ในตอนแรกที่หนังสือเล่มนี้วางขาย ผมได้เห็นข้อความจากนักเขียนว่าเขาเขียนนิยายเรื่องนี้ด้วยความรู้สึกบางอย่างหลังอ่านข่าวซึ่งเกิดขึ้นจริงเกี่ยวกับเสือดำที่ถูกยิงตาย นั่นเป็นการกระตุ้นความอยากอ่านและความคาดหวังของผมในทันทีต่อนิยายเรื่องนี้ เพราะจินตนาการถึงความดุเดือด ดุดันที่จะเกิดขึ้นกับฉากและตัวละครแบบสาสม ทว่าผมคิดผิด ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่ผมวาดหวังไว้แดนเดรัจฉานเล่าเรื่องของเกษมนักการเมืองที่คลั่งไคล้การล่าสัตว์ ต้องการล่าเสือโคร่งที่มีเสียงเล่าลือว่ามันเป็นเจ้าของเขี้ยวกลวง เครื่องรางของขลังที่ผู้คนเชื่อกันว่าจะนำอำนาจความโชคดีมาให้กับผู้ครอบครอง เกษมจึงบุกรุกพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเพื่อล่ามัน ทว่ากลับต้องกลายเป็นฝ่ายถูกล่าจนเสียชีวิตเอง ทำให้กรวัฒน์ที่เป็นลูกชายคับแค้นใจจึงไปฝึกวิชาและความอดทนของร่างกายเพื่อออกล่าและล้างแค้นมันเรื่องนี้ถ้าไม่มองว่ามีแรงบันดาลใจมากจากข่าวจริง ถือเป็นนิยายที่เล่าเรื่องโดยเน้นที่ศีลข้อหนึ่งคือห้ามฆ่า ความดีเลวในใจคน การผจญภัยล่าสัตว์ในป่า ซึ่งให้ข้อมูลจริงเกี่ยวกับป่าแบบค่อนข้างละเอียด รวมถึงความรักทั้งชายหญิง ทั้งชายรักชาย มีความหลากในการเล่าหลายประเด็น ทว่าทุกอย่างไปไม่สุดสักทาง ในส่วนเนื้อเรื่องพระเอกเลือกที่จะไปล้างแค้นโดยไปฝึกร่างกายกับอดีตทหารด้วยวิธีสุดทรมาน แต่พอเจอนางเอกด่าว่าพ่อเขาต่างหากที่เลว พระเอกก็ทิ้งการล้างแค้นไปได้อย่างง่าย ๆ คือผมเข้าใจนะว่าพระเอกมีจิตสำนึกที่ดี แต่หากมุ่งมั่นขนาดที่ยอมไปลำบากไปฝึกร่างกายทั้งที่เป็นคนรวยไม่เคยเข้าป่า ไม่เคยล่าสัตว์เก่งแต่ด้านธุรกิจกับกีฬา ก็ไม่น่าจะคิดได้ในทันทีเพราะนางเอกด่า น่าจะมีมูลเหตุหรือแรงจูงใจอะไรที่มากกว่านั้น จึงทำให้อดรู้สึกย้อนแย้งตอนการกระทำของพระเอกไม่น้อยในส่วนที่นางเอกด่าพระเอกแล้วพระเอกสำนึกได้นั้น ยังส่งผลต่อเนื่องกับเรื่องความรัก เพราะพระเอกไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้มาก่อนจึงประทับใจ นางเอกก็รู้สึกว่าพระเอกเป็นคนดีแฮะทั้งที่ก่อนนี้เกลียดเข้าเส้น ในนิยายหรือละครหลายเรื่อง ผมจะเห็นเหตุผลนี้หลายครั้ง ซึ่งมันใช้บ่อย มีทั่วไป แต่ไม่ใช่ว่าสมเหตุสมผล แถมหลายครั้งที่เห็นจะเป็นการทำให้พระเอกสนใจในตัวนางเอก ไม่เชิงทำให้ปักใจรักแล้วนางเอกก็ไม่ได้รู้สึกตอบในทันทีทันใดแบบในนิยาย แต่ส่วนนี้พอจะเข้าใจได้ว่ามันอาจเกิดจากการจำกัดหน้ากระดาษในตอนเขียน ทำให้เล่าเรื่องทุกส่วนด้วยความละเอียดหรือใช้เวลานานไม่ได้ ซึ่งในแง่นี้ส่งผลให้เกิดข้อผิดพลาดหนึ่งกับการบรรยาย ใช้คำและสำนวนอย่างที่เกริ่นไว้ว่าเรื่องนี้มีการให้ข้อมูลจริงแบบละเอียด การบรรยายจึงมีความพรรณนาให้เห็นทุกส่วน ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ดอกไม้รายทางในป่า รูปร่างหน้าตาของตัวละคร กระทั่งกับตัวประกอบที่ไม่มีชื่อและตายในอีกสองหน้าถัดมา แต่ในบางตัวละครที่ปูไว้ว่าจะมีส่วนสำคัญกับอีกตัวละครที่ตอนหลังมีฉากต่อสู้กับพระนาง กลับไม่กล่าวถึงละเอียดอย่างชัดเจนผิดกับช่วงแรก ทั้งในช่วงต้นของเรื่องคนเขียนประดิษฐ์สำนวนและประโยคไว้ด้วยความสวยงาม มีการใช้คำที่อ่านยาก ต้องตีความแปลไทยเป็นไทยอีกรอบ ซึ่งถามว่าทำให้แย่ไหม ก็ไม่ครับ เป็นความรู้ดีว่ามีคำไทยแบบนี้อยู่ แต่ถ้าถามว่าทำให้อารมณ์ในการอ่านสะดุดไหม ก็ขอบอกตามจริงว่ามีผลค่อนข้างมาก ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวถึงในย่อหน้านี้ คนเขียนไม่ได้ใช้ทั้งเรื่อง ปัญหามันเลยกลายเป็นว่าครึ่งแรกไปจนเกือบจบคนเขียนพยายามแต่งสำนวนให้เป็นไปตามอุดมคติ แต่พอช่วงท้ายจนจบกลับเขียนด้วยสำนวนธรรมดา ไม่มีคำยาก ไม่มีการประดิษฐ์คำ แต่มันอ่านง่ายและลื่นไหลกว่า ซึ่งตรงจุดนี้ยังส่งผลไปถึงส่วนสุดท้ายของเรื่องนั่นคือการเล่าเรื่อง ตลอดทั้งเล่มมีการแบ่งบทไว้ 13 บท โดยแบ่งออกเป็น บทนำ บทส่งท้ายและเนื้อเรื่องอีก 11 บท ซึ่งในส่วนของบทที่ 11 นี่แหละที่ผมมองว่าค่อนข้างแปลกแยกและรวบรัด เพราะตลอดทั้งเรื่องมีการเขียนเรื่องแบบนิยาย ตัวละครพูดคุยในเหตุการณ์เป็นฉาก ๆ แต่กับบทที่ 11 กลับเล่าแบบเรื่องย่อ รวบทั้งหมดจนรู้สึกว่าถ้าอ่านแค่บทที่ 10 กับ 11 คุณก็สามารถรู้เรื่องทั้งหมดของเล่มได้ในทันทียังมีจุดเล็กจุดน้อยที่ผมอยากกล่าวถึงอีก เช่น ฉากต่อสู้ของคนกับเสือที่ควรจะเป็นฉากเด่นสำคัญของเรื่อง แต่กลับเล่าออกมาแบบราบเรียบและสั้น หรือจะเป็นความรักของคู่รองที่เป็นชายรักชายที่เกิดขึ้นรวดเร็วไม่แพ้คู่หลัก แบบมองตาก็สปาร์คจนรู้สึกตามไม่ทันความจริงคือเรื่องนี้มีไอเดียที่ไม่เลวเลยนะในการหยิบข่าวมาเป็นแรงบันดาลใจในการเขียน เป็นวัตถุชั้นยอดที่จะเล่าเรื่องดี ๆ ได้เลย แต่กลับถูกกลบด้วยการที่คนรวยต้องการล้างแค้นให้พ่อที่เป็นคนเลวแล้วพบรักกับผู้หญิงที่มีจิตใจดีแต่แข็งนอกอ่อนใน มันกลายเป็นพล็อตที่ไม่แตกต่างจนน่าเสียดายมาก ๆ หรือไม่บางทีก็อาจเป็นผมที่คาดหวังมากเกินไปนิยายเรื่องนี้เป็นผลงานของธุวัฒธรรพ์ ตีพิมพ์และจัดจำหน่ายโดยสำนักพิมพ์โซฟา พับลิชชิ่ง ราคาปก 175 บาท ซึ่งทางเว็บไซด์ของสำนักพิมพ์กำลังมีโปรโมทชั่นลดราคาลงมาจนเหมือนได้เปล่า ที่สำคัญปกสวยมากน่าเก็บสะสมครับสรุปถึงผมจะเขียนรีวิวนิยายไว้อย่างนี้ แต่นั่นก็เป็นเพียงมุมมองส่วนตัวของผม นักเขียนท่านนี้สร้างผลงานดี ๆ น่าสนใจไว้ไม่น้อย มีฝีไม้ลายมือไม่ธรรมดา ในเรื่องนี้ก็มีความระทึกในแง่ของการบุกป่าฝ่าดงไปล้างแค้นให้พ่อ ซ้ำยังมีจุดหักมุมที่น่าจะสร้างความประหลาดใจให้คนอ่านอยู่ไม่น้อย อีกทั้งการสร้างปมและคลี่คลายปมก็ทำได้ดีหมดจด เพราะฉะนั้นหากคุณเป็นแฟนพันธุ์แท้ของนักเขียนหรืออ่านบทความของผมแล้วไม่เชื่อ ลองพิสูจน์ดูครับ เพราะบางทีเราอาจมีความเห็นไม่ตรงกัน ซึ่งนั่นจะเป็นเรื่องที่ผมยินดีอย่างมากจริง ๆ