อื่นๆ

ห้างสรรพสินค้าอาถรรพ์

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ห้างสรรพสินค้าอาถรรพ์

เครดิตภาพ: วชิรพงษ์

ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้  โด่งดังมากในเรื่องข่าวลึกลับ ร่ำลือกันมาเป็นสิบๆปี จนเป็นข่าวดังเรื่องผีๆไปทั่วประเทศ ก่อสร้างขึ้นในที่กูโบร์(ป่าช้ามุสลิม) มีศพคนงานถูกฝังอยู่ในเสาอาคาร ไฟไหม้โรงหนังคนตาย ร้างเเล้วร้างอีก(อันนี้จริง เปิดๆปิดๆปรับปรุงของมันอยู่ตลอด)ไม่รู้ได้ว่าข่าวลือมันจริงไหม เพราะข่าวจริงส่วนใหญ่ถูกปิดเงียบเพื่อไม่ให้เสียภาพลักษณ์ที่ดูดีของห้าง  แต่อาจเป็นเพราะอยู่ใกล้มหาลัยฯใหญ่ย่านการค้าแข่งขันรุนเเรง การปรับปรุงน่าจะมีอยู่ตลอดเป็นเรื่องปกติ...

จนผมไปได้สัมผัสบรรยากาศจริง ก่อนมันจะปิดปรับปรุงอีกครั้ง...

ขับรถส่งเครื่องสุกี้ ร้านของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง   รถตู้ทึบบรรทุกวัตถุดิบเครื่องปรุงสุกี้ หมู เนื้อ ปลา ไก่ ลูกชิ้น น้ำจิ้มเอามาเติมให้ร้าน ทางไปสาขาในห้างนี้รถติดมาก ผมและเพื่อนมาช้าไปเกือบชั่วโมง  ห้างเกีอบปิดแล้ว

Advertisement

Advertisement

จอดรถชั้น 3 ลานจอดมันโล่งมาก แทบไม่มีรถมาจอด  เดินเข้าไปร้านค้าส่วนใหญ่ปิดหมดแล้ว  ผจก.สาวออกมาเซ็นต์บิลล์ ส่งของให้  ปกติตามสายงานพนักงานตามสาขา จะแอคทีฟพูดจาเก่งมาก  แต่สาขานี้แปลก พนักงานกับผจก.ดูหงอยๆเซื่องซึม ไม่สดชื่นรื่นเริงเหมือนสาขาอื่นที่ไปมา

"งานเหนื่อยหรือครับน้องๆ?"ผมเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย

"เหนื่อยอะไรล่ะพี่ ลูกค้าแทบไม่มีวันๆ"ผจก.สาวชิงตอบแทนทุกคน

"แหม ห้างออกใหญ่ ลูกค้าไปไหนหมดล่ะเธอ"? ผมสาวความต่อพลางเช็คดูบิลล์

"พี่ดูสิ ร้านค้าที่เห็นเต็มเนี่ย ไม่ใช่ปิดกลับบ้านนะ เขาปิดหนีเลิกขายกันหมดแล้วทั้งชั้นเลย ทิ้งสัญญาเลย..เหลีอหนูกับน้องๆ 2-3คนเองที่มาทำกัน วันนี้ก็โทรมาลาออกไปอีกคน

"อ้าว ทำไมล่ะ? งานก็ไม่หนัก สบายออก สาขาอื่นเดินอาหารกัน บ่นปวดขาเลย"

แกหันซ้ายหันขวา "ก็ผีนะสิพี่ ดุมาก หนีกันหมดแล้ว พนง.10กว่าคนจะเหลือหนูคนเดียวซักวัน"ผจก.บ่นไปพลางส่ายหน้า

Advertisement

Advertisement

"พี่ไม่เคยดูข่าวไงคะ นี่ล่ะ ห้างในตำนานเลย" แล้วแกก็เล่าต่อเลย คล้ายๆอัดอั้นตันใจอยากระบายในสิ่งที่พบเจอ

เวลาจะเข้าห้องนํ้าก็ต้องไปกัน2-3คนไปคนเดียวโดน มายืนหวีผมหน้ากระจกให้เห็นมั่ง  มาเปิดน้ำ เคาะประตู ดับไฟสาระพัดที่จะทำ พี่เดินมาเห็นมียาม แม่บ้านซักคนไหม?ไปกันหมดแล้ว ทั้งเดินหายไปในเสา ไต่พนังห้อยหัวมา ให้ดู หนีกันหมดเลย ลาออกกันหมด เอาท์ซอร์ซเขาหาคนมาลงไม่ได้แล้ว ไม่มีใครยอมมา   ผมฟังได้แต่อ้าปากค้าง

เธอเล่าต่อ "ล่าสุดสดๆร้อนๆ ไอ้น้องผู้ชายที่โทรมาลาออกวันนี้ พี่รู้ไหม อนาคตผจก.สาขาเลย เฮียเจ้าของ จะเลื่อนตำแหน่งให้สิ้นเดือนไปคุมร้านที่มอลล์ลาดพร้าว มันยังไม่เอาเลย ออกไปเเล้ว เมื่อวานน้องมันอาสาปิดร้านคนสุดท้าย พอก้มลงล็อคประตูกระจกร้าน เงยหน้ามาดู คนนั่งเต็มร้านเลย ผู้ชาย ผู้หญิง เด็กคนแก่ ทุกคนหันมามองมัน เท่านั้นแหละมันสติแตกวิ่งกระเจิงเลย มันโทรมาบอกให้ตายมันก็ไม่มาเหยียบที่นี่หรอก หนูมาเปิดร้านกันเมื่อเช้า ลูกกุญแจยังเสียบคาทิ้งไว้อยู่เลยพี่

Advertisement

Advertisement

ผมฟังไปก็อดสงสารพวกน้องๆจับใจ เห็นเกาะกลุ่มจะช่วยกันปิดร้าน

"งั้นก็ช่วยๆกันดูแลกันไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่เข้าออฟฟิต จะรายงานบอกเฮียให้"

"เฮียน่ะตัวดีเลย แกรู้ แต่แก งก ไม่ยอมปิดสาขา กลัวโดนฟ้องผิดสัญญาจะอยู่ต่อให้หมดๆไป" อ้าว! "ไอ้เฮีย ถึงได้รวยเอารวยเอา"ผมบ่นไปเรื่อย555

พลันนึกขึ้นได้ทิ้งบัดดี้คนขับไว้เฝ้ารถ อีกคน ผีหักคอตายแล้วมั้ง

ผมกลับไปที่รถ ขึ้นขับ พอเลี้ยวพ้นอาคารจอดออกมา ไอ้น้องคนขับก็เอ่ยปาก "พี่จะเชื่อผมไหม? เมื่อกี้ผมเจอผีหลอก  จริงๆนะพี่"..

เออ ไม่ต้องถามหรอก เชื่อ ไม่โดนก็แปลกแล้ว เขาโดนกันหมดทุกคน555

ผมมาคิดถึงข่าวลือ ทึ่ว่า ที่นี่คือสถานที่ กูโบร์ เก่า และข้อห้ามจากคําบอกเล่าอย่างนึงที่ มูฮะหมัด เพื่อนซี้ชาวมุสลิมผมมันบอกมา คือกูโบร์ไม่มีอะไรหรอกพวกเขาอยู่อาศัยปลูกบ้านได้ แต่คนพุทธอย่างผมนี่แหละ นำเนื้อหมูเข้ามาบริโภคกินกัน อาถรรพ์ความเฮี้ยนจะเกิดมีขึ้นมาเลยล่ะ ลบหลู่เขา หมูเป็นสัตว์สกปรกสําหรับพวกเขา

นั่นสิ และร้านผมขายชาบู หมูกระทะเนี่ยนะ สมควรโดนหลอกกันไหมล่ะ..

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์