ในห้วงแห่งความฝัน ที่ไม่ใช่ฝันดี

บทความนี้ไม่ใช่เรื่องผีที่ชวนสยองขนหัวลุกอะไรขนาดนั้น เป็นเรื่องราวที่ทำให้รู้สึกแปลกกับตัวเอง บางครั้งก็คิดว่านี่ฉันบ้าหรือป่าว? เรื่องราวแปลกๆทวีความแปลกเพิ่มขึ้นๆเรื่อย ในห้วงชีวิตหนึ่งก็เคยเจอเรื่องที่ชวนขนหัวลุกมา ซึ่งในเขียนไปแล้วในชื่อตอนว่า ใครอีกคน : ความฝัน ความจริง หรืออะไร ?? แต่ในเรื่องราวครั้งนี้ จะเป็นก่อนเจอเรื่องราวขนหัวลุก และหลังจากผ่านเรื่องราวนั้นมาแล้ว เรื่องราวจะเป็นอย่างไรมาค้นหากันได้เลย

Cr.ภาพ : https://www.pinterest.com/pin/464433780306049890/

ในช่วงก่อน อายุ 18 ปี ผู้เขียนชอบที่จะนอนหลับฝันมากๆ ในช่วงนั้นเป็นความฝันที่ไม่มีความน่ากลัวเลย ช่วงนั้นเป็นเด็กชอบอยู่กับบ้าน ไม่ชอบพบปะคนมากมาย ชอบเล่นเกมส์อยู่บ้านเฉยๆ แล้วก็เป็นคนที่ชอบหาความหมายตามช่วงเวลาฝันมากๆ เช่น ฝันตอนรุ่งสาง(เช้ามืด) มักจะเป็นจริง

เป็นแบบนี้จนกระทั้งอายุ 18 ปี บริบูรณ์.............และ

เมื่อฝันดี ไม่ใช่ฝันดี อีกต่อไป .....................

Cr.ภาพ : https://www.pinterest.com/pin/501658845992593893/

ฝันที่เคยว่าดีมันเริ่มแปลกไปเรื่อยๆ ปีที่ 18 ของเรานี่ หนักหนาเอาการ บางวันแทบไม่อยากนอน ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ชอบนอนดึกพอมันง่วงมากๆแล้วจริงๆ เหมือนสมองมันชัดดาวน์ไปเองแล้วก็จะไม่ค่อยฝัน วันไหนนอนเร็วมันนั้นเรื่องยาวแน่นอน เอาเท่าที่พีคๆนะ มันเริ่มไม่ใช่ ฝันถึง "คน" ไม่รู้จัก แต่มันกลายเป็นฝันเห็น "คนตาย"  หรือฝันว่าญาติคนนี้จะตายแล้วเขาก็ตาย หรือบางครั้งก็คืนนี้ฝันเห็นคนๆหนึ่งซึ่งไม่รู้จักแล้วคืนต่อไปก็ฝันเห็นเขาแต่อยู่ในโลงศพ มันเป็นแบบตลอดอายุ 18ปีของเรา

เราจำได้อย่างดีคือเราฝันเห็นผู้ชายซึ่งเราไม่รู้จัก เป็นคนวัยกลางคน ในคืนแรกเหมือนเราฝันเห็นเขานั่งทำอะไรสักอย่างอยู่ เรายืนอยู่ไกลๆ ก็มองเขา แล้วเขาก็หันมามอง สบตากัน แล้วเราก็ตื่น วันต่อมา ฝันเห็นตัวเองยืนอยู่หน้าโลงศพในวัดแห่งหนึ่ง โลงนั้นไม่ได้ปิดฝา เราในฝันได้เดินเข้าไปมองคนในโลง ซึ่งใบหน้าของเขาคือชายคนที่เราฝันถึงเมื่อวันก่อน

บางทีก็ ฝันว่าตัวเองยืนอยู่ในวัดแห่งหนึ่ง ท่ามกลางเสียงร้องไห้ระงม เรายืนฉะงงอยู่หน้ารูปผู้ตาย เพ่งพินิจ เพราะเราไม่รู้ว่าคนๆนั้นคือใคร...แล้วทำไมเราถึงฝันถึงเขา ที่แปลกใจคือ ในฝันเรารับรู้ทุกความคิดของตัวเอง บางครั้งก็บอกให้ตัวเองตื่นได้เเล้ว พอแล้วไม่อยากรับรู้แล้ว บางครั้งก็ถามตัวเองในฝันว่าเราเคยรู้จักคนพวกนี้หรอ ทำไมเราถึงฝันแบบนี้ จดจำได้เกือบทุกๆความฝัน ทุกๆใบหน้า ทุกๆสายตาที่สบตา

หากคืนไหนเจอมาหนักๆ คืนต่อไปเราก็จะไม่อยากนอน ก็จะนั่งเล่นเกมส์ไปเรื่อยๆ ให้ตัวเองรู้สึกง่วงจนทนไม่ไหวจะหลับได้แบบไม่กลัวอะไร แต่มันก็มักจะมีเหตุการณ์แปลกๆ ให้รู้สึกว่าควรหลับดีกว่า เช่น เสียงเคาะประตู ที่เคยเดินไปเปิดแล้วไม่มีใครหน้าห้อง เสียงเคาะหน้าต่าง แต่เราอยู่ชั่น 11 ของคอนโค อยู่ชั้น 11 ห้อง 11 (นี่ถ้าอยู่ชั้น13ห้อง13อาจจะสยองกว่านี้ใช่มัั้ย) เสียงช้อนเคาะจาน อันนี่พยายามบอกตัวเองว่า ห้องอื่นมั้ง รู้สึกเหมือนมีอีกคนอยู่ด้วยเวลานั่งเล่นเกมส์ เคยรู้สึกแบบนี้จนทนไม่ไหวร้องไห้ออกมา แต่ปกติเราจะเป็นคนไม่ค่อยกลัวนะ เดินไปเปิดห้องเพราะมีคนเคาะตอนตีหนึ่งได้อ่ะ สุดท้ายตัดสินใจย้ายที่นั่งให้หลังตัวเองชนผนังห้อง แล้วหันหน้าออก เพื่อมองรอบๆตัวได้

Cr.ภาพ : https://www.pinterest.com/pin/558376053786865181/

เรื่องราวมันหนักขึ้นไปอีก ก่อนที่จะเริ่มโดนสิ่งที่ทุกคนเรียกว่า ผีอำ มันเป็นความฝันที่ชัดเจนและหนักชนิดที่เหมือนเหตุการณ์นั่นมันเกิดขึ้นจริงๆ เอาที่สยองที่สุดที่เกี่ยวกับความฝันคือ ในวันนั้น ด้วยความที่ว่านอนห้องตัวเองแล้วโดนอำ แล้วแม่ไม่อยู่เลยเปลี่ยนมานอนห้องแม่แทน คิดว่ามันจะจบลง จะได้หลับสบายๆ แต่ไม่เลย

เราฝันต่อ ว่า

ณ ถนนแห่งหนึ่งเสมือน ถนนขึ้นดอย ขึ้นเหนือ รถวนผ่านโค้งๆหนึ่ง ในฝันก็นั่งมองทิวทัศน์ไป มันน่าแปลกตรงที่วนอีกที มันก็โค้งเดิม ทีนี้เราในฝันก็เอะใจ ....เราผ่านไปแล้วนิ .... แล้วรถมันก็โค้งเดิมอีก เราในฝันก็พูดกับตัวเอง นี่คือความฝัน (เราไม่ได้บ้านะ เป็นแบบนี้จริงๆเลย หากเล่าให้ใครฟังเขาก็จะบอกว่า ดูหนังมากไปหรือป่าว) และในโค้งครั้งที่สามนี่ สิ้นสุดความคิดที่ว่า นี่คือความฝัน ข้างหน้าก็เป็นซากรถคว้ำ พัง ควันขึ้นอยู่ และเมื่อรถเราผ่านซากรถคันนั้น สายตาของเราเห็นผู้หญิงในชุดกรุยกราย สภาพดูไม่ได้เลย ยืนก้มหน้าอยู่ข้างรถ

เราตระหนักดีว่า มันคือความฝัน ใจเราเต้นรัวมาก บางครั้งเหมือนเรารับรู้ได้ว่า เรากำลังจะตื่นแต่มันก็ยังไม่ยอมตื่น รู้สึกถึงความกลัวของตัวเอง รู้สึกถึงใจที่เต้นแรงมาก รถวนโค้งในครั้งที่สี่ สายตาเรากวาดรอบๆรถทุกคันที่ผ่านไป ไม่มีคันไหนหยุด ในโค้งครั้งที่สี่นี้ รถเราหยุด

เราในฝันหันหน้ากลับไปมองหน้ารถ แล้วพูดออกไป "หยุดทำมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

"อ่าว !!! ไม่มีคนขับ อะไรว่ะ" หัวใจแทบจะหยุดเต้นเมื่อรถมันจอดขนาบข้างกับซากรถคันนั้น เรามองหน้ารถแล้วหันไปมองผู้หญิงคนนั้น หันกลับมาแล้วคิดเอาไงดี แล้วหันกลับไปมองผู้หญิงคนนั้นอีก ให้ตายเหอะ!!! เธอขยับมาใกล้ขึ้น หันหน้ากลับมาหลับตาปี๋เเล้วพูดกับตัวเองว่า

"ตื่น มึงตื่นเดี๋ยวนี้มะม่วง" (สมมติเราชื่อมะม่วง จริงๆเราก็ชื่อผลไม้เนี่ยแหละ แต่ไม่ใช่มะม่วง) ไม่ตื่นค่ะ แล้วเธอคนนั้นก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนถึงหน้าต่างรถที่เรานั่ง

"ตื่นซิ ต้องตื่นได้เเล้ว ตื่นดิว่ะ" ยังคงปลุกตัวเองในขณะที่เธอยื่นมือเข้ามาจวบจนจะถึงหนังหนาของเรา เราหลับตาปี๋ และยังคงพร่ำพูดว่า ตื่นซิ ตื่น ต้องตื่นเดี๋ยวนี้ และ......

'สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา......' เสียงแผ่เมตตาแต่ไม่ใช่จากเรา ตอนนั้นสติเรากระเจิงไปแล้ว จำบทสวดอะไรไม่ได้เลย เราตื่นก่อนที่บทสวดนั้นจะจบลง เราตื่นมาพร้อมกับน้ำตา ในฝันเราก็กลัวจนน้ำตาเล็ด เพราะมันเหมือนจริงมากเลย เธอคนนั้นน่ากลัวมากๆ และตื่นมาก็เราก็น้ำตาไหลจริงๆ (ดีนะกลัวจนน้ำตาเล็ด ถ้ากลัวจนฉี่ราดนี่ หืมมมไม่อยากจะคิด)

ความคิดแรกที่ตื่นมาคือ บทสวดนั้นมาจากไหน ก็คิดไม่ออกหรอก ก็เลยนั่งสวดแผ่เมตตาอีกรอบแล้วนอน ..... ได้หลับจริงจังตอนตีสาม

เช้านั้น เราตื่นสายมากๆ แม่โทรมาหา 5-6สาย  เลยรีบโทรกลับ

เรา : ว่าไงแม่ โทรมาเยอะแยะเชียว

แม่ : ปกติดีมั้ย

เรา : ห๊ะ ! คือยังไงปกติดีมั้ย

แม่ : เมื่อคืนแม่ฝันไม่ดี ฝันว่ามีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาบอกแม่ว่าจะเอาหนูไปอยู่ด้วย แล้วหนูก็ตาย  ตื่นมาไม่รู้จะทำยังไง รู้สึกไม่ดีเลยแผ่เมตตา.........

เรา : กี่โมง แล้วสวดบทไหน สัพเพ หรือ อิทังเม

แม่ : ประมาณตีสองได้ สวดสัพเพซิ

เรา : ........................ (เสียงแผ่เมตตาที่ได้ยิน คือ มาจากแม่)  เราเล่าความฝันให้แม่ฟัง แม่ไม่พูดอะไรพูดมาก เพียงแค่บอกว่า ไม่เป็นไรมันผ่านไปแล้ว หนูต้องหาพระใส่ได้แล้วนะ

Cr.ภาพ : https://www.pinterest.com/pin/531002612316039895/

หลังจากนั้นก็ได้เวลากลับบ้าน ที่สุพรรณบุรี ในการกลับไปครั้งนี้ได้รับตะกรุดมา และตั้งแต่ใส่ก็ไม่เจอเรื่องราวน่ากลัวอะไรแบบนี้แล้ว มีเพียงเรื่องชวนฉะงนใจเล็กน้อย เช่น ฝันว่านอนอยู่แล้วก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผมสั่นปะปา รวมๆเธอดูสะอาดสะอ้านดี ยืนอยู่หลังห้องที่ประตูระเบียงหลังห้องไม่เข้ามาในห้อง ซึ่งเป็นห้องใหม่ไม่ใช่คอนโดเดิมแล้ว เรามองเธอ แล้วพูดว่า เข้ามาซิ .... แล้วก็ตื่นมา มองไปที่ประตูนั่นแบบในฝัน และระเบียงที่มืดนั้นก็ไม่มีใครยืนอยู่ และเราก็พูดออกไปว่า เข้ามาซิ หลังจากนั้นเราก็ฝันเห็นผู้หญิงคนนั้นอยู่บ่อยครั้ง ไม่ได้มาตลอดแต่ชอบมาก่อนเราจะต้องเดินทางไกลๆ ชอบมายืนที่ปลายเตียง บ้างก็มานั่งข้างเตียง มองหน้ากันแต่ไม่เคยเห็นหน้าเธอจริงจัง บางก็ไปหลับขณะเดินทางบนรถบัสแล้วฝันเห็นเธอยืนอยู่กลางรสบัสที่เราโดยสาร เราไม่เคยฝันเห็นอะไรน่ากลัวตั้งแต่ใส่ตะกรุด ยกเว้นฝันเห็นเธอคนนี้ และเธอไม่เคยทำให้เรากลัว เรากลับรู้สึกดีเมื่อเห็นเธอ

คุณอาจจะรู้สึกว่าเราบ้าก็ได้ ซึ่งถ้าคิดแบบนั้นเราก็ไม่ว่าอะไร เราไม่คิดว่าตัวเองมีเซ็นท์ และบางครั้งเราก็แอบสงสัยว่า เออหรือเราบ้า ฮ่าๆๆๆ แต่ทั้งหมดเกิดขึ้นจริง อาจจะฝันบ้าๆบอๆ แต่ในฝันนั้นเราสัมผัสได้ว่า เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นความกลัว เสียใจ สงสาร หดหู่ บางครั้งตื่นมาก็ไม่สามารถหยุดคิดเรื่องราวที่ฝันได้เลย

เอาล่ะ จบแล้ว และถ้าคุณอ่านมาจนจบ คิดเห็นอย่างไรก็มาคอมเม้นกันได้นะคะ มันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็ได้ เรื่องแบบนี้ไม่เจอกับตัวไม่รู้  ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนจบนะคะ หากชอบก็สามารถแชร์ความสยองนี้ออกไปได้เลยจ้า