ห้องเรียนผีสิง

yorakann

10 ม.ค. 2020|2 min read

อ่านบทความอื่นจาก yorakann

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

ครูวิภาย้ายเพิ่งย้ายเข้ามาสอนในโรงเรียนมัธยมที่ใหม่เป็นวันแรก เธอรู้สึกว่าเด็กๆ ที่นี่ทุกคนเรียบร้อยและน่ารัก และเธอคิดว่าเธอต้องมีความสุขกับงานสอนที่โรงเรียนแห่งนี้แน่ ๆ ขณะที่เธอกำลังเดินไปบนอาคารเพื่อหาห้องเรียน ม.5/3 ที่เธอต้องเข้าสอนอยู่นั้น เธอก็แปลกใจว่าทำไมที่หน้าห้องถึงมีเหมือนแผ่นผ้าที่ตัวหนังสือจางหมดแล้ว แปะอยู่หน้าห้องเธอจึงดึงออกเพื่อที่จะเปิดห้อง แต่ห้องเรียนกับล็อคอยู่ทำให้เธอไม่สามารถเปิดได้ เมื่อมีนักเรียนเดินมาเห็นจึงบอกครูว่า “ห้องนี้ไม่ใช่ห้องเรียนนะคะคุณครู”

ครูวิภาพจึงตอบไปว่า “อ้าว ครูเห็นเลขห้องมันน่าจะเรียงกันเลยคิดว่าห้องนี้เป็นห้องของ ม.5/3 ถ้าอย่างนั้นเธอช่วยบอกครูทีว่าห้อง ม.5/3 อยู่ที่ไหน

นักเรียนหญิงได้ตอบว่า “อยู่ม.4 ค่ะ ห้องริมสุด“

ครูวิภาจึงเดินไปตามที่นักเรียนหญิงบอกและในใจก็คิดว่า ทำไมห้อง ม.5/3 ถึงได้มาอยู่อาคารเดี่ยวกับ ม.4 เธอเดินมาจนถึงชั้นเรียน และได้แนะนำตัวกับนักเรียน วันนั้นเธอสอนวิชาภาษาไทยแก่นักเรียนอย่างสนุกสนาน เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนครูวิภาก็ได้เดินไปที่บ้านพักของเธอที่อยู่ด้านหลังโรงเรียน ระหว่างที่เดินกลับเธอมองไปบนอาคารเห็นไฟห้อง ม.5/3 ที่อาคาร ม.5 เปิดไฟไว้ เธอรู้สึกแปลกใจเพราะห้องนั้นไม่ใช้เป็นห้องเรียนแล้ว แต่ทำไมถึงมีไฟเปิดอยู่ ซึ่งตอนนั้นเธอก็คิดว่าคงมีใครเข้าไปทำความสะอาดห้อง เธอจึงเดินกลับบ้านพักไป

หลอน ที่มาภาพจาก https://pixabay.com/th/photos/

วันรุ่งขึ้นครูวิภาก็มาสอนนักเรียนตามปกติ เมื่อเธอสอนเสร็จเธอก็นั่งตรวจการบ้านของนักเรียนจนค่ำที่ห้องเรียนที่เธอสอน พอรู้ตัวอีกทีคนอื่น ๆ ก็กลับบ้านกันหมดแล้ว แต่เมื่อเธอมองไปที่ห้อง ม.5/3 เก่า เธอเห็นไฟในห้องเปิดอยู่และเห็นมีนักเรียนอยู่ในห้อง เธอจึงเดินเข้าไปดูก็เห็นครูคนหนึ่งยืนสอนนักเรียนอยู่ในห้อง ครูผู้สอนก็หันมายิ้มให้เธอ แต่ครูวิภาพก็ไม่ได้เข้าไปรบกวนการสอนเพราะคิดว่าเขาอาจมาเรียนพิเศษกัน จากนั้นครูวิภาพจึงกลับมาที่บ้านพักไป

หลอน ที่มาภาพจาก https://pixabay.com/th/photos/

วันต่อมาครูวิภาเดินมาที่ห้องพักครู พยายามมองหาครูคนที่สอนนักเรียนจนค่ำเมื่อวาน แต่ก็ไม่เห็นและก็ไม่มีรูปของครูคนนั้นอยู่ที่บอร์ดครูในโรงเรียน ครูวิภาจึงคิดว่าครูคนนั้นอาจจะมาใหม่เพราะครูวิภาเองก็ไม่มีรูปอยู่ในบอร์ดเหมือนกัน เมื่อสอนนักเรียนเสร็จครูวิภาก็นั่งตรวจการบ้านเด็กจนค่ำเหมือนเคยเพราะเธอไม่อยากหอบการบ้านไปที่บ้านพัก

เมื่อเดินออกมาจากห้องเธอก็เห็นห้องเรียนชั้น ม.5/3 เก่า มีนักเรียนมาเรียนเธอจึงเดินเข้าไปเพื่อจะพูดคุยกับครูผู้สอน เมื่อเธอเดินไปถึง ครูที่กำลังยืนสอนอยู่หน้าห้องก็หันมายิ้มให้เธอทันใดนั้น หน้าของครูคนนั้นก็เปลี่ยนไป จากหน้าคนปกติกลายเป็นหน้าที่เละเต็มไปด้วยเลือด และนักเรียนทุกคนในห้อง ก็สวมใส่เสื้อผ้าเปื้อนเลือด บางหัวกะโหลกยุบ บางคนแขนขาด และบางคนหน้าตาเต็มได้ด้วยแผลฉีกจนเห็นกระดูก ครูวิภาพตกใจมาก รีบวิ่งลงมาจากอาคาร เมื่อวิ่งมาถึงหน้าโรงเรียน ได้เจอกับลุงแสงที่เป็นภารโรง ลุงแสงได้ถามครูวิภาว่า “เป็นอะไรครับครู วิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว”

ครูวิภาจึงตอบว่า “ผีหลอกค่ะ ที่ห้องม.5/3 มีผีเต็มห้องเลย”

เมื่อลุงแสงได้ยินดังนั้นจึงรีบพาครูวิภาไปที่บ้านพัก และให้ป้าศรีเมียของลุงแสงมานอนเป็นเพื่อนครูวิภา และรุ่งเช้าลุงแสงได้เล่าให้ครูวิภาฟังว่า “เมื่อหลายปีก่อนมีนักเรียนห้อง ม.5/3 ไปทัศนศึกษา แล้วเกิดรถคว่ำตายกันทั้งห้อง รวมถึงครูดาว ที่เสียชีวิตไปพร้อมกับนักเรียน หลังจากนั้นก็มีคนเห็นผีของครูและนั้นเรียนอยู่ในห้องนั้นตลอด จนต้องปิดตายห้องไว้ แล้วเอาผ้ายันต์มาปิดไว้หน้าประตู เพื่อไม่ให้วิญญาณออกมาให้เห็น จากมาก็ไม่มีวิญญาณออกมาให้เห็นอีกเลย”

เมื่อครูวิภาได้ยินดังนั้นจึงบอกไปว่า “ผ้ายันต์ที่เป็นแผ่นเท่ากระดาษ A4 รึป่าวคะ วันนั้นฉันคิดว่าห้องนั้นเป็นห้องที่ฉันต้องสอน ไม่รู้ว่ามันคือแผ่นอะไร ตัวหนังสือก็จางหมดแล้ว ฉันจึงดึงออก”

ลุงแสงจึงบอกว่า “นั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้วิญญาณออกมาให้เห็นอีก แต่ครูไม่ต้องห่วงนะครับ วันนี้ผมจะให้พระอาจารย์ที่วัดมาทำพิธี และให้ท่านเอาผ้ายันต์มาติดไว้ใหม่ เพื่อไม่ให้วิญญาณออกมารบกวนครูและนักเรียนอีก”

หลังจากที่ลุงแสงพาพระมาทำพิธีที่ห้องนั้นแล้ว ครูวิภาพก็ไม่เห็นวิญญาณครูและนักเรียนที่ห้องนั้นอีก และครูวิภาก็ไม่กล้ามองและเดินผ่านที่ห้องนั้นอีกเลย

หลอน ที่มาภาพจาก https://pixabay.com/th/photos/