มาทำการบ้านอย่างสนุกสนานกันเถอะ

เด็กเรียนรู้จากการ "แนะนำ"
แนะ คือ สอนให้ทำ
นำ คือ ทำให้ดู

หลายวันก่อนอ่านบทความจาก Life Coach ด้านการเลี้ยงลูก บอกว่า "การช่วยลูกทำการบ้านให้ลูกจะทำให้ลูกเคยตัว ไม่มีความรับผิดชอบ"

เราฟังแล้วก็รู้สึกขัดใจเล็กน้อย ในฐานะแม่ที่ชอบจับมือลูกทำการบ้านเสมอ เหตุที่เราลงมือทำการบ้านร่วมกับลูก เพราะได้มีโอกาสอ่านงานเขียนของจิตแพทย์ที่อยู่กับคนไข้มากว่า 30 ปี คุณหมอยืนยันว่า "ระบบการศึกษาไทย ทำให้เด็กป่วยมาเยอะแล้ว" ซึ่งเราเลือกที่จะเชื่อคุณหมอ เพราะไม่อยากให้ลูกป่วยทางใจเพราะถูกกดดันด้านการเรียน จนนำไปสู่สภาวะซึมเศร้า

ดังนั้น ทุกวันหลังเลิกเรียน เราจะสำรวจกระเป๋านักเรียนลูก ตรวจดูสมุดการบ้าน เปิดดูหนังสือแต่ละเล่มว่า ลูกเรียนอะไรมาบ้าง แล้วชวนให้ลูกทบทวนความทรงจำเล็กน้อยด้วยการตั้งคำถามอะไรเอ่ย จากนั้นเราจะจับมือช่วยกันทำการบ้านให้เสร็จ ชมเชยในความพยายาม แล้วอนุญาตให้ลูกไปทำสิ่งที่เขาอยากทำ หรือให้รางวัลเป็นสิ่งที่เขาชอบ เช่น ทำเสร็จแล้วจะให้ดาว ทำเสร็จแล้วจะต่อจิ๊กซอว์ด้วย ทำเสร็จแล้วจะพาไปอาบน้ำ ทำเสร็จแล้วจะให้กินน้ำแข็ง ฯลฯ รางวัลเล็กน้อยในความรู้สึกของผู้ใหญ่ แต่มันมีคุณค่าทางจิตใจแก่เด็กมากนะคะ