ไลฟ์แฮ็ก

ล้มกี่ครั้งไม่ว่า ขอชนะแค่ครั้งเดียวพอ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ล้มกี่ครั้งไม่ว่า ขอชนะแค่ครั้งเดียวพอ

ถ้า "ความฝัน" ของคนเรา เหมือนการต่อจิ๊กซอว์รูปภาพ เราก็คงอยากได้ภาพจิ๊กซอว์ที่ซื้อสวย ๆ มา ไปใส่กรอบติดฝาบ้าน​ แต่ปัญหาก็คือ มันไม่มีสำเร็จรูป และต้องเอาไปประกอบเองที่บ้าน งานเข้าสิทีนี้ พอเสียตังค์แล้ว ยังต้องมาเสียเวลามาประกอบเองอีก​ แต่ยังไงก็ตามโรงงานผลิตจิ๊กซอว์ก็ยังน่ารัก แถมใบเล็ก ๆ ที่เป็นรหัสจิ๊กซอว์แต่ละชิ้น​ เพื่อใช้เป็นลายแทงนำไปประกอบรูปภาพให้สมบูรณ์ได้ตามแบบ เอาละ... มาลุยต่อจิ๊กซอว์กันดีกว่า

ลุย

ในการเริ่มประกอบมันขึ้นมาทีละชิ้น เราต้องใช้เวลาพอสมควร หนึ่งวันก็แล้ว สองวันก็แล้ว สัปดาห์ก็แล้ว เชื่อไหม... ยังไม่ได้ครึ่งภาพเลย

"เลิก เลิก เลิก" คิดในใจ ณ ตอนนั้น เสียอารมณ์ เสียเวลาอีกไปทำอย่างอื่นดีกว่า (เรื่องเสียดายตังค์ก็มีนิดหน่อย)  แต่ประเด็นที่สำคัญสุด คือ กินพื้นที่ห้อง เขย่งเดินกันเลยทีเดียว นี่ยังไม่นับปลิวไปใต้เตียง+ติดเท้าอีกนะ แต่เชื่อไหม... ความภูมิใจของเราในชีวิตครั้งแรกก็คือเจ้านี่แหละ ว่า เราเอาชนะความคิด "อคติ" (คำว่า"เลิกเถอะ") + ท้อแท้ (เห็นแล้วเพลีย) x สิ้นหวัง (ตัวดีเลยอันนี้)

Advertisement

Advertisement

ลุย

คำเดียวเลย ณ ตอนนั้น มันวิ่งเข้ามาในหัว มันแวบเดียวจริง ๆ คือ "ทำไปเถอะ ถ้าไม่เลิก เดี๋ยวก็สำเร็จ" มันสอนเราจนติดเป็นนิสัย และเป็นประโยชน์อย่างมากกับการใช้ชีวิตในยุคปัจจุบัน  จนท้ายที่สุด เราอดทน และใช้เวลากับมัน ทำต่อไป ถ้าไม่เลิก เดี๋ยวก็สำเร็จ และแล้ว... มันก็ไปอวดอยู่ข้างฝาบ้านอย่างภูมิใจ

เมื่อเรามองย้อนกลับมาในชีวิตจริง จิ๊กซอว์ที่ชื่อว่า "ความฝัน" ของเราก็ยังประกอบไม่เสร็จนะคะ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคนรอบข้างเรา ทำให้ "ความเชื่อ" ที่เคยมีแอบสั่นคลอนเหมือนกัน

"พี่จะเลิกสอบแล้วนะ..(เรา) พี่ว่ามันกินชีวิตพี่มากไปแล้ว"

เราเป็นรุ่นน้อง ก็ทำได้แค่ให้กำลังใจด้วยคำพูดเท่านั้น วันนี้...........เป็นวันที่เรา เห็นคนเศร้ามากถึงมากที่สุด บางคน ท้อแท้ สิ้นหวัง บอกจะเลิกเลยก็มีความฝัน = จิ๊กซอว์ แตกต่างไป คือ มันไม่ได้มีแค่พันชิ้นเหมือนเมื่อก่อน แต่มันมีชิ้นส่วนมากมายนับไม่ถ้วน แถมไม่มีรหัสและลายแทงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ยังไม่นับปัจจัย เช่น ไม่มีเวลาประกอบ แถมจะยังมีคนไม่ประสงค์ออกนามช่วยสงเคราะห์เตะ "ชิ้นส่วน" ความฝัน ที่เราประกอบได้ทีละเล็กละน้อยให้กระจายไปด้วย​  เราต่างมี "จิ๊กซอว์" เป็นของตัวเอง ปัจจัยของผู้ประกอบก็แตกต่างกันอีก

Advertisement

Advertisement

ขอให้ทุกคน จงสู้ต่อไปนะคะ... แม้เราไม่รู้ล่วงหน้าเลยว่า มันจะสมหวังไหม แต่ที่เราทำไปแล้วมันไม่เสียเปล่าแน่นอน อย่างน้อย ๆ ก็มีเราคนนึงละค่ะ ที่ยังประกอบ "ความฝัน" ข้าง ๆ เพื่อน ๆ อยู่ตอนนี้ สุดท้าย ขอยกคำพูดของอาจารย์ที่เคยพูดในห้องเรียนตอนหนึ่งว่า

"..คุณจะล้มเหลวกี่ครั้งอย่าไปท้อ จะแพ้กี่ครั้งไม่ว่า แต่ขอ "ชนะ" ครั้งเดียวพอ.."

"..ไม่มีความยากลำบากในโลกนี้ นอกจากใจท่านจะไม่มั่นคงเอง..."

ขอให้เพื่อน ๆ ได้ประกอบจิ๊กซอว์จนถึงตัวสุดท้าย เป็นภาพเพื่อนๆได้ใส่มีความสุข ความสำเร็จ พร้อมถ่ายรูปไปกับคนที่เพื่อนๆ รักและเคารพในเร็ววันนะคะ
เราเองก็จะขอไปประกอบจิ๊กซอว์ต่อเหมือนกัน ไม่ว่าจะช่วงเรียนหรือจนจบมาทำงาน ทุกช่วงเวลาเหล่านั้นเราก็ทุ่มเทมาก ๆ กับทุกเรื่อง เพื่อความฝัน ความหวังของคนในครอบครัว จนหลงลืมการเดินทางใช้ชีวิต ท่องเที่ยวหาประสบการณ์ พอเริ่มมั่นคง เราถึงออกเดินทางแบบนี้ก็เกือบจะค่อนคนไปแล้วก็ยังดีเนอะ... ^^

Advertisement

Advertisement

บทความนี้เขียนนานมากแล้ว สมัยทำเพจเฟซบุ็คใหม่ ๆ ชื่อ เด็กนิติบ้านนอก วาดรูปเอง ออกแบบเองด้วย มันมีความสุขที่สุด

ลุย​​

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์