คำไทยแท้ ภาษาไทยเป็นเครื่องมือใช้สื่อสาร เพื่อให้เกิดความเข้าใจตรงกันตามจุดหมาย ไม่ว่าจะเป็นการแสดงความคิดเห็น ความต้องการ และความรู้สึก แต่ทว่า คนไทยสมัยนี้ต่างใช้ภาษาไทยอย่างฟุ่มเฟือย ไม่รู้คุณค่า และไม่รู้ที่มา ใช้แบบผิดๆถูกๆจนก่อให้เกิดความเข้าใจผิดในความหมายและความต้องการที่จะสื่อ ดังนั้นพวกเราจึงจัดทำหมวดความรู้ด้านภาษาไทยในหัวข้อคำไทยแท้ เพื่อเป็นพื้นฐานในการใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้องวิธีแยกคําไทยแท้และคำยืมจากภาษาอื่น ๆ ดูได้อย่างไร อ่านจบที่เดียว คำไทยแท้ เป็นคำที่มีใช้ดั้งเดิมอยู่ในภาษาไทย มีลักษณะสำคัญที่สังเกตได้ดังนี้ เป็นคำโดด, มีเสียงวรรณยุกต์, มีลักษณะนามใช้, ไม่นิยมใช้ตัวการันต์, มักสะกดตรงตามมาตรา, ไม่นิยมใช้พยัญชนะ ฆ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ธ ภ ศ ษ ฬ • เป็นคำโดด คือ เป็นคำที่มีความหมายในตัวเอง เมื่อฟังแล้วสามารถเข้าใจได้ในทันที เช่นตัวอย่างดังต่อไปนี้ - คำใช้เรียกเครือญาติ : พ่อ แม่ พี่ น้อง - คำใช้เรียกชื่อสัตว์ : ช้าง ม้า วัว ควาย - คำใช้เรียกธรรมชาติ : ดิน น้ำ ลม ไฟ - คำใช้เรียกเครื่องใช้ : มีด ตู้ ครก ไห • มีเสียงวรรณยุกต์ เพื่อให้เกิดเสียงต่างกัน ทำให้คำมีความหมายมากขึ้นด้วย ซึ่งทำให้มีคำใช้มากขึ้น เช่นตัวอย่างดังต่อไปนี้ - ปา : ขว้าง - ป่า : ที่รกด้วยต้นไม้ต่างๆ - ป้า : พี่สาวของพ่อหรือของแม่ - ป๊า : พ่อในภาษาปาก - ป๋า : พ่อในภาษาปาก, ชายสูงวัยที่มีกำลังทรัพย์ ปรนเปรอผู้หญิง • มักสะกดตรงตามมาตรา กล่าวคือ อักษรที่นำมาเขียนเป็นตัวสะกด จะตรงตามกับมาตราตัวสะกด - แม่กบ : ใช้ บ เป็นตัวสะกด เช่น จับ ชอบ ซูบ - แม่กก : ใช้ ก เป็นตัวสะกด เช่น รัก ฉาก จิก - แม่กด : ใช้ ด เป็นตัวสะกด เช่น คด จุด เชิด แปด - แม่กง : ใช้ ง เป็นตัวสะกด เช่น ลัง ฟัง เก่ง - แม่กน : ใช้ น เป็นตัวสะกด เช่น หอน รอน ค้อน - แม่กม : ใช้ ม เป็นตัวสะกด เช่น ก้ม ดื่ม ยืม - แม่เกอว : ใช้ ว เป็นตัวสะกด เช่น แถว หิว สาว - แม่เกย : ใช้ ย เป็นตัวสะกด เช่น ชาย หาย ตาย • ไม่นิยมใช้ตัวการันต์ ลักษณะของตัวการันต์ มักเป็นคำที่ยืมมาจากภาษาต่างประเทศ เพราะในภาษาไทยจะไม่นิยมใช้ตัวการันต์ เช่น ไล่ เสา อิน จัก วัน เท่ กา ขาด • ไม่นิยมใช้พยัญชนะ ฆ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ธ ภ ศ ษ ฬ ยกเว้นคำไทยแท้บางคำ ดังนี้ เธอ เฆี่ยน ฆ่า หญิง ฆ้อง ระฆัง ศึก ใหญ่ ณ ศอก อำเภอ ธ • คำไทยแท้บางคำที่มีหลายพยางค์ มีสาเหตุ ดังนี้ - การกร่อนเสียง : การที่คำเดิมเป็นคำประสม 2 พยางค์เรียงกัน เมื่อพูดเร็วๆทำให้พยางค์แรกมีการกร่อนเสียงลงไป เช่น หมากขาม > มะขาม ตาวัน > ตะวัน - การแทรกเสียง : การเติมพยางค์ลงไประหว่างคำ 2 พยางค์ ทำให้เกิดเป็นคำหลายพยางค์ เช่น ลูกตา > ลูกกะตา นกจอก > นกกระจอก - การเติมพยางค์หน้า : การเติมพยางค์ลงไปหน้าคำพยางค์เดียวหรือสองพยางค์ แล้วทำให้เกิดเป็นคำหลายพยางค์ เช่น โจน > กระโจน ท้วง > ประท้วง คำไทยแท้มีจุดสังเกตดังกล่าวที่ว่ามา ซึ่งสมัยนี้มีคำใหม่ที่เกิดขึ้นมามากมาย บางคำก็เป็นคำที่คิดขึ้นมาใหม่แท้ๆ บางคำเปลี่ยนแปลงจากคำที่มีอยู่เดิม ไม่ว่าจะผ่านการกร่อนเสียง การแทรกเสียงหรือการเติมพยางค์หน้า ดังนั้นพวกเราที่เป็นคนไทยควรรู้ไว้ว่าคำไหนที่มีรากมาจากภาษาไทยจริงๆ เพื่อเป็นพื้นฐานไปใช้ในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นการทำข้อสอบหรือการนำไปบอกกล่าวต่อคนอื่นๆภาพ โดย QuinnQuaestor