อาถรรพ์ป่ามรณะ

กลุ่มนายพรานพยายามแกะรอยมาถึงแนวป่าใหญ่ก็ต้องหยุดเพราะร่องรอยหายไปหมด และป่าใหญ่ข้างหน้าปกติปกติจะรู้กันดีว่าไม่เคยมีใครเข้าไปแล้วออกมาได้เลยเป็นป่าอาถรรพ์ แต่ก็เป็นเพียงแค่เรื่องเล่าเพราะตั้งแต่จำความได้ปู่ผมก็ไม่เคยได้เข้าว่ามีใครเข้าไปในป่านี้ กลุ่มนายพรานได้ปรึกษากันว่าจะเอายังไงกันต่อ เพราะฟ้าก็เริ่มมืดแล้วถ้าไปต่อคงจะอันตราย จึงตัดสินใจถอยกลับไปบนเนิน แล้วตั้งค่ายก่อไฟพักแรมกัน ปู่ของผมก็เก็บฟืนหุงหาอาหารตามหน้าที่ของตัวเอง พอตกกลางคืนพรานสิงห์ก็พูดย้ำกับปูผมว่า "ในป่าเวลากลางคืนจะมืดและเงียบ ทำให้เราหูแว่วได้ง่ายๆ ถ้าได้ยินหรือเห็นอะไรแปลก ก็อย่าตกใจ ให้ตั้งสติดีๆ " จากนั้นเหล่านายพรานก็พากันเอนกายนอนพักกัน ปู่ของผมอาสาเฝ้ากองไฟเป็นกะแรก ปู่เล่าว่าขณะที่ทุกคนหลับกันหมดทุกอย่างเงียบสนิท จู่ๆ ก็มีเสียงเหมือนคนนั่งคุยกันดังมาจากทางแนวป่าใหญ่ฝังตรงข้าม ทำให้ปู่ต้องยืนชะโชกหน้าสาดไฟส่องเข้าไปดูในป่า แต่ก็ไม่เห็นอะไร ปู่จึงเดินลงจากเนินที่พักเข้าไปใกล้ๆ ที่แนวชายป่าตามเสียงที่ได้ยินไป ยิ่งเดินเข้ามาใกล้เสียงคนคุยกันก็ดังขึ้นเรื่อยๆ จนปู่ผมคิดว่าต้องเป็นเสียงของชาวบ้านสองคนที่กำลังตามหากันอยู่แน่ๆ ขณะที่กำลังส่องไฟเดินย่องตามเสียงไปก็มีรูปร่างคนเป็นเงาดำๆ วิ่งตัดหน้าไปจนปู่ผมตกใจล้มหงายหลัง แล้วรีบหยิบไฟฉายมาแกว่งหาเจ้าของเงาทันที แต่ก็ไม่พบอะไร ตอนนี้เสียงคนคุยกันได้เงียบลงไปแล้ว ปู่ผมหันมองไปรอบๆ มืดไปหมดไม่แน่ใจเดินเข้ามาลึกแค่ไหน ปู่ผมเริ่มใจเสียเพราะไม่แน่ใจว่าจะหาทางเดินกลับออกไปได้ไหม เพราะมันมืดมากมองไปทางไหนก็เหมือนกันไปหมดจำทางที่เดินเข้ามาไม่ได้แล้ว ปู่ผมจึงเอามือมากำตระกรุดที่คอแล้วอธิฐานของขอให้หาทางออกไปจากตรงนี้ให้ได้ พออธิฐานเสร็จปู่ก็เห็นแสงไฟฉายสายไปมาไกลๆ จึงรู้ทันทีว่าต้องเป็นพวกนายพรานกำลังตามหาปู่แน่ๆ จึงรีบวิ่งเข้าไปหาแสงไฟนั้น แต่พอวิ่งไปใกล้ๆ จนพ้นชายป่าแสดงไฟกลับหายไป เห็นเพียงแสดงจากกองไฟบนเนินที่นายพรานนอนกันอยู่เท่านั้นปู่จึงรีบวิ่งกลับมาที่เนินพักทันที เจอพรานดำนั่งอยู่แล้วถามว่า " ไปไหนมามันอันตรายนะ กำลังจะเรียกนายพรานคนอื่นๆ ให้มาช่วยกันตามพอดี " ปู่จึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พรานดำฟัง พอรุ่งเช้ากลุ่มนายพรานจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในแนวป่าที่ปู่เดินเข้าไปเมื่อคืนและหวังว่าจะได้พบอะไรบ้าง เดินไปได้ไม่ไกลนักพบกับศพของชาวบ้านหนึ่งศพนอนอยู่ริมต้นไม้บนร่างกายมีบาดแผลเหมือนถูกงูกัด  จึงได้แกะรอยต่อเพื่อตามหาอีกคนให้พบ จนมาพบชาวบ้านอีกคนนอนหมดสติอยู่ริมแม่น้ำ กลุ่มนายพรานจึงช่วยกันปฐมพยาบาลและสอบถามว่าเกิดอะไรขึ้นมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ช่าวบ้านได้เล่าว่า " ระหว่างที่กำลังเก็บของป่ากันอยู่นั้น ก็มีคนเดินมาชวนบอกว่าถ้าเข้าไปอีกจะมีของป่าหายากราคาดีอยู่มาก พวกเราจึงเดินตามมาจนถึงป่าแห่งนี้ พอมาถึงเนินด้านบนเพื่อนที่ตายถูกงูพิษกัด คนที่ชวนมาจึงบอกให้แบกลงไปที่ป่าอีกฝั่งหนั่งเดี๋ยวจะไปเรียกคนมาช่วย แต่พอเข้ามาในป่า คนๆ นั้นก็หายไปไม่กลับมาอีกเลยปล่อยให้เพื่อนของผมขาดใจตาย ส่วนตัวผมก็เดินหลงมาเรื่อยๆ จนมาสลบที่ริมลำธารนี้ " หลังจากที่กลุ่มนายพรานได้ยินดังนั้นก็พาชาวบ้านกลับมายังหมู่บ้าน และทำพิธีเรียกขวัญคืนมา และคงเป็นเพราะชาวบ้านสองคนนี้ไปลบหลู่อะไรเข้าจึงโดนผีป่าเล่นงานจนถึงขึ้นเอาชีวิต และนี่ก็เป็นเรื่องราวอาถรรพ์ในป่าที่ปู่ผมได้ประสบกับตนเองและมาเล่าต่อให้ลูกหลานได้ฟัง