วิ่งเทรลปีนี้เราคงให้คำนิยามกับมันว่า ‘ลึกซึ้งถึงคำว่าเทรล’ (Part1/2) ปกติแล้วเราจะวิ่งมาราธอนซะส่วนใหญ่ แต่เมื่อปีที่แล้วมีโอกาสได้วิ่งเทรลระยะ 10K แล้วติดใจ ชอบในความท้าทายของสนามเทรล เลยไม่พลาดที่จะลงวิ่งในปีนี้ ระยะที่เคยวิ่งถูกเพิ่มมาอีก 5K การวิ่งเทรล 15K ของเราเลยเป็นเรื่องที่ใหม่มาก ๆ เพราะวิ่งมาราธอนก็วิ่งสูงสุดแค่ 12K นอกจากจะใหม่ในเรื่องของระยะแล้ว ยังใหม่กับพวกอุปกรณ์อีกด้วย เพราะระยะนี้มีอุปกรณ์บังคับหลัก ๆ เลย คือ เป้น้ำ แล้วจุดพีค ก็คือ เพิ่งมารู้เอาหนึ่งวันก่อนวิ่งว่าต้องใช้เป้น้ำ ในพื้นที่ที่เราอยู่การหาซื้ออุปกรณ์วิ่งเทรลหาได้ยากมาก และไม่อยากไปหน้างานเพราะเกรงว่าจะไม่มีขาย อารมณ์แบบมีไว้ก่อนอุ่นใจกว่า เราเลยตัดสินใจโพสหาในกลุ่มวิ่ง เพื่อจะซื้อต่อและขอนัดรับใกล้บ้าน แล้วก็มีผู้ใหญ่ใจดีส่งต่อเป้น้ำให้เรา โดยไม่คิดเงินสักบาท (ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ) มาเข้าสู่ช่วงสำคัญ…ของการรีวิวสนามนี้กัน ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าเราเป็นน้องใหม่ของสนามเทรล สนามนี้เป็นสนามที่สองของเรา ซ้อมแค่บนถนนและไม่ได้จริงจังกับการซ้อมเท่าไหร่นัก เพราะชอบคิดบวกเสมอว่าถ้าเราคิดว่าทำได้เราก็จะทำได้ พร้อมกับผ่านสนามนี้มาเมื่อปีที่แล้วในระยะ 10K ก็เลยยิ่งได้ใจยิ่งทำตัวชิลไปกันใหญ่ พอถึงวันวิ่งเราปล่อยตัวใน wave 1 ประมาณ 2-3 กม.แรก จะเป็นทางถนนลูกรังและเริ่มเข้าใกล้ภูเขาใน กม.ที่ 4 ช่วงก่อนขึ้นไปบนภูเขา เรากลับเจอในเหตุการณ์ที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องเจอ นั่นก็คือ ‘หลงทาง’ เราวิ่งหลงทางไปประมาณห้าถึงหกร้อยเมตร แต่โชคดีที่ไม่ได้หลงเพียงคนเดียว เราเลยวิ่งตามพี่ ๆ กลับมาในทางที่ถูกต้อง ทางที่เรากำลังไปต่อคือทางขึ้นเขา ระยะ 15K ปีนี้มีโอกาสได้ขึ้นไปถึงยอดจุดชมวิวด้วย ระหว่างทางขึ้นหินลอยเยอะมาก และทางก็ชันขึ้นเรื่อย ๆ ช่วงขึ้นเขาช่วงนี้คนค่อนข้างเยอะ เดินไปแถวเรียงหนึ่งกันขึ้นไป เราที่ไม่เคยซ้อมดันเนินเลยยย ช่วงขึ้นรู้สึกเหนื่อยมาก ๆ แวะพักเกือบทุก 5 นาที จนไปถึงช่วงนึงก็มีความคิดว่า ‘จะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี’ แต่พอหันไปมองข้างหลัง คนที่จะขึ้นมาเยอะมากเหมือนกัน กลับตัวไม่น่าได้แล้ว เลยอดทนเดินขึ้นไปเรื่อย ๆ จนมีคุณลุงท่านนึงเดินแซงเราไปแล้วพูดว่า ‘ก้มหน้าเดินไปเดี๋ยวก็ถึงยอด’ โอ้วนี่มันเสียงสวรรค์ชัด ๆ ทำให้มีแรงมีกำลังใจเดินต่อ เราว่าเสน่ห์ของการวิ่งเทรลนอกจากได้เจอวิวที่สวยงามแล้ว ก็คงเป็นกำลังใจพวกนี้แหล่ะที่นักวิ่งต่างมอบให้กัน ไม่ว่าจะเป็นทั้งคำพูดหรือการส่งยิ้มให้ มันช่วยได้มาก ๆ เลย ระหว่างทางขึ้นยอดเขาเราเริ่มเห็นวิวทุ่งนาด้านล่าง ถือเป็นสัญญาณอันดีว่าเราน่าจะใกล้ถึงยอดแล้ว เดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงยอด ‘จุดชมวิวเขาแด่น’ มันสวยมากกก ถือว่าคุ้มมากกหายเหนื่อยเลย เราใช้เวลาอยู่ตรงนี้สักพักเพื่อเก็บภาพ สัมผัสบรรยากาศและให้ร่างกายได้พัก พอเก็บภาพจนพอใจแล้วก็เริ่มวิ่งต่อ แต่กลับชะงักเมื่อลงมาจากยอดได้ไม่ถึง 200 เมตร ต้องเจอกับทางแยก… ( รอติดตามตอนต่อไปน้าา บันเทิงมาก ๆ บอกเลย ) #PET #PETpribpreeecotrail #petpribpreeecotrail #trailrun #trailrunning #คิดแล้วไปให้ถึง #amazingthailand