.บางมูลนาก จ.พิจิตร เป็นการวิ่งแบบสนุกสนาน ระยะไกลสุดคือมินิมาราธอน ใกล้สุดก็ฟันรันที่ผู้เขียนลงสมัคร ข้อมูลการวิ่งมาราธอน แพทย์แนะนำว่า ก่อนวิ่งควรงดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ 24 ชั่วโมง แต่ผู้เขียนไม่ กระนั้นถึงดื่ม ก็พอประมาณเท่านั้น ไม่ได้หนักหนาอะไร ตื่นเช้า 5.00 น. สบาย ๆ ไม่มีอาการค้างหัวใด ๆ เวลาออกตัวมาราธอนครั้งแรกของสายแอล แบบไม่ซ้อมมาเลย เริ่มต้นที่เวลา 6.15 น. เดิน ๆ วิ่ง ๆ เออ มันสนุกแฮะ เดี๋ยวสาว เอ้ย! เด็กตัวน้อย ๆ วิ่งปรื๋อแซงหน้า เดี๋ยวผู้สูงวัยวิ่งนำ ทำเอาตัวเองต้องออกแรงวิ่งตึก ๆ ตามบ้าง แต่ได้ไม่กี่สิบเมตรหรอก เดี๋ยวก็กลับมาเดินใหม่ ถึงตอนนี้ผู้อ่านคงสงสัยว่าลูกชายและแม่ของเขาหายไปไหน ผู้เขียนเองก็ไม่รู้เหมือนกัน พอสัญญาณออกตัวดัง ทั้งคู่ก็วิ่งปร๋อไปแล้ว คนร่วม 2,000 คน มองหาสองคนนี้ไม่เห็นเลย เอาจริง ๆ วิ่งมาราธอนครั้งแรก ผู้เขียนเผื่อใจไว้แล้วว่า อาจไม่ถึงเส้นชัย อดคล้องเหรียญ การวิ่งมาราธอน จะช้าก็ได้ หากเข้าเส้นชัยคุณก็มีสิทธิ์รับเหรียญทั้งนั้น คำถามว่า ถ้าแอบอยู่ใกล้ ๆ เส้นชัยล่ะ เพราะอย่างไรซะ เขาก็วิ่งมาทางเดิมอยู่ดี ตอนปล่อยตัวฟ้ายังไม่สว่าง ไม่มีใครเห็นหรอก แอบเนียนวิ่งมารับเหรียญจะได้ไหม ตอบชัดๆ ว่า ไม่ได้ เพราะครึ่งทางทีมงานจะมอบสัญลักษณ์บางอย่างไว้ เช่น ยางรัดข้อมือ เพื่อบ่งบอกว่า คุณวิ่งมาถึงครึ่งทางจริง ไม่ได้ใช้ลูกไม้ใด ๆ มาราธอนครั้งแรกของสายแอลอย่างผู้เขียน ผ่านฉลุย แม้รองเท้าจะเป็นผ้าใบธรรมดา ๆ ก็ตาม เพราะช่วงเวลาวิ่งเป็นเช้ามืด อากาศสบาย ผู้ร่วมแข่ง มีทุกวัย ชรา ไล่ลงมายันเด็กประถม ทุกคนล้วนตั้งใจ วิ่งไม่ไหว ก็เดิน ทำให้ผู้เขียนมีกำลังใจ และบรรยากาศริมข้างทางก็เป็นมุมมองที่สวยงาม แม้จะขับรถผ่านบ่อยหน มุมมองยามวิ่งมาราธอนกลับสวยกว่า เพราะเราไม่ได้เร่งรีบ มองมันอีกมุมหนึ่ง จึงเพลิดเพลิน เดิน ๆ วิ่ง ๆ เดี๋ยวก็ถึงเส้นชัย อ้อ! หลาย ๆ จุดมีช่างภาพคอยเก็บภาพ นี่ก็เป็นกำลังใจให้วิ่งแบบสง่าผ่าเผยได้เช่นกัน แต่ผู้อ่านครับ ช่างภาพถ่ายผู้เขียนไม่ตั้งใจเอาซะเลย คนหล่อ ๆ กลายเป็นขี้เหร่เสียฉิบ (แต่ภรรยาบอกว่า เขาถ่ายดีมากแล้ว) ถึงรีวิววิ่งมาราธอนบทนี้จะอวดว่าไม่ได้ซ้อมใด ๆ ซ้ำ ไม่ใช่คนชอบออกกำลังกาย ยังลงวิงมาราธอนได้สบาย ๆ แต่ผู้เขียนเอง ก็ไม่ส่งเสริมให้ลงวิ่งแบบเกินตัวนะครับ เราไม่เคยออกแรงก็อย่าฝืน วิ่งเท่าที่ได้ ไม่ไหวก็เดิน หรือใครลงวิ่งรู้ตัวล่วงหน้า ซ้อมสักหน่อยจะดีมากเลยครับ สรุปว่า การวิ่งมาราธอนนั้น สนุก ตัดข้อกังวลต่าง ๆ ออกไปได้เลย ผมลองเพียงครั้งยังชักชอบ สายแอลยังสนุก สายอื่น ๆ ผมว่า รักเลยล่ะ สำหรับใครที่ลังเลลองดูได้ แต่อย่าฝืนตัวเอง ย้ำ! ภาพโดย ผู้เขียน