อื่นๆ

ลมเพลมพัด

199
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ลมเพลมพัด

มีใครเชื่อเรื่องไสยศาสตร์บ้างไหม ? สำหรับเรา...เราเชื่อฝังใจเลยทีเดียว เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนที่เราอายุ 18 ขณะนั้นเราอยู่ชั้น ม.6 ได้เข้าเรียนโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งแถวอำเภอที่เราอาศัยอยู่

และเรื่องราวก็ได้เริ่มต้นขึ้นในตอนที่เราได้ไปเที่ยวงานวันเกิดเพื่อนสนิทคนนึงในห้องเรียน บ้านของเพื่อนเราอยู่ไกลจากเราพอสมควรเลยทีเดียว เราจึงได้ขับรถจักรยานยนต์ไปยังบ้านเพื่อนระยะเวลา 5 กิโลเมตรทันทีที่ถึงเราได้เริ่มการสังสรรค์กันอย่างสนุกสนาน โดยไม่ทันได้คาดคิดว่าจะมีสิ่งที่น่ากลัวตามเรามาหาเรา...

ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ ข้างทางตอนกลางคืน

พอสิ้นสุดงานเลี้ยง เป็นเวลาประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ ในสมัยนั้นทุกอย่างเงียบสงัดไปหมด ชาวบ้านต่างปิดไฟเข้านอนกันหมดแล้ว เราได้ขับรถจักรยานยนต์กลับบ้านตามปกติซึ่งในวัยคึกคะนอง มักจะเป็นเรื่องธรรมดาที่เราไม่มีความกลัวอะไรอยู่เลย เราได้ขับรถไปเรื่อยๆ ลมเย็นเอื่อยๆพัดมาจนหนาวไปยันต้นคอ ขนตามข้อมือ หัว และแขนเริ่มลุกพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมายบวกกับเสียงต้นไม้ใบหญ้าเสียดสีกันจนเป็นเสียงที่เสมือนคนกรีดร้อง

Advertisement

Advertisement

ทันใดนั้น...กลับมีลมแรงที่มาจากแหล่งไหนไม่รู้ไหนปะทะร่างของเราจนรถเกือบล้ม บวกกับกลิ่นเหม็นสาบที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่ากลิ่นนั้นเป็นกลิ่นอะไรกันแน่ !! เราลืมตัวไปชั่วขณะ พอได้สติก็รีบขี่รถกลับบ้านทันทีอย่างไม่รีรออีกต่อไป...

ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ ผีเกาะหน้าต่าง

ทันทีที่ถึงบ้านกลับรู้สึกมึนหัวและปวดหัวอย่างบอกไม่ถูก มันมีเสียงคล้ายๆคนสวดมนต์อยู่ข้างหูตลอดเวลา พอเข้าห้องนอนที่ปลายเตียงของเราเป็นหน้าต่างที่เปิดอ้าและมีมุ้งลวดกับเหล็กดัดติดไว้อยู่ ภายนอกบ้านของเรามืดสนิทมีแต่แสงไฟข้างนอกที่สาดเข้ามาพอทำให้มองเห็นได้บ้าง ในสายตาเราตอนนั้น กลับเห็นร่างร่างหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างนอกห้องของเรา ร่างนั้นเป็นผู้หญิงมีอายุมากแล้วผมยาวสยาย ดวงตาแดงกล่ำ ตัวดำคล้ำยืนจ้องมาที่เราอย่างไม่ลดละและแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัวบวกกับริมฝีกปากแดงฉานคล้ายเลือดนกที่แทบจะฉีกไปถึงหู นาทีนั้นเราช๊อคจนหมดสติไปทันที...

Advertisement

Advertisement

เช้าวันต่อมา แม่รีบพาเราไปรดน้ำมนต์ที่วัดแห่งนึง แม่เราเล่าให้ฟังว่าหลังจากที่เรากลับมาจากงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อน แม่เห็นว่ามีคนซ้อนท้ายเรามาเป็นผู้หญิงผมยาวไม่พูดจาอะไร ซึ่งตอนแรกแม่คิดว่าเป็นเพื่อนที่จะมานอนค้างที่ห้องด้วยเลยไม่ได้เอะใจอะไรทั้งสิ้นเพราะเรามีเพื่อนผู้หญิงเยอะและมักจะมานอนค้างเพื่อทำการบ้านและทำรายงานส่งครูอยู่เสมอ หลังจากเข้าห้องได้ไม่ทันไร เราก็กรี๊ดออกมาแบบไม่มีสิ้นสุด พ่อแม่เราตกใจมากรีบวิ่งเข้ามาดู ในสายตาที่แม่เราเห็นนั้น เรานอนดิ้นพล่าน ชักเกร็งไม่หยุด จนทวดของเรารีบเอาพระมาห้อยที่คอเรา ในนาทีนั้นเราพูดออกไปว่า "ร้อนน ! มันร้อนน หนูไม่เอา หนูไม่ใส่ หนูไม่เอา !" จากนั้นเราก็พูดพึมพัมๆอะไรไม่รู้ จนสลบไป

ในขณะที่พ่อแม่กำลังพาเราไปวัดแห่งหนึ่งนั้น เราได้นั่งรถยนต์กระบะหลังของพ่อกับแม่โดยที่พ่อเป็นคนขับ สายตาของเราเห็นเงาดำทะมึน รูปร่างสูงใหญ่วิ่งไล่ตามรถยนต์อย่างรวดเร็ว อย่างไม่ลดละ เราชี้ให้แม่ดูพร้อมกับร้องไห้ไม่หยุด แม่กลับมองไม่เห็นอะไรทั้งนั้นจนมาถึงวัด ได้มีพระสงฆ์นึงเดินออกมา พร้อมกับพูดออกมาว่า "มันถึงกับตามมาถึงนี่เลยเหรอ" เราซึ่งตอนนั้นเห็นอยู่เต็มตายืนตัวสั่นเทาเพราะความกลัว พ่อแม่เรารีบพาเราเข้าไปในโบสถ์ พระรูปนั้นได้ทำพิธีอะไรซักอย่างโดยการหยดเทียนใส่ขันซึ่งมีน้ำและใบอะไรไม่รู้อยู่ในขันทองใบนั้น ....

Advertisement

Advertisement

ในขณะหยดน้ำตาเทียนพลางสวดมนต์ท่องไปเรื่อยๆจนสิ้นสุด ในขันนั้นกลับมีน้ำตาเทียนที่หยดไปนั้นเป็นรูปร่างของคนอย่างเห็นได้ชัดที่กางแขน กางขาอยู่ในนั้น พระสงฆ์รูปนั้นกล่าวออกมาว่าตอนที่เราไปงานวันเกิดเพื่อนมันเป็นวันโกนพอดี ซึ่งทางแถวบ้านเรานิยมปล่อยของออกมาแข่งกันหรือปล่อยไปหาคนที่ไม่ชอบใจ ให้ประสบปัญหาแบบเรา หรือบางคนดวงชะตาขาดพอดีอาจจะเจอหนักกว่านั้น ประจวบกับที่เราเป็นคนจิตอ่อนดันไปโดนของสิ่งนั้นพอดี โชคดีที่ของสิ่งนั้นไม่ได้ร้ายแรงถึงขั้นเอาชีวิต..หลังจากนั้นเราก็ได้ทำการอาบน้ำมนต์พร้อมกับสวดมนต์ไปด้วย ในขณะที่อาบน้ำมนต์นั้นเรากลับรู้สึกเย็นเข้าไปในจิตใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนทุกๆอย่างหลุดออกมาจากร่างกายและทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็นก็ไม่เกิดอาการอีกเลย

จนตอนนี้เราอายุ 24 แล้วกลับมีของแถมมาอีกหนึ่งอย่างคือเราสามารถสัมผัสได้จากสิ่งเร้นลับต่างๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พร้อมกับเจอเรื่องราวที่น่ากลัวมากมายที่เล่าเท่าไหร่ก็ไม่น่าจะหมด จากวันนั้นจนวันนี้เราเชื่อหมดใจค่ะ ว่าสิ่งเร้นลับต่างๆมันมีอยู่จริง ไม่เชื่อแต่ก็อย่าลบหลู่นะคะ...

Cr.ภาพจาก Google ไม่มีชื่อผู้ถ่าย

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์