เพลงดีเพลงดัง แต่(เทป)ฟังไม่ได้

ย้อนกลับไปอีกสักคราครั้ง เมื่อประมาณสักยี่สิบที่แล้ว..

ช่วงเวลาที่การรับฟังเพลงผ่านอุปกรณ์ดิจิทัล ยังไม่แพร่หลายเท่าทุกวันนี้

มีการฟังเพลงด้วยวัสดุประเภทหนึ่งที่อ่านข้อมูลผ่านแถบแม่เหล็ก

เรียกว่า.. เทปคาสเซ็ท

ศิลปิน ไม่ว่าจะฉายเดี่ยว เป็นคู่ดูโอ้ หรือจะเป็นวง จนไปถึงเป็นหมู่คณะ กว่าจะได้ออกอัลบั้ม หรือที่เรียกว่าออกเทปได้นั้น อาจไม่ได้เป็นเรื่องที่ง่ายดายนัก..

เมื่อเทียบกับปัจจุบันแล้ว ช่องทางการทำเพลง หรือนำเสนอผลงานด้วยตัวเองเป็นเรื่องอันแสนง่าย
เพราะปัจจุบันมีช่องทางการเผยแพร่ผลงานผ่านสื่อโซเชียลมีเดียต่างๆ

หากแม้นว่าหมาอาจเมิน แต่ถ้ามีแมวมองเห็นสักเพียงหนึ่งคน อาจได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลง เพื่อออกซิงเกิ้ล หรือเพลงแนะนำออกมาก่อน

หากซิงเกิ้ลได้รับการตอบรับที่ดีแล้ว ค่อยปล่อยเพลงอื่นๆ อีกตามภายหลัง

หรืออาจใช้ปากกาเขียนแถบลงบนตลับเทป เพื่อเป็นสัญลักษณ์ ให้ทราบว่าเพลงที่โปรดปราน และต้องการฟังซ้ำบ่อยๆ อยู่ช่วงไหน..

ปัญหาของการฟังเพลงผ่านตลับเทปคาสเซ็ท ที่เมื่อฟังบ่อยๆ นั่นก็คืออาการที่เรียกว่า "เทปยืด"..

อาการเทปยืดดังกล่าว อาจทุเลาเบาลงได้ จากคำแนะนำของกูรูผู้ฟังเพลงว่า ให้นำตลับเทปไปแช่เอาไว้ในตู้เย็นสักพักใหญ่ๆ

หากหยิบตลับเทปที่แช่เย็นไว้แล้ว กลับออกมาฟังอีกครั้ง แล้วอาการเทปยืดนั้นยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ ก็แสดงว่าอาการของตลับเทปนั้น อาจจะเริ่มหมดอายุขัยของมันแล้ว..

และถ้าหากยังฝืนทนเปิดฟังต่อไป อาจจะเกิดอาการโคม่า จนถึงขั้นเครื่องเล่นกินเทป คือเมื่อนำเทปออกมา จะเห็นสายเทปออกมาจากตลับด้วย

บริษัทผู้ผลิตเทปเริ่มทยอยปิดการผลิตลงในช่วงประมาณปี ค.ศ. 2000 ซึ่งเป็นช่วงที่ระบบดิจิทัลเริ่มเข้ามามีบทบาทในการฟังเพลงมากขึ้น

จวบจนกระทั่งอุปกรณ์ และวัสดุในการฟังเพลงก็เปลี่ยนมาเป็นแผ่นซีดีแทน

เสียดายก็ตรงที่มีตลับเทปของศิลปินหลายท่านที่ฟังไม่ได้ เพราะอายุขัยของตลับเทปที่หมดไป

โดยไม่เกี่ยวอันใด กับอายุขัยของศิลปินที่หมดลง..

ภาพ 1, 2 และ 3 จาก Pixabay.com