การมาวัดพระประโทนฯ ของฉันในวันนี้ที่จริงแล้วไม่ได้มาเพื่อเที่ยวแต่อย่างใด หากแต่เพราะวันนี้ต้องมา...เพราะเป็นงานศพของคุณตาที่เพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อวานนี้ ซึ่งระหว่างนั่งรอเวลาที่พระจะขึ้นสวด ในช่วงเย็นวันนั้นสักประมาณหกโมงกว่า...ฉันและพ่อได้ชวนกันไปเดินเล่นที่วิหาร ซึ่งระหว่างที่กำลังเดินจากศาลางานศพมุ่งตรงไปยังวิหารนั้น ฉันก็ได้เห็นผู้คนไม่มากไม่น้อยวิ่งออกกำลังกายรอบๆ วิหารนั้น "ถ้าพ่องานไม่ยุ่งก็คงจะพาน้องมาวิ่งที่นี่" "อะ...จริงๆ หนูก็อยากมาวิ่งเหมือนกันนะ แต่ขี้เกียจ ฮ่าๆๆ" ฉันบอกพ่อที่แค่ยิ้มๆ เหมือนรู้ว่าฉันจะตอบมาแบบนี้ และเมื่อพวกเราเดินขึ้นบันไดที่สูงชันเพียงไม่กี่ขั้นจนมาถึงชั้นบน บรรยากาศโดยรอบของที่นี่ก็ทำให้ฉันยิ้มออกมา ฉันขออธิบายในภาพรวมว่าที่บนวิหารชั้นนี้จะมีทั้งหลวงพ่อโต มีศาลยายหอม รอยพระพุทธบาท และเจดีย์สีขาวที่เมื่อได้มองลงมาจากสะพานใหญ่แล้ว ความยิ่งใหญ่ขององค์เจดีย์ก็ทำให้ฉันรู้สึกได้ถึงความยิ่งใหญ่ แม้ในปัจจุบันความสมบูรณ์ของที่นี่จะเทียบไม่ได้กับในอดีต แต่ฉันก็รู้สึกภูมิใจทุกครั้งที่ได้มององค์เจดีย์นี้แล้วคิดว่าตัวเองไม่ได้อยู่ไกลไปจากที่นี่เลย ฉันอยู่แถวนี้...อยู่ใกล้ๆ ความอบอุ่นของที่นี่ทำให้ฉันอดคิดไม่ได้ว่าหากมีโอกาสก็อยากจะมาเที่ยวบ่อยๆ หรือไม่ก็มาวิ่งรอบวิหารนี้สักสองสามรอบก็ยังดี (หัวเราะ) เจดีย์ขาว ที่ไม่เคยมีผู้หญิงกล้าขึ้นไป หลวงพ่อโต ต้นลีลาวดี ตุ๊กตาเป็ดน้อยน่ารัก ที่ผู้คนนิยมมาบูชายายหอม และปิดท้ายด้วยเจ้าแมวน้อยน่ารัก ผู้พิทักษ์ตาเทาแห่งพระประโทน เครดิตภาพถ่ายทั้งหมด : ผู้เขียน