ใครอยู่ชั้นบน?

แม้ผมจะพักอาศัยอยู่เพียงลำพังในบ้านเช่าสองชั้นครึ่งตึกครึ่งไม้  ซึ่งห้องไม้ชั้นบนมีลักษณะค่อนข้างเก่า  และไม่ค่อยสะดวกสบายเท่าพื้นที่ใช้สอยที่เป็นอาคารด้านล่าง  แต่ด้วยความที่ชั้นบนมีข้อดีคือความเงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อน  ผมจึงใช้เป็นห้องนอนในยามปกติ  ส่วนชั้นล่างจะใช้เป็นที่นอนบ้างเป็นบางวัน

ต่อมาคืนหนึ่ง  ผมไปเที่ยวสถานบันเทิงในตัวเมืองกับเพื่อน ๆ  แล้วเกิดเหตุทะเลาะวิวาทกับวัยรุ่นอีกกลุ่มหนึ่ง  คู่กรณีมีจำนวนมากกว่า  จึงรุมทำร้ายผมและเพื่อนจนอ่วมอรทัย  ผมเองโดนประเคนสหบาทา ทั้งเตะ ถีบ กระทืบ จนน่วมไปทั้งตัว  หลังจากถูกพาไปทำแผลและปฐมพยาบาลเบื้องต้นที่โรงพยาบาลแล้ว  ผมก็ลากสังขารอันบอบช้ำนั้นกลับมาถึงบ้านเช่าด้วยอาการหมดแรง  แต่ก็ยังอุตส่าห์ตะเกียกตะกายขึ้นไปยังห้องนอนชั้นบน อันเป็นพื้นที่ที่ผมรู้สึกปลอดภัยมากที่สุด

วัฎจักรชีวิตของผมวนเวียนอยู่กับการนอนกลางวันและตื่นไปทำงานกลางคืนอยู่อย่างนั้นหลายวัน  และในระหว่างที่นอนกลางวันอยู่ชั้นล่าง หูก็พลันแว่วได้ยินเสียงแปลกๆ จากห้องนอนชั้นบน เป็นเสียงเหมือนมีบางสิ่งเคลื่อนไหวและบังเกิดความรู้สึกว่ามีใครบางคนอยู่ในห้องนั้น  ผมอยากจะขึ้นไปตรวจสอบดู แต่ด้วยสังขารตอนนั้นไม่เอื้ออำนวย  จึงได้แต่ปล่อยผ่านและปลอบใจตัวเองว่าคงคิดมากไปเอง เพราะบ้านเช่าหลังนั้นมีผมอยู่เพียงคนเดียว

จนกระทั่งคืนหนึ่งในอีกหลายวันต่อมา ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงหมาหอนรอบ ๆ บ้าน ลองเงี่ยหูฟังเสียงอื่นๆ โดยเฉพาะเสียงแปลกๆ บนห้องนอนชั้นบนที่เคยได้ยิน แต่ก็ไม่ปรากฎเสียงนั้นเหมือนเคย  ทว่ากลับมีเสียงคนพูดคุยกันหน้าประตูบ้าน ก่อนจะมีเสียงไขกุญแจประตูเปิดเข้ามา  เมื่อผมลุกจากที่นอนเดินไปดู  ก็พบว่าผู้มาเยือนคือป้าเจ้าของบ้านเช่านั่นเอง  ที่มาพร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจ 2 - 3  นาย และชาวบ้านอีกกลุ่มหนึ่ง  แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจผมเลย

เจ้าหน้าที่ตำรวจเดินสำรวจภายในบ้าน ก่อนที่ตำรวจนายหนึ่งจะถือวิสาสะเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนโดยไม่ฟังเสียงร้องห้ามของผม  สักครู่หนึ่งตำรวจนายนั้นก็ร้องเรียกพรรคพวกและชาวบ้านให้ตามขึ้นไปข้างบน  อีกครู่หนึ่งต่อมา  เจ้าหน้าที่ตำรวจและชาวบ้านที่ขึ้นไปชั้นบนก็ช่วยกันหามร่างของใครคนหนึ่งซึ่งห่อร่างด้วยผ้าปูที่นอนของผมเองลงมาชั้นล่าง  มีเสียงร้องบอกกันว่า ร่างนั้นเสียชีวิตมาหลายวันแล้ว  จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงป้าเจ้าของบ้านเช่าบอกเล่าแก่ตำรวจว่า

"เมื่อหลายวันก่อนเห็นว่ามันไปเที่ยวผับแล้วมีเรื่อง โดนซ้อมปางตายกลับมาบ้าน แต่ตอนเช้าก็เงียบ และไม่เห็นออกมาจากบ้าน ป้าสงสัยและเป็นห่วงว่ามันจะเป็นอะไร เลยไปบอกให้คุณตำรวจมาดูนี่แหล่ะค่า..."

ผมรู้สึกเอะใจ จึงค่อยๆ เดินเข้าไปยืนอยู่ด้านหลังของกลุ่มชาวบ้าน ที่ยังดูเหมือนว่ายังไม่มีใครสนใจผมเหมือนเดิม  และเมื่อผมชะโงกหน้าไปดูร่างที่ถูกหามลงมาก็ตกใจสุดขีด เมื่อเห็นว่า ใบหน้าของเจ้าของร่างนั้น มันเป็นใบหน้าของผมเองชัดๆ !!!

ขอบคุณภาพประกอบจาก Pixabay.com