อื่นๆ

เมื่อบริษัทแม่ล้ม บริษัทลูกจะอยู่อย่างไร

101
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เมื่อบริษัทแม่ล้ม บริษัทลูกจะอยู่อย่างไร

TrueID In-Trend ฉบับที่ 14 เมื่อบริษัทแม่ล้ม ... บริษัทลูกจะอยู่อย่างไร

ในการต่อสู้กับ IBM ลุงเคยสู้กันถึงขนาด ลดราคาเครื่องให้มากกว่า  เสนอการรับประกันให้ยาวกว่า  เสนออุปกรณ์ที่เสนอให้มากกว่า เสนอการด้านการบำรุงรักษาให้มากกว่า  แถมระบบ Software ให้มากว่า IBM ที่เสนอ....แต่ IBM ไปพูดกับลูกค้าคำเดียวว่า “บริษัทในเมืองไทยใหญ่ๆ เหล่านี้  เขาไม่เคยทำธุรกิจด้านคอมพิวเตอร์ เขาร่ำรวยจากการขายปุ๋ย ขายเครื่องจักรกลอื่นๆ  ที่เขามาทำธุรกิจคอมพิวเตอร์ก็เป็นไปตามกระแสนิยมเท่านั้น....ท่านประธานที่เคารพ  จะมีประโยชน์อันใดเล่า  หากวันใดวันหนึ่ง บริษัทที่เป็นตัวแทนเหล่านี้ เขาเลิกทำธุรกิจด้านคอมพิวเตอร์ เพราะไปขายปุ๋ย กำไรมากว่า...ขายน้ำมัน มีเงินมากมหาศาลกว่า....แล้ว ท่านประธานครับ ใครจะให้การบริการเจ้าคอมพิวเตอร์ที่เขาเสนอมา ถูกเหมือนยังกับจะได้เปล่านั้นได้อย่างไร....มีแต่ IBM เท่านั้น ที่พิจารณาถึงปัจจัยเหล่านี้ เพื่อประโยชน์ของลูกค้าอันสูงสุด  IBM จะไม่ยอมทิ้งประเทศไทยไปเป็นอันขาด”......แล้ว  ท่านประธาน ไม่ว่าการประกวดราคา หรือประธานของบริษัทที่จะใช้คอมพิวเตอร์ก็เออ ออ ห่อหมก กับ IBM ไปด้วย หันไปทำธุรกิจกับ IBM เกือบทุกราย....ปล่อยให้เพียง 1 % เท่านั้น  ที่แย่งชิงกันเองระหว่าง ยิบอินซอย เคี่ยนหงวน หรือ ล็อกซเล่ย์....แบ่งกันคนละนิดคนละหน่อย พอหอมปากหอมคอ ดังนั้น  พอซัมมิทกรุ๊ป ล้มโครมลงต่อหน้า หนังสือพิมพ์ทุกฉบับพาดหัวข่าวหน้าหนึ่ง “ซัมมิทฯ ล้มแล้ว” “รัฐบาลยึดโรงกลั่นกลับคืน”  IBM ก็ยิ้มระรื่น  หันไปหาลูกค้าที่เคยปฏิเสธข้อเสนอของ IBM หันมาใช้ระบบของ Univac พลางบอกว่า “จะให้เราเสนอระบบมาใหม่ เพื่อทดแทนระบบ Univac ไหมครับ  เราพยายามจะรีบนำเข้าระบบเครื่องที่เหมาะสมกับกับงานของท่านเพื่อให้มาใช้แทนระบบ Univac อย่างด่วนที่สุด.....”
_MG_0522.JPG เท่านั้น ยังไม่พอ  สตาฟของ บริษัท ซัมมิท คอมพิวเตอร์ ก็ใจอ่อน เหลือเกิน  พอบริษัทพ่อ แม่หมดอายุขัยลงอย่างปัจจุบันทันด่วน ต่างก็ร้องห่มร้องให้กันกระจองอแง  ไม่เป็นอันทำงาน ต่างคนต่างจับกลุ่มกันเพื่อหางานใหม่  เกิดการระส่ำระสายกันไปทั่วกรุงโลกา..............ณ บัดนั้น  ก็เหลือเพียง นายอมร  ถาวรมาศ  ทศกัณฐ์แห่งกรุงลงกา  ซึ่งขันอาสา ซี.เจ. เข้ามาเพื่อทำให้บริษัท ก้าวหน้าไปอย่างรุ่งโรจน์  ถ้า MD คนนี้ถอดใจเสียอีกหนึ่งคน...ป่านนี้ ซัมมิท คอมพิวเตอร์ ก็คงจะเหลือเพียงตำนาน ไม่คงกระพันอยู่มาจนถึง พ.ศ. นี้ พอบริษัทใหญ่ยุบปั๊บ  ผู้บริหารรู้ข่าวจากวิทยุข่าวเช้า  ต่างคน ต่างยังงงกันอยู่ ตามหา ซี.เจ. ก็ไม่เจอ  พอสัก 9 โมง ซี.เจ. ก็ลงจากรถบูอิกสีฟ้า จะเดินมาขึ้นลิฟต์  คุณอมร ก็เข้าประกบท่านทันที “ท่านครับ  ได้ยินข่าวป๋าเปรม ประกาศยึดโรงกลั่นใช่ไหมครับ” ซี.เจ หน้าตาเคร่งครึม พยักหน้าเล็กน้อย  เดินไปขึ้นลิฟต์  คุณอมร ก็ตามไปติดๆ “ท่านครับ ท่านจะเอาอย่างไรครับ” ซี.เจ...พูดมาเป็นคำแรกว่า ....

Advertisement

Advertisement

“นี่เป็นโอกาสที่เธอจะได้แสดงความสามารถให้โลกนี้เห็นว่า  เธอก็สามารถจะ Run ซัมมิท คอมพิวเตอร์ได้โดยไม่จำเป็นต้องมีบริษัทใหญ่คอยให้ช่วยเหลืออยู่....สู้ต่อไป อมร เอาบริษัทของเราไปให้รอด ฉันจะคอยให้กำลังใจเธอ...เดี๋ยวตอนเที่ยง ฉันจะเรียกประชุมพนักงานของบริษัททั้งหมด เพื่อชี้แจงสถานะของบริษัทให้ทราบต่อไป...” (ถอดความมาจากภาษประกิตที่ท่านพูดกับ MD ของบริษัทในเครือของท่าน)  แล้วท่านก็เดินเข้าบริษัทไป ท่ามกลาง พนักงานของบริษัทฯ ใหญ่ที่มารุมล้อม...ด้วยนำตานองหน้า....โอ้....ตอนประท้วง  เรียกร้อง ก็ไม่คิดอะไร...แต่พอตอนนี้....แหม มันสมมั้ยละ....

_MG_0410.JPG ซี.เจ.  ประกาศยุบบริษัทใหญ่ทั้งสอง ส่วนบริษัทลูกๆ ก็ให้พยายามหาทางช่วยตัวเองสุดความสามารถ (ความจริงพูดมากกว่านี้เยอะ.. แต่ลุงไม่ได้ฟังหรอก เพราะทำที่ ซี.เจ พูดในลิฟต์นั้น...ก็เพียงพอแล้ว ที่คุณอมร จะตัดสินใจทำอะไรต่อไป..) แล้ว ซี,เจ ก็บินด่วนออกจากประเทศไทยในวันรุ่งขึ้น...และไม่กลับมาอีกเลย นับตั้งแต่วันนั้น. และในบัดดล บริษัท การปิโตรเลียม แห่งประเทศไทย จำกัด ก็ได้รับการจัดตั้งขึ้นมาเพื่อรับงานต่อจากซัมมิทฯ น้ำมัน ทันทีตอนบ่ายวันนั้น พอได้ยินคำประกาศก้องจากปากของ ซี.เจ. เท่านั้น  คุณอมร ก็เรียกประชุมผู้จัดการทุกแผนกและหัวหน้าพนักงานอาวุโสทุกคน เพื่อขอความเห็น พร้อมได้เล่าเหตุการณ์ที่ ซี.เจ. ได้พูดกับคุณอมรไว้...“คุณอมรครับ/คะ....ในฐานะว่า คุณอมรเป็นเจ้านายของพวกเรา...คุณอมร ตัดสินใจอย่างไรกับอนาคตของบริษัทคะ..”.....ไม่ทราบว่า วิญญาณทศกัณฑ์มันเข้าสิงร่างของคุณอมรเมื่อไหร่....จึงได้ประกาศก้องไปต่อหน้าของระดับฝ่ายบริหารของบริษัทไปว่า.......“เหตุการณ์ครั้งนี้  นับร้ายแรงที่สุดในอาชีพของพวกเรา  แต่ บัดนี้  สวรรค์ได้ประทาน “โอกาส” ที่พวกเราจะแสดงความสามารถออกมาให้โลกทั้งโลกเห็นแล้วว่า....ซัมมิท คอมพิวเตอร์เราก็จะต้องยืนอยู่บนขาของตนเองให้ได้  โดยไม่ต้องพึ่งบารมีของบริษัทฯ ใหญ่  บัดนี้ เจตนารมณ์ ของซี.เจ ที่ได้แยกบริษัทคอมพิวเตอร์ออกมาจากบริษัทน้ำมัน ก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า...ถูกต้อง  ดังนั้น  เราจะต้องสู้ต่อไป สู้ทุกหัวใจ สู้ทุกพลังที่ สวรรค์ประทานให้.....”  “คุณอมรครับ/คะ....ในเมื่อเรามีเจ้านายที่สู้...พวกเราก็พร้อมสู้ตายครับ...”แล้วบรรดาผู้บริหารของซัมมิท คอมพิวเตอร์ ก็กอดคอกันร้องไห้ ...ไว้อาลัย ในความเหนื่อยยากที่กำลังจะเกิดขึ้น และให้กับเพื่อนๆ ของบริษัทฯ ใหญ่ และโดยเฉพาะ ซี.เจ. ฮวง  ผู้บุกเบิกธุรกิจน้ำมันของ “สามทหาร” มานับสิบปี จากกระเป๋าสตางค์ที่มีอยู่ไม่กี่ยูเอสดอลลาร์จนมียอดขายนับหมื่นล้านบาท.......

Advertisement

Advertisement

_MG_0438.JPG “ศูนย์บริการ หรือ Service Center” หรือ เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า Service Bureau ของซัมมิท คอมพิวเตอร์นั้น เป็นศูนย์คอมพิวเตอร์ที่ตั้งขึ้นมา เพื่อให้การบริการกับโรงกลั่นน้ำมันบางจาก, บริษัท ซัมมิท อินดัสเตรียล และบริษัท ซัมมิท ออยส์ ดังนั้น  พูดก็พูดเถิด  ศูนย์บริการเขาเกิดก่อนที่ลุงจะเข้าไปเป็น MD ให้เขา  แต่ในเมื่อเขาจัดตั้งเป็น “บริษัท ซัมมิท คอมพิวเตอร์” ขึ้นมา  ก็โอนกิจการของศูนย์บริการมาอยู่ในความดูและของซัมมิท คอมฯ ด้วย ลุงจึงไม่ค่อยได้ให้ความสนใจสักเท่าไหร่ ที่ลุงพูดว่าไม่สนใจ  ไม่ได้หมายความว่า  มันไม่มีความหมาย  หรือลุงไม่อยากเอาใจแต่ประการใด  แต่เนื่องจาก  ศูนย์บริการฯ ได้จัดตั้งขึ้นมาอย่างมีระบบ  มีระบบ Operation  ระบบ Key Data & Verification  ระบบตรวจสอบ Input Output ระบบ Back up อะไรต่อมิอะไรเป็นระเบียบเรียบร้อยดีอยู่แล้ว  ผิดกับของ “หน่วยขาย”  ซึ่งไม่มีอะไรเลย  ลุงจึงต้องให้ความสนใจกับการขายก่อน  แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์วิกฤตินี้ขึ้น  “งานบริการ” เป็นงานแรกที่ลุงนึกถึง เพราะมันหมายถึง “รายได้ หรือเงิน” ที่ได้เป็นประจำอยู่ จากการใช้บริการของเครื่อง และบริการของพนักงานประจำศูนย์ เป็นจำนวนกว่า 3 ล้านต่อเดือน ซึ่งเพียงพอที่จะเลี้ยงลูกน้องไปได้เป็นเดือน ใช่ซิ  รัฐเขายึดเอาสัมปทานคืนจากซัมมิทได้ในพริบตาเดียว แต่.....งานเหล่านี้ยังต้องดำเนินอยู่  คือ งานกลั่นน้ำมัน  งานคำนวณ  งานข้อมูลด้านตัวเลขต่างๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ลุงคิดว่า “จำเป็น” ต่อการบริหารงานของโรงกลั่น.....ซึ่งหยุดไม่ได้  และต้องทำทุกวัน คนที่รู้ดีเรื่องนี้ที่สุดในบริษัทของเราคือ คุณนงลักษณ์ หรือคุณแดง ซึ่งคุณอมร เพิ่งสั่งให้ไปช่วยงานด้านการขายมาหยกๆ ............................ลุงสั่งให้มีการประชุมในบ่ายวันนั้น  เอากันให้รู้เรื่องไปเลยว่า  “ใครทำหน้าที่อะไร  มีความรับผิดชอบอะไร  และงานที่ทำ  ทำอะไรอยู่  มีปริมาณมากแค่ไหน  ต้องรับข้อมูลมาจากใคร  เมื่อไหร่  ได้ข้อมูลมาแล้ว  ต้องมาทำอะไร  ใส่เข้าไปใน Key Punch เมื่อไหร่  ออกมาแล้ว  ต้อง Verify อย่างไร  แล้วไปไหนต่อ ....”

Advertisement

Advertisement

_MG_0440.JPG ลุงพร้อมกับแดง  นั่งคู่กัน  ลุงเป็นคนจดบันทึกในรายละเอียด  คุณแดงเป็นผู้ซักถาม.....เรียกเข้ามาทีละแผนก  ที่ละคน  ไม่ว่าจะพวกเตรียมข้อมูล  พวก Operator  พวก Programmer พวก Analyst ฯลฯ คำถามที่ลุงไม่ลืมถามในครั้งสุดท้ายก่อนที่พวกเขาจะออกไปจากที่ประชุมก็  “คุณคิดว่างานของคุณสำคัญอย่างไร  ....  ถ้าไม่มีงานของคุณ....โรงกลั่นจะเสียหายอย่างไร  งานของคุณ และตัวคุณจำเป็นแค่ไหน  ที่กิจการโรงกลั่นจะต้องการเก็บคุณไว้” ปรากฏว่า  “คำถาม”  ประโยคสุดท้ายนี้  กระตุ้นให้ทุกคนที่รับผิดชอบงานกิจการของโรงกลั่นอยู่  ได้พิจารณาตัวเอง  พิจาณางานของตัวเองอย่างรอบคอบ  และคิดหนัก  บางคนก็ตอบได้คล่องแคล่ว  บางคนก็ครุ่นคิดอย่างหนัก.....และบางคนแสดงได้ชัดเจนว่า...มั่ว    แต่ลุงก็ได้ให้โอกาสเขาเหล่านี้  ไปหาคำตอบที่ดูดีที่สุด  และเอามาให้ลุงภายในเย็นนั้น
ในระหว่างนั้น  ลุงก็ได้ให้เลขาฯ มาพิมพ์ดีด  (ยังไม่มี “พีซี” ในสมัยนั้น ....อย่าลืมนะครับ)  มาพิมพ์เอกสารในรูปแบบของ “Proposal” เตรียมไว้คืนวันนั้น  งาน “Proposal” ของบริษัท ซัมมิท คอมพิวเตอร์ ก็ค่อยๆ เป็นรูปร่างขึ้น   “คุณอมร  เตรียมเอาไว้เสนอใครค่ะ”   คุณนงลักษณ์ถาม “ผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน  แต่พรุ่งนี้เราก็คงจะรู้  เพราะงานประจำวันของโรงกลั่นทำอยู่ มันหยุดไม่ได้เลยแม้แต่วันเดียวใช่ไหมแดง  ถึงเขาจะยึดโรงกลั่นไป  ก็ไม่ได้หมายความว่า  เขาจะหันมาคำนวณงานของโรงกลั่นด้วยมือ  มันสายเกินไปที่เขาจะหันกลับมาทำงานด้วยเครื่องบวกเลขธรรมดา...   ดังนั้น  ใครก็ตามที่รับงานต่อจากซัมมิทกรุ๊ปไปทำ  เขาก็ต้องหันมาหาเราเป็นอันดับแรก  ใช่ไหมครับ.....”

_MG_0449.JPG วันรุ่งขึ้น  สายของบริษัท  ที่วางกระจายออกไปหลายสาย ก็ส่งเสียงรายงานเข้ามาให้ทราบว่า “ตกลงงานโรงกลั่น  เขาจะให้การปิโตรเลียมแห่งประเทศไทยเป็นผู้ดูแล.....” และ Key man คนหนึ่งในสายงานดูและการรับโอนงานจากซัมมิทกรุ๊ป ก็คือ  “พี่ประทิน.....” ผู้อำนวยการฝ่าย ซึ่งใช้ระบบคอมพิวเตอร์ของ EGAT ที่ใช้ระบบเครื่อง Univac  ของเราเป็นผู้ดูแล........นายด้องรายงาน (นายด้อง....ก็คือ Sales Executive มือดีคนหนึ่งเขาเรา) ลุงสั่งให้ “นายด้อง”  ติดต่อพี่ประทินทันที   ความจริงพี่ประทินนี้  เป็นผู้ใหญ่ที่อารมณ์ดี  เป็นผู้หนึ่งที่เป็นกรรมการประกวดราคาระบบคอมพิวเตอร์ของการไฟฟ้าฝ่ายผลิต  และเป็นลูกค้าที่ดีของบริษัทเสมอมา

ลุงแอ็ด ถาวรมาศ (นายอมร  ถาวรมาศ)
152/9 ถนนนนทบุรี 1 อ.เมือง จ. นนทบุรี 11000

E- Mail : [email protected]

Line ID : AMORNTAR   Tel : 081-619-8071

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
อมรถาวรมาศ
อมรถาวรมาศ
อ่านบทความอื่นจาก อมรถาวรมาศ

นักขาย และ วิทยากร รุ่นบุกเบิก

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์