แมลงตัวนั้น ตัวนี้ มีเยอะมากมาย ดูไปก็รักรักมัน ทุกตัว....."เปิดย่อหน้าด้วยบทเพลงอันเป็นตำนานแบบนี้ เชื่อได้เลยว่าเหล่าบรรดาวัยรุ่นยุคเดียวกับผม คงคุ้นหูกับบทเพลงๆนี้กันอย่างแน่นอน"โลกของแมลง" แค่ได้ยินชื่อ ก็เริ่มจินตนาการไปถึงโลกย่อส่วนในทันทีคงจะดีไม่น้อยหากคนเราสามารถย่อส่วนปัญหาในชีวิต แล้วมองมันเป็นแค่สิ่งเล็กๆที่ขนาดเท่าเม็ดฝุ่นผง ลดความสำคัญของสิ่งที่ไม่ใช่แก่นสารของชีวิต แล้วโฟกัสกับสิ่งที่สำคัญเฉกเช่นการเลือกใช้ชีวิตให้มีความสุขด้วยตัวของเราเองได้ง่ายก็คงดี !!!แม้ในความเป็นจริง เราจะไม่มีพลังวิเศษ ที่สามารถย่อส่วนความคิดอันวกวนนั้นได้สุดสัปดาห์นี้เราจึงขอพานักเดินทางทุกท่าน ขยับร่างกายออกจากกรอบกำแพงแคบๆ เพื่อมาเยี่ยมชมโลกย่อส่วนอีกใบ ที่ตั้งอยู่ที่ สวนวชิรเบญจทัศ หรือ สวนรถไฟ"สวนวชิรเบญจทัศ หรือ สวนรถไฟ" ตั้งอยู่ด้านหลังของสวนจตุจักร หากใครที่ไม่เคยมาครั้งแรกแบบผมก็คงสับสนไม่น้อย ผมอาศัย google map ในการบอกทาง โดยค้นหาจากชื่อ "อุทยานผีเสื้อและแมลง" หาก google map ไม่ได้ประมวลผลออกมาให้ไปทางลัด ผมคงไม่ได้เดินออกกำลังกายในยามเช้าแบบนี้เป็นแน่หากใครไม่อยากเดินไกล หรืออยากเก็บแรงเอาไว้ ก็แนะนำให้ใช้บริการที่วินหน้าทางเข้าได้แลยจ้า ตามที่คิดป้ายราคาเอาไว้ก็จะราวๆ 50 บาทพอเดินเข้าสวนรถไฟมาก็ให้หันซ้าย แล้วเดินต่อไปอีกประมาณ 300 เมตร ก็จะเจอทางเดินบังคับให้ต้องเข้าไปลงทะเบียนผู้มาเยี่ยมก่อน วันและเวลาทำการของที่นี่คือเปิดวันจันทร์ - วันเสาร์ เวลา 08.00 - 16.00 น. เราแนะนำให้มาช่วงเช้า เพราะผีเสื้อส่วนใหญ่จะไม่กระดี๊กระด๊ามากไป เหมาะสำหรับการถ่ายภาพนิ่ง แต่หากใครอยากได้บรรยากาศแบบผีเสื้อบินร่อนไปร่อนมาก็เลือกมาเป็นช่วงบ่ายๆได้พอลงทะเบียนเสร็จ ก็แวะหาความรู้ตามป้ายจัดแสดงข้อมูลของแมลงได้ พอเก็บข้อมูลของผีเสื้อในแต่ละชนิดพอหอมปากหอมคอแล้ว ก็ถึงเวลาออกไปสู่โดมธรรมชาติที่แบ่งเป็นโวนเอาไว้ได้อย่างสวยงามสิ่งแรกที่เดินออกมาแล้วจะพบ คือกลุ่มผีเสื้อที่บินมาเกาะกินผลไม้รสหวานสีสันจัดๆ ที่ทางเจ้าหน้าที่วางเอาไว้ ถือว่าเป็นจุดไฮไลท์ที่เวลาผู้ชมเปิดประตูออกไป ก็จะร้องว้าวกับผีเสื้อตรงหน้าในฉับพลัน เราเดินลัดเลาะไปยังน้ำตก เดินขึ้นไปยังชั้นลอย เพื่อค้นหาผีเสื้อนานาพันธ์ แล้วค่อยๆบรรจงเก็บภาพเหล่านั้นกลับมาให้ได้เชยชมกันความเงียบเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการถ่ายภาพแมลงตัวน้อย ยิ่งเสียงดังเท่าไร ผีเสื้อจะยิ่งตื่นคนแล้วบินจากไปในฉับพลัน เราจึงพยายามเดินไปยังจุดที่ผู้เข้าชมไม่อยู่ แอบซุ่มด้วยความเงียบงัน ก่อนจะเฝ้ารอโอกาสน้อยๆ ที่ผีเสื้อตัวจ้อยๆจะโผเข้ามาดูดกินน้ำหวานจากดอกไม้สีสันสวยงาม โลกใบเล็กๆของแมลงตัวน้อย ชวนให้เรารู้สึกรื่นรมย์ไม่ใช่น้อย แค่เวลาเพียงไม่นานในช่วงเช้าวันเสาร์ ก็ชวนให้หลงเข้าไปในเมืองย่อส่วนอย่างลืมวันเวลา เราใช้เวลาในโลกย่อส่วนที่เหมือนจะไม่นาน จนสัญญาณฟ้าร้องบอกเราว่า ตอนนี้เป็นเวลาเกือบบ่ายคล้อยแล้วเราโบกมือลาโลกของแมลง แล้วเดินทางออกจากโดมธรรมชาติ เรากลับสู่เมืองใหญ่อีกครั้ง ที่ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะขยายใหญ่กลับมาเท่าเดิมความสุขในเมืองย่อส่วนเล็กๆ ถูกบันทึกเอาไว้ในความทรงจำด้วยระดับความสำคัญอันยิ่งยวด ในสุดสัปดาห์ที่ดูเหมือนจะแสนธรรมดานั้น เหมือนกับว่า "โลกย่อส่วน" ใบนี้ได้ทำให้หัวใจกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง📷Model : 🦋🐝🌹