อื่นๆ

ใครคนนั้นที่ฉันไม่รู้จัก

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ใครคนนั้นที่ฉันไม่รู้จัก

เรื่องยาวมากแต่ไม่มีสาระใดๆนอกจากความอกสั่นของดิฉันเอง  โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน...... 👽🎃👻

ถึงคราวเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างสัปดาห์ที่ผ่านมา มันเริ่มจาก บ่ายคล้อยๆในสัปดาห์ที่แล้ว ทุกอย่างดำเนินเหมือนปกติในดินแดนทะเลทราย มีงานก่อสร้าง รถบีบแตร แขกขายถั่ว (อันหลังอาจไม่ใช่

มาเข้าเรื่องกัน ดิฉันใช้ชีวิตปกติ กิน แล้วก็นอน เพื่อเตรียมไปบิน อุณหภูมิในห้องเปิดไว้ 23 องศา ให้เหมาะแก่การนอนยามบ่ายแก่ๆ เมื่อได้จังหวะเคลิ้มหลับ เอาอีกละ สเต๊ปเดิมๆ ขยับตัวไม่ได้ เพราะโดนผีอำบ่อย จนเริ่มคิดบางทีก็เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ด้านสมองกับร่างกาย

ผีอำ

Credit: https://movie.mthai/movies-news/229793.html

แต่ที่เริ่มหนักขึ้น คือ มีความรู้สึกว่ามีบางคนพยายามที่จะลากเราลงจากเตียง เราก็ดึงดันสู้ กระเสือกกระสนไม่ยอมมลง สักพักโดนรัดตัว ท่องบทสวดในใจเข้าสู้ เออหลุดเว้ย เลยจะวิ่งไปให้เพื่อนร่วมห้องช่วย กลายเป็นว่าตะโกนออกมาแต่ไม่มีเสียง แล้วยังโดนใครสักคนดึงมือ เลยหันไปคว้าเครื่องลางที่อยู่ใกล้มือก็โดนบางอย่างที่มองไม่เห็นพยายามดึงและจะบีบให้แตก จังหวะนั้นจึงมองไปที่กระจก เห็นเงาของตัวเอง แต่เป็นการแสยะยิ้มที่ไม่ใช่ตัวเอง

Advertisement

Advertisement

จุดนั้นนคิดในใจ ‘พระองค์ช่วยหนูด้วย ไม่มีแรงจะสู้แล้วคะ’...

ในทันที เรากลับมาอยู่ที่จุดเดิม ตาเบลิกโพลง  เหงื่อโทรมกายบนเตียง ใจเต้นแรง ผ้าห่มที่ห่มสยาย กลายเป็นม้วนขาแน่นเป็นไข่ม้วน.. สุดท้าย ก็ไม่สามารถข่มตาตัวเองได้อีกเลยหลังจากนั้นก็พยายามปลอบใจตัวเอง ว่า ไม่ใช่หรอกก คงเหนื่อยๆฝันไร้สาระตามประสา ถัดจากวันนั้น เราก็ห้อยเครื่องลางติดตัวให้อุ่นใจ จนกระทั่งสามคืนถัดมา ที่เพื่อนร่วมห้องออกไปทำงานกันหมด ความกลัวก็เริ่มคืบคลาน อยู่ดีๆวันนั้นก้มหยิบของที่พื้นเครื่องลางก็ตกและหายไปใต้เตียงคือพยายามหานานมาก แต่ไม่กล้าส่องไฟ แล้วก้มหา เพราะดูหนังผีมาเยอะ เลยยอมลากเตียงออกเอา 5555 แต่ก็ปลอบใจตัวเอง ว่าไม่มีอะไรทั้งนั้น คืนนั้นจัดแจงตัวเอง เข้านอนหัวค่ำสองทุ่มเพราะต้องตื่นตีสาม จัดแจง ชารจ์แบตที่โต๊ะเครื่องแป้ง ตั้งนาฬิกาปลุก ฟัง joox ก่อนนอน และก็กดเปิด airplane mode เพื่อให้เพลงตัดไปเอง ห้องอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียแอร์ ดิฉันก็เคลิ้มหลับ

Advertisement

Advertisement

เวลาผ่านไปสองชม....’แม้วันนี้ต้องเสียความรักไป แม้จะไม่เหลือใครสักคน..แต่ไม่ยอมหมดหวัง” เสียงของเจเนอเฟอร์ คิ้มแผดเผา ดุดัน จนเราต้องตื่น เพราะเราคิดว่าตั้งนาฬิกาปลุกผิดอีกแล้วแหม่มมม เลยลุกจากเตียง เดินไปปิด แต่ที่ต้องแปลกใจ มันเป็นเพลงจาก music album ในเครื่อง ไม่มีปุ่ม snooze มีแต่ปุ่ม pause กดปิดก็กลับมาล้มตัวนอนพร้อม เดดแอร์ในหัว.... ทำไมเพลงมันเล่นเอง หรือเป็นระบบฉลาดของเครื่องที่เพลง joox ตัดไปเลย เล่นอัตโนมัติในเครื่องให้ แต่แค่คล้อยหลังไปสองชั่วโมงหาเรื่องปลอบใจไปในค่ำคืนนั้น หลังจากนั้นห้องนอนดิฉัน ก็ไม่มืดอีกต่อไป  แต่นอนไม่หลับไฟแยงตาอี้กกก ตาโหลเหมือนเดิม

ท้ายที่สุด วันรุ่งขึ้นบังเอิญนัดหมอดู ดูไพ่ทาโร่ห์ แล้วหมอก็ทักมาจากไพ่ที่ขึ้น ว่ามีคนมาขอส่วนบุญนะ เขามาตามลมเพลมพัด ไม่ได้มุ่งร้าย แต่แค่มาขอบุญ เท่านั้นละคะ รีบวิ่งแจ้นไปทำบุญให้แก่ใครคนนั้น ที่ฉันไม่รู้จัก!!!

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์