สิ่งที่คิดได้เมื่อฉันเลิกเล่น Social Media

ก่อนหน้านี้ฉันเริ่มรู้สึกตัวว่าติดเจ้าโซเชียลมากเกินไป ติดเสียจนไม่กินข้าว ตื่นมาต้องเปิดโทรศัพท์มือถือก่อนเลย เข้าห้องน้ำก็ใช้ เดินบนถนนก็ใช้ ไปกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวก็เช่นกัน ฉันนั่งจิ้มโทรศัพท์มือถือ

แม่เคยบ่นเรื่องนี้เหมือนกันถึงความประพฤติของฉัน

“นานๆ จะเจอกันพร้อมหน้าพร้อมตา ก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์มือถือกัน”

จริงๆ เป็นเรื่องที่แย่ ไม่เลยล่ะ แย่มากที่แม่จะต้องมานั่งดูฉันกับพี่สาวนั่งเล่นโทรศัพท์ เราเคยปรึกษากันว่าจะซื้อโทรศัพท์สมาร์ทโฟนให้แม่เล่นบ้างดีไหม แม่จะได้ติดบ้าง ทีนี้ก็นั่งจิ้มโทรศัพท์กันสามคนเลย สบายแฮ
รูปภาพโดย FirmBee จาก Pixabay

เคยถามแม่เหมือนกัน แม่บอกว่า “ไม่เล่นล่ะ แม่ชอบอ่านหนังสือ ปลูกต้นไม้ ฟังเพลงมากกว่า แก่แล้ว ไม่อยากเพ่งหน้าจอ”

ฟังๆ ดูนี่ก็เป็นงานอดิเรกของฉันก่อนที่ฉันจะติดโทรศัพท์เข้าขั้นนี่นา

วันหนึ่งขณะไปกินข้าวกับครอบครัวที่ร้านอาหารเจ้าดังในจังหวัดของฉัน ฉันเตรียมจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาตามนิสัยประจำตัว แต่ก็เหลือบไปเห็นครอบครัวหนึ่ง เดาว่าท่าทางจะคนต่างถิ่นด้วยน้ำเสียงที่ใช้ในการสั่งอาหาร หลังสั่งอาหารเสร็จ สามคนพ่อแม่ลูก นั่งจิ้มโทรศัพท์กันอย่างขะมักเขม้น

ภาพนี้เองที่ทำให้ฉันได้คิด...

สามคนพ่อแม่ลูก อุตส่าห์มาไกลจนถึงต่างจังหวัด แต่กลับไม่ได้มองสิ่งรอบกายเลย จริงๆ ร้านอาหารร้านนี้ตกแต่งสวยมาก พวกเขาน่าจะดื่มด่ำกับความสวยงามที่เจ้าของร้านตั้งใจจัดไว้หน่อยนะ

ฉันลองใช้ชีวิตที่ไม่มีอินเตอร์เน็ตดู

เป็นโลกที่ไม่มีไอจี ไม่มีเฟสบุ๊ค ไม่ได้เห็นชีวิตของคนอื่นๆ ละม้ายคล้ายคลึงกับชีวิตหลังเขาก็ว่าได้

อาจจะเหงาอยู่บ้างแต่กลับพบข้อดีหลายข้อทีเดียว

อย่างแรกคือฉันมีเวลาทำอะไรหลายสิ่งหลายอย่างได้มากขึ้น..

มีเวลาอ่านหนังสือเล่มหนาได้จบภายในสองสามวัน มีเวลาชมความงามของสิ่งรอบกาย สายลม แสงแดดและทุกอย่างที่ประกอบรอบตัวเรา

มีเวลาคุยกับคนข้างตัวมากขึ้น

มันก็ตลกดีนะที่เจ้าสิ่งที่เรียกว่าสมาร์ทโฟนสามารถฉกชิงเวลาจากคนใกล้ชิดของเราไปได้มากขนาดนี้

เหมือนจะใกล้. ..แต่ไกลห่าง

ขณะที่เราก้มหน้าก้มตากดๆจิ้มๆเราเคยถามตัวเองไหมว่าเราละเลยอะไรไปบ้างหรือเปล่า

เราปล่อยให้คนข้างตัวของเราเหงา. .แม้ว่าจะนั่งใกล้กันแค่ไหนก็ตามที

บางทีที่ฉันไปในที่สาธารณะ. .ผู้คนรอบกายล้วนแต่กดโทรศัพท์จนแทบจะเดินชนกัน

ไม่ได้หมายความว่าเฟสบุ๊ค, ไอจีไม่ดี

แต่ฉันว่าใช้อย่างพอดี. .พอเหมาะจะดีกว่า

โลกใบนี้ยังมีอะไรสวยงามให้เราชื่นชมอีกมาก โลกกว้างกว่าจอสี่เหลี่ยมในมือมากมายนักและอย่าลืมหันมาสนใจคนข้างๆตัวของคุณด้วย.. ."