เพื่อน ๆ รู้จักกีฬาเนตบอลกันไหมเอ่ย ตอนมัธยมเราเรียนโรงเรียนหญิงล้วนเราเลยได้รู้จักกีฬาชนิดนี้ เพราะอดีตส่วนใหญ่จะเป็นกีฬาของผู้หญิง แต่ปัจจุบันนี้ก็ฝึกให้ผู้ชายได้เล่นกัน ซึ่งจะแบ่งออกเป็น 2 ทีม ทีมละ 7 คน เราได้เคยลงแข่งขันกีฬาเนตบอลของ กิจกรรมโรงเรียน เป็นการแข่งขันระหว่างห้องเพื่อหาผู้ชนะ ซึ่งจะเป็นหลักสูตรของวิชาพละด้วย มันทำให้เราได้ลงสนามจริง และได้แข่งกันจริง ซึ่งวิธีการเล่นก็จะคล้ายกับบาสเกตบอล แต่ในการยิงประตู ของกีฬาเนตบอล จะมีพื้นที่กำหนดในการยิง ซึ่งแป้นประตูจะคล้าย ๆ กับแป้นของบาสเกตบอล แต่จะมีลักษณะเป็นเสา ความสูงประมาณ 10 ฟุต ภาพโดย : ขวัญจิรา ตำแหน่งในการเล่น ตอนแรกที่เราเริ่มรู้จักกีฬานี้ ตำแหน่งมันช่างงงเหลือเกิน แต่พอเรียนรู้ไปสักพักก็พอเข้าใจได้ การเริ่มเล่นโดยตำแหน่ง C จะเปิดบอลให้ ตำแหน่ง GA หรือ WA ซึ่งต้องยืนอยู่ในตำแหน่งเริ่มเล่น หลังสัญญานนกหวีดเริ่มเล่น ผู้เล่นทุกตำแหน่งจะต้องเล่นแต่เฉพาะเขตพื้นที่ของตนเอง เป็นกติกากำหนด ผู้ทำประตูตำแหน่ง GS และ GA มีหน้าที่ยิงประตู ซึ่งมีพื้นที่การเล่น คือ เขตประตูของฝ่ายตรงข้าม ตรงกันข้ามกับฝ่ายรับก็มีผู้เล่นตำแหน่ง GD และ GK เป็นตำแหน่งที่คอยประกบคู่ป้องกันในเขตประตู และแย่งบอล สำหรับตำแหน่ง C เป็นตำแหน่งกลาง เชื่อมโยงการเล่น ซึ่งสามารถวิ่งได้ทั่วสนามนั้นเอง และมีตำแหน่งผู้เล่นด้านข้าง อีกสองตำแหน่ง คือ WA และ WD ในการช่วยเหลือตำแหน่งอื่น รวมผู้เล่นทั้งทีม ทีมละ 7 คน ภาพโดย : ขวัญจิรา เห็นไหมเพื่อน ๆ อาจจะงงกันได้ เพราะแต่ละตำแหน่งต้องอยู่ประจำเขตที่กำหนดของตนเอง ซึ่งเราไม่สามารถล้ำเขตแดนอื่นได้ ยกเว้นตำแหน่งเซนเตอร์ (C) กติกาก็จะประมาณนี้นะคะ https://th.city/bu30tB สิ่งหนึ่งที่เราได้จากการเล่นกีฬาครั้งนี้ ทำให้เราสนิทกับเพื่อนมากขึ้น จากคนที่อยู่ในห้องไม่ค่อยได้คุยกัน เราได้คุยกันมากขึ้น ซึ่งกีฬาที่มีผู้เล่นหลายคน ต้องใช้ทักษะของการทำงานเป็นทีม มีการวางแผน เพื่อที่จะได้ชนะการแข่งขัน แถมยังช่วยพัฒนาส่งเสริมในเรื่องการเคลื่อนไหวของร่างการ ให้ทำงานประสานกันดีขึ้นอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นมือ เท้า สายตาให้เคลื่อนไหวได้อย่างถูกต้อง ซึ่งผลสรุปของการแข่งขันห้องเรา เราได้ที่ 1 จ้า ปรบมือรัว ๆ สำหรับใครที่เข้ามาอ่านบทความของเรา เราแค่อยากให้เพื่อน ๆ ได้รู้จักกีฬาเนตบอลมากขึ้น แล้วถ้าเป็นไปได้ลองไปเล่นกันดู โดยเฉพาะใครที่ชอบกีฬาแนว ๆ นี้ ก็คิดว่าน่าจะสนุกเลยทีเดียวนะคะ แล้วไว้เจอกันใหม่บทความหน้าค่า