ตู้ปันสุขของชุมชน สิ่งเล็ก ๆ แต่มีความสุข

ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา มีเรื่องดี ๆ ที่เรียกรอยยิ้มซึ่งสร้างความสุขให้แก่ประชาชนคนไทยและผู้เขียนได้ไม่น้อย นั่นก็คือมีการตั้งตู้ปันสุขให้แก่ผู้ที่ไม่มีได้เปิดตู้แล้วหยิบเอาของกินของใช้ไปประทังความทุกข์ยากในช่วงที่ทำมาหากินลำบาก

ตู้ปันสุขเริ่มมีกระจายไปแต่ละพื้นที่ของประเทศไทย เริ่มจากผู้มีจิตศรัทธา พอที่จะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันให้รอดพ้นจากความหิวโหยและได้ใช้สิ่งของที่มีความจำเป็นในชีวิตประจำวัน

การทำตู้ปันสุขนี้มีทั้งชาวบ้านทำเอง โดยเอาตู้ที่มีของกินของใช้ใส่เข้าไปและตั้งตู้ไว้หน้าบ้านหรือแหล่งที่มีคนเดินผ่านไปผ่านมา เมื่อมีคนมาหยิบ จำนวนของลดลง ผู้ที่ทำตู้ปันสุขก็เอาของมาเติมหรือเติมตามกำลังที่มี ซึ่งเป็นเรื่องน่ายินดีเมื่อเพื่อนบ้านเรือนเคียงที่รู้ก็เอาของมาช่วยเติมด้วยเช่นกัน

นอกจากชาวบ้านจะทำเองแล้วยังมีบริษัทห้างร้าน หมู่บ้านหรือชุมชนที่นำตู้ปันสุขออกมาตั้งไว้เพื่อที่จะส่งมอบสิ่งดี ๆ ให้แก่ผู้ไม่มีได้มีความสุขขึ้นมาบ้าง

ทว่าตู้ปันสุขซึ่งตั้งอยู่แต่ละที่ของประเทศไทย ใช่ว่าจะสุขเพียงอย่างเดียวเพราะการทำตู้แบบนี้มีทั้งด้านบวกและด้านลบ โดยมีข่าวให้ได้รับรู้บ่อย ๆ ซึ่งสร้างความหดหู่เป็นอย่างยิ่ง นั่นก็คือผู้ที่มาเปิดตู้ ไม่พียงแค่หยิบแค่พอดี แต่โกยของในตู้เอาไปจนหมด

พฤติกรรมการทำอย่างนี้บ่งบอกถึงความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ แม้ว่ามีบุคคลประเภทนี้ไม่มาก แต่ก็ทำให้ผู้ที่ทำตู้ปันสุขถึงกับท้อเพราะทนรับกับสิ่งที่เห็นไม่ไหว

ตู้ปันสุขมีความหมายอยู่ในตัวแล้วว่าเป็นตู้ที่แบ่งปันความสุข ถ้าหากเจอคนประเภทเห็นแก่ได้ ไม่เผื่อแผ่แก่ผู้อื่น ตู้ก็จะกลายเป็นตู้ที่ไร้ความสุข จนทำให้หลายคนล้มเลิกต่อการทำตู้

สโลแกนของตู้ปันสุขก็คือ หยิบแต่พอดี ถ้าท่านมีใส่ตู้แบ่งปันสุขถ้าทุกคนปฏิบัติได้อย่างนี้จะทำให้มีความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ ผู้เขียนก็อยากเห็นตู้ปันสุขเป็นจำนวนมากและมีตู้ปันสุขตั้งอยู่เช่นนี้ตราบนานเท่านาน

และสามารถติดตามบทความเกี่ยวกับตู้ปันสุขอื่น ๆ ได้ที่ https://news.trueid.net/detail/j9wZG1Gk26Po

จรรยา เลิศพงษ์ไทย

รูปปก รูปของผู้เขียน

รูปประกอบ 1-4 รูปของผู้เขียน