เรื่องราววันนี้ เอาใจคนชอบตื่นสายๆ ในวันหยุด เริ่มต้นจาก พี่สาวที่รู้จักอยากไปไหว้พระ .... เอาน่า วันหยุด ก็พักไปไหว้พระละกัน นัดกันบ่ายๆ กะว่า ได้ตื่นสายหน่อย 5555 คิดว่า ไหว้พระ ก็คงแค่ไหว้พระ การไปไหว้พระ ในครั้งนี้ ทำให้ได้ชมทัศนียภาพ อันสวยงาม ท่ามกลางแดดร้อนๆ แต่ ... แม้แดดจะร้อนแค่ไหน กลับกลายเป็นว่า ทำให้เราสามารถพักสายตา จากเรื่องเครียดๆ และเพลิดเพลินบันเทิงใจกับบรรยากาศรอบตัวได้มากทีเดียว จนทำให้ลืมคิดไปเลยว่า “นี่คือ...กรุงเทพฯ” ฝั่งตรงข้ามวัด นี่คือ “ศาลาว่าการกรุงเทพฯ” ซึ่งใครที่คิดจะมาเท่ียวแถวเสาชิงช้า แนะนำว่า อย่าเชื่อนะที่ว่าจอดรถในศาลาว่าการฯได้ เพราะ เราก็เป็นคนหนึ่งที่เชื่อ 5555 แต่ก็ลืมไปว่า ... วันเสาร์ - อาทิตย์ ... ศาลาว่าการฯ ก็ต้องหยุดทำการสินะ ดังนั้น เราจึงต้องวนไปจอดรถด้านข้างวัดสุทัศน์ฯ นั่นเอง ซึ่ง.... อาจต้องใช้ความอดทนกันสักนิด เพราะที่จอดรถหายาก แนะนำว่า ใครจะมาเที่ยวแถวนี้ ยอมนั่งรถเมล์ นั่งรถแท็กซี่ มากันเถอะนะ พอวนจนได้ที่ ... ได้ที่จอดรถข้างวัด เอาล่ะ ยังไม่เข้าวัดนะ ... เราก็ต้องหาความบันเทิงในรูปแบบของเราก่อน นั่นคือ “หาของกิน” 555 บอกเลยว่า รอบวัดนี้นะ ... ของกินเยอะมาก..จนเลือกไม่ถูกกันเลยทีเดียว เอาเป็นว่า “รอบหน้า” ค่อยมาดูของกินกันใหม่นะ รอบนี้...รีบไปวัดก่อน เพราะพื้นที่ ที่จอดรถบริเวณโดยรอบของวัดนั้น จอดได้ถึงแค่ 4 โมงเย็นเท่านั้น... เอาล่ะ ... เข้าไปในวัดกันดีกว่า เพียงแค่ก้าวผ่านประตูวัดเข้ามา.. สิ่งที่คิดไว้เมื่อกี๊ ก็หายไปหมด ภาพที่เห็นตรงหน้า คือ “ความสุขใจ” แบบที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้มากนัก บรรยากาศที่ร่มรื่น...กับ...สายลมที่พัดผ่าน เอาจริงๆนะ มันเป็นความบันเทิงใจ อีกรูปแบบหน่ึงที่ไม่อยากให้เวลาผ่านจากช่วงนี้ไปเลยทีเดียว แม้จะมีบางส่วนของวัดที่กำลังบูรณะอยู่ แต่ก็ไม่อาจทำให้ความสนุกสนานของพวกเราหายไปได้ เริ่มมีการชี้ชวนให้ดูอารยสถาปัตยฯต่าง ๆ ไม่เว้นแม้กระทั่ง.. “ต้นไม้” ว่าต้นไหนสวย ต้นไหนแปลก ... ก็บันเทิงกันได้ในวัดนะนี่... ความบันเทิงยังไม่จบเพียงเท่านี้ ชี้ชวนดูสีสันของประตู ... แม้กระทั่ง รูปปั้นคนเฝ้าประตู ก็ชวนให้สงสัยว่าทำไมหน้าตาไม่เหมือนคนไทย... เออ...ก็น่าสงสัยจริง ยังไม่ทันจะได้ถามใครแถวนั้นให้หายสงสัย... พลันเหลือบมองนาฬิกา 3โมงครึ่งละ ตายละๆ ต้องรีบแล้ว บันเทิงอีกไหมล่ะ ตอนเข้ามา ไม่ได้จำทางเข้า ... พอจะออก เลยต้องเหมือนกับเดินวนรอบวัดเลยทีเดียว ระหว่างเดินหาทางออก... พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นรูปปั้นพุทธประวัติ เลยทำให้ทุกคนได้รื้อฟื้นความรู้ ความจำ ในวิชาสังคมศึกษา ตลอดจนพุทธศาสนาซึ่งแทบจะไม่หลงเหลือกัน จนนำไปสู่การถกเถียงกัน ว่ารูปปั้นนี้ คือตอนไหนกันแน่ 555 เอาล่ะ ในที่สุดก็เจอทางออก... เอาเป็นว่า ... คราวหลังถ้าจะมา ก็น่าจะอ่านประวัติวัดสุทัศน์ฯ มาก่อนนะจ๊ะ จะยิ่งทำให้การมาเที่ยวชมวัด บันเทิงมากกว่านี้ เอ...โรงเรียนใกล้เคียง น่าจะมีการฝึกน้องๆมาเป็นไกด์แนะนำวัด ให้กับนักท่องเที่ยวบ้าง น่าจะดีนะ อย่างน้อยๆ ก็ทำให้พี่ๆ เอ... หรือป้าๆ ได้เข้าใจสถาปัตยกรรมต่าง ๆ ในวัดมากขึ้น... ในที่สุด ก็เสร็จสิ้นภารกิจ “บันเทิงชมวัด ในครึ่งวัน” เอาจริงๆ ก็ไม่คาดคิดเลยว่า “การมาไหว้พระ” จะมีความบันเทิงซ่อนอยู่ได้ ...ถ้าใครว่าง แวะมากันบ้างนะ... แล้วเจอกันใหม่ กับ เรื่องราวดีๆ ที่นี่นะจ๊ะ