อื่นๆ

ผีพราย

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ผีพราย

เมื่อปี​ พ.ศ.​ 2485 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่​ 2​ ขณะนั้นคุณยายของผมอายุได้​ 20​ ปีเต็ม​ อายุน้อยแต่มีลูกแล้วถึง​ 5​ คนด้วยกัน​ ประมาณว่าหัวปีท้ายปีกันเลยทีเดียวครับ​ คุณยายของผมมีสามีตั้งแต่อายุได้​ 15​ ปี​ เนื่องจากสมัยนั้นยังคงมีพิธีคลุมถุงชนให้เห็นอยู่เกลื่อนเมือง​ คุณยายจึงเป็นหนึ่งในพิธีนั้นด้วย​ แม้จะไม่เต็มใจนักก็ตาม

พิธีคลุมถุงชน

พิธีคลุมถุงชน​ หมายถึง​ การสมรสของคู่บ่าวสาวที่ต้องครองคู่กัน​ อันเนื่องมาจากความเห็นขอบของผู้อื่น​ หรือ​ พ่อแม่ฝ่ายชายฝ่ายหญิง​ ต่างฝ่ายต่างเห็นว่าสมควร​ โดยที่คู่บ่าวสาวมิได้ปรารถนาด้วย

คุณยายต้องทำงานและเลี้ยงลูกทั้งหมดโดยลำพัง​ เนื่องจากว่าสามีของท่านมีอาชีพเป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง​ จึงต้องเดินทางไปทำงานในต่างสถานที่เป็นเวลานานๆ​ จะกลับมาบ้านเพียงเดือนละ​ 1-2​ ครั้ง​ หรือบางครั้งนานกว่า​ 3​ เดือน​ ก็มีอยู่บ่อยๆ

Advertisement

Advertisement

คุณยายมีอาชีพรับจ้างทั่วไป​ โดยเฉพาะรับจ้างหาบ​ ถือว่าเป็นงานถนัดและมีงานให้ทำได้ทุกวัน​ อาทิ​ หาบน้ำ​ หาบน้ำ​ หาบเกลือ​ หาบฟืน​ เป็นต้น​ มีงานหาบสารพัดต่างๆ​ นานา​ อัตราค่าบริการแต่ละครั้งอยู๋ที่​ 2​ สลึง​ คิดตามลักษณะของหาบ​ เพราะ​ว่า​ 1​ หาบ​ จะประกอบด้วย​ 2​ กระบุง​ จะหาบเพียง​ 1​ กระบุงก้อได้​ แต่ไม่ค่อยนิยมมากนัก​

คุณยายเล่าว่า​ การทำงานของท่านเสี่ยงต่อชีวิตอย่างมาก​ ท่านต้องเดินทางใกล้ไกลทุกวัน​ วันหนึ่งมีเสียงสัญญาณหว๋อจากทางการดังขึ้นสนั่น​ นั่นคือ​ ​การแจ้งเตือนให้ผู้คนวิ่งเข้าซ่อนตัวในหลุมหลบระเบิด​ หรือ​ หลุมหลบภัย​ นั่นเอง

หลุมหลยภัย

คุณยายวิ่งปรี่ไปยังหลุมหลบภัยที่ใกล้ที่สุด​ เมื่อไปถึงปากหลุม​ มองเห็นว่ามีผู้คนแออัดอยู่ในนั้นจำนวนมาก​ ท่านจึงเข้าไปหลบในโอ่งน้ำขนาดใหญ่​ ซึ่งห่างออกไปจากหลุมนั้นราว 10​ เมตร​ เสียงระเบิดดังสนั่นสะเทือนมายังโอ่งน้ำที่คุณยายหลบซ่อนอยู่​ ทุกอย่างสงบเงียบดีแล้ว​ คุณยายจึงค่อยๆ​ แง้มฝาโอ่งเล็กน้อย​ เพื่อตรวจสอบสถานการณ์รอบตัว​ คุณยายเร่งรีบปืนออกจากโอ่งน้ำ​และซอยเท้าถี่ยิบหวังจะต้องกลับบ้านให้เร็วที่สุด​

Advertisement

Advertisement

บริเวณนั้นดูเงียบฉี่​ผิดปกติ คุณยายสังเกตุเห็น​ว่า​ ไม่มีผู้คนทะยอยขึ้นมาจากหลุมหลบภัยสักที​ ท่านจะรีบเข้าไปดู​ใกล้​ๆ ทันใดที่เข้าไปใกล้ปากหลุมเรื่อยๆ​ คุณยายพบเห็นขิ้นเนื้อกระจัดกระจาย​ มีเลือดสาดนองเต็มไปหมด​ ปากหลุมดูกว้างขึ้นและผู้คนในนั้นตายหมดแล้ว​ คุณยายทรุดตัวลงกับพื้น​ น้ำตาไหลพรากร้องไห้อย่างหนัก​ พลางบ่นตัดพ้อกับโชคชะตาว่า​ โชคร้ายนัก..ขนาดว่านี่คือ​ หลุมหลบภัยแล้วนะ ยังมีภัยมาเยือนอีก

หลังสงครามโลกครั้งที่​ 2​ คุณยายมีอายุได้​ 65​ ปี​ ขณะนั้นท่านมีลูกทั้งหมดรวม​ 10​ คนแล้ว​ แต่ละคนเติบโตและแยกย้ายกันไปทำงานกันหมดแล้ว​ คุณยายรักอาชีพการหาบของแกมา​ก​ ท่านยังคงมีลูกค้ามาจ้างหาบโน้นนี่อยู่บ่อยๆ​ วันหนึ่งมีลูกค้าว่าจ้างให้หาบเกลือ​ 4​ กระบุง​ ซึ่งคุณยายต้องหาบไปมาถึง​ 4​ รอบด้วยกัน​ ​ถึงจะได้รับเงินค่าจ้าง​ รวม​ 4​ สลึง​ เส้นทางการหาบค่อยข้างทุลักทุเลทุรกันดาร​ ท่านต้องเดินผ่านดงป่าช้าของวัดร้างแห่งหนึ่งอีกด้วย​ สมัยก่อนนั้นถนนหนทางยังไม่มี​ รถลาไม่ต้องพูดถึงเลย​ ผู้คนต่างต้องเดินเท้าผ่านป่ารกร้าง​บ้าง​ ดินแดงดินโคลน​ เป็นต้น

Advertisement

Advertisement

คุณยายเหนื่อยล้าจากการเดินทางจบในรอบที่​ 3​ ก่อนที่จะเริ่มเดินทางในรอบที่​ 4​ ซึ่งเป็นรอบสุดท้ายนั้น​ คุณยายได้หยุดพักอยู่ใต้ร่มเงาต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง​ ท่านได้ปัสสาวะไว้บริเวณนั้นด้วย​ ที่แห่งนั้นเป็นพื้นที่โล่ง​ มองเห็นบ้านเรือนอยู่ไกลออกไป​ หลังจากคุณยายได้หยุดพักร่างกายพอสมควร​ ท่านจึงเริ่มเดินทางจนจบสิ้นการรับจ้างโดยสมบูรณ์

ค่ำคืนนั้นคุณยายนอนหลับไปด้วยความเมื้อยล้าและอ่อนเพลียจากการทำงานมาทั้งวัน​ ท่านสะดุ้งตื่นกลางดึก​ ท่านมีความรู้สึกว่า​ บริเวณที่ขาทั้งสองข้าง​ คล้ายๆ​ กับว่ามีฝูงมดจำนวนมากเดินกันขวักไขว่​ คุณยายรีบลุกขึ้นนั่ง​ มือควานหาไม้ขีดไฟ​ เพื่อจุดเพิ่มแสงสว่างให้ตะเกียงน้ำมัน​ ภาพที่เห็นแทบทำให้คุณยายยิ่งสงสัยหนักขึ้น​ เมื่อท่านไม่เห็นฝูงมดที่ขาทั้สองข้าง​ แต่ความรู้สึกว่ามีอยู่นั้นยังคงไม่หายไป​ ท่านยังคงรู้สึกว่ามีฝูงมดเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ​ จึงได้ใช้มือปัดสบัดไปมาที่ขาอยู่หลายครั้ง​ แต่ไม่เป็นผล​ สุดท้ายจบลงด้วยการสวดมนต์​ นโม​ 3​ จบ​ ตามด้วย​ พุทธัง​ ปัจจะขามิ​ ธัมมัง​ ปัจจะขามิ​ สังฆัง​ ปัจจะขามิ​ สิ้นสุดการบริกรรมคาถา​ เหล่าฝูงมดจึงอันตรธานหายไปหมดสิ้น

เช้าวันรุ่งขึ้น​ ขาทั้ง​ 2​ ข้าง​ ของคุณยาย​ มีอาการแดงบวมช้ำอย่างไม่ทราบสาเหตุ​ ทำให้คุณยายไม่อาจรับจ้างงานใดๆ​ ได้​เลย​ ท่านวานให้หลานชายข้างบ้านไปซื้อยาหม้อมาต้มกิน แต่ยังไม่มีวี่แววจะทุเลาลงบ้างเลย​ ทางออกสุดท้ายต้องพึ่งพาหมอไสยศาสตร์

คุณยายแข็งใจลุกเดินอย่างช้าๆ​ น่าแปลกว่าอาการบวมฉุนั้น ไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย​ คุณยายไปถึงบ้านหมอจิตในช่วงสายๆ​ หมอจิตในวัย​ 88​ ปี​ ยังคงดูแข็งแรงดี​ หมอจิตเป็นหมอไสยศาสตร์สายสีเทา​ ได้มรดกตกทอดและร่ำเรียนวิชามาจากเขมร​ ถือเป็นวิชาที่แรงและแกร่งที่สุดก็ว่าได้

หมอจิตหยั่งรู้ถึงการมาของคุณยายในครั้งนี้​ หมอจิตเตรียมสิ่งของไว้พร้อมแล้ว​ ได้แก่​ กรวยใบตองบายสีและไข่ไก่​ 1​ ฟอง​ หมอจิตร่ายเวทอยู่ครู่ใหญ่​ คุณยายนั่งเหยียดขาทอดยาวไปข้างหน้ารอเวลาพิธีเริ่มต้น​ หมอจิตจุดธูปกำโตส่งให้คุณยายถือไว้​ ปากก็ขมุบขมิบบริกรรมคาถา​ และเป่าลมปากยาวๆ​ ไปที่ขาของคุณยายทั้ง​ 2​ ข้าง​ คุณยายรู้สึกเสียวแปลบ ใจเต้นระรัว​ ปากร้องออกมาดังลั่นด้วยความเจ็บปวด​ คุณยายบอกว่า​ มันเหมือนมีอะไรบางอย่างวิ่งจากหัวเข่าขาซ้ายข้ามไปหัวเข่าขาขวา​ สิ่งนั้นวิ่งไปถึงหัวแม่เท้าข้างขวา​ และดูเหมือนจะวิ่งทะลุออกมาสู่ภายนอก​ มันสร้างความเจ็บปวดยิ่งนัก​

พิธีกรรม

หมอจิตนำไข่ไก่ลูบที่ขาทั้ง​ 2​ ข้าง​ของคุณยาย​ แกลากไข่ไก่จากหัวเข่าจรดถึงปลายนิ้วเท้า​ พร้อมกับพูดบางอย่างอยู่ในลำคอ​ หมอจิตนำไข่ไก่วางไว้ในบายสี​ ก่อน​ที่จะค่อยๆ​ ใช้มือของแก​ ดึงบางอย่างออกจากปลายนิ้วหัวแม่เท้าข้างขวา คุณยายตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า​ สิ่งที่ถูกหมอจิตลากออกมาอย่างช้าๆ​  นั้น​ มันดูคล้ายเส้นด้ายสีขาว​ แต่สกปรกเปอะเปื้อนไปด้วยโคลนตม​ มันไปอยู่ในนั้นได้อย่างไรกัน​ เส้นด้ายมันมีความยาวถึง​ 3​ เมตรกว่าเลยทีเดียว​ หมอจิตร่ายเวทพร้อมกับเป่าขับไล่สิ่งชั่วร้ายที่ขาของคุณยาย​อีกครั้ง​ เป็นอันจบพิธีกรรม

หลังจบสิ้นพิธีคุณไสยถอนของ​ หมอจิตได้เสวนาพูดคุยอย่างจริงจังกับคุณยาย​ พร้อมอธิบายถึงสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าของคุณยาย​ว่า​   เส้นด้ายขาวๆดำๆ​ นั่นคือ​ เศษเสื้อผ้าของผีพราย​ เป็นสิ่งที่ผีพรายกระทำให้เกิดไว้​ เนื่องจากโกรธมากที่ถูกปัสสาวะของคุณยายไหลไปโดนเขา​ ในขณะที่เขากำลังพักผ่อนอยู่​ หมอจิตพูดต่อไปว่า​ ผีพรายต้องการให้คุณยายไปขอขมาในจุดที่ได้ปัสสาวะทิ้งไว้​ และขอให้ทำการบวชอยู่ในร่มกาสาวพัสตร์เป็นระยะเวลา​ 15​ วัน​ ซึ่งคุณยายตบปากรับคำอย่างเต็มใจ

แม่ชี

คุณยายบวชชีโกนหัวที่วัดใกล้บ้าน​ แกบวชได้นานถึง​ 3​ เดือนเลยนะ​ แกบอกว่า​ ให้ดอกเบี้ยแก่ผีพรายเสียหน่อย​ แหม..คุณยายยังพูดติดตลกอีกนะ​ครับ

ขอบคุณภาพจาก

https://pixabay.com/th/photos/%E0%B8%9B%E0%B9%88%E0%B8%B2-%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%81-%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4-%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%89-%E0%B8%A5%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%9A-931706/

https://pixabay.com/th/photos/%E0%B8%84%E0%B8%B9%E0%B9%88-%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99-%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD-%E0%B8%84%E0%B8%99-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81-2424928/

https://pixabay.com/th/photos/%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C-%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B8%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%9A%E0%B8%A0%E0%B8%B1%E0%B8%A2-urbex-%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%87-2456444/

https://pixabay.com/th/photos/%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1-%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%B5-%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%B2-%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1-996997

https://pixabay.com/th/photos/%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%97-%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98-%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%8A%E0%B8%B5-1769528/

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์