ก่อนจะรู้จักการวิ่ง ผมคุ้นเคยกับพระตำหนักจิตรลดารโหฐานเพียงแค่ชื่อ ในฐานะที่ประทับของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 เป็นที่ตั้งโรงเรียนชื่อดัง และสถานที่ผลิตนมอัดเม็ดที่กลายเป็นของหายากหลังการมาของนักท่องเที่ยวจีน คนญี่ปุ่นมีเส้นทางวิ่งรอบพระราชวังอิมพีเรียล นักวิ่งไทยก็มีพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน เพราะพื้นที่รูปทรงสี่เหลี่ยมเกือบจัตุรัสของพระตำหนักแห่งนี้ ความกว้างขวางที่ส่งผลให้เส้นรอบรูปยาวถึง 3.4 กิโลเมตร และทางวิ่งลาดยางมะตอยที่ทางการทำไว้ให้ สอดคล้องกับคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญด้านการวิ่งที่พูดตรงกันว่าทางลาดยางมะตอยเป็นพื้นผิวที่ทำร้ายร่างกายช่วงล่างน้อยกว่าพื้นคอนกรีต ทำให้ชีวิตผมเคลื่อนเข้าใกล้วังสวนจิตรลดามากขึ้นเมื่อเริ่มออกวิ่ง สำหรับวันที่ต้องการซ้อมวิ่งยาว ๆ แต่ละครั้ง ผมเลือกสถานที่วิ่งแตกต่างออกไปตามอารมณ์ที่ไร้เหตุผล บางครั้งอยากวิ่งรอบเล็ก ๆ เพื่อจะได้ครบรอบให้เร็วขึ้น ลดทอนความรู้สึกว่าหนทางช่างอีกไกล แต่กับบางครั้งก็อยากวิ่งรอบใหญ่เพื่อลดความซ้ำซากจากการวิ่งผ่านต้นไม้ต้นเดิมหรือผู้คนเดิม ๆ ซ้ำ ๆ วังสวนจิตรลดาตอบโจทย์ของผมในข้อหลัง ความยาวของทางวิ่งแต่ละด้านประมาณ 850 เมตร รวมสี่ด้านเป็น 3.4 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 25 นาทีกว่าจะวนมาครบรอบ ซึ่งผมใช้ตัวอาคารสถาปัตยกรรมอิตาลีของสถานีรถไฟหลวงสวนจิตรลดาเป็นหมุดหมาย ช่วงเวลานี้ของชีวิต ผมใกล้ชิดกับวังสวนจิตรลดามากขึ้น แต่พูดว่าผูกพันกับกำแพงสีขาวของวังจะถูกต้องกว่า เส้นทางวิ่งแห่งนี้คือการวิ่งที่ผมใช้จินตนาการสิ้นเปลืองที่สุด จินตนาการสร้างเรื่องราวในใจให้ตื่นเต้นว่ากำลังวิ่งรอบสถานที่สำคัญของประเทศ ที่ประทับของบุคคลผู้เป็นที่รัก จินตนาการถึงตึกรามภายในกำแพงที่ยากจะมีโอกาสเห็น และจินตนาการถึงเหตุการณ์สารพัดที่เป็นไปได้ว่ากำลังเกิดขึ้นหลังกำแพงสีขาว สวนจิตรลดาตอบโจทย์นักวิ่งที่อยากมีคนยืนดูคุณวิ่ง เผื่ออยากได้อารมณ์มีผู้ชมคอยเฝ้าเหมือนเป็นนักวิ่งอีลิทในงานบอสตันมาราธอน กำแพงสีขาวรอบวังมีตำรวจถือปืนยาวยืนยามโดยรอบตลอด 24 ชั่วโมง คอยให้คุณสบตาและสร้างความอุ่นใจเรื่องความปลอดภัยหากมาวิ่งยามฟ้ามืด ผมจึงยกให้ที่นี่เป็นทางวิ่งกลางคืนที่ปลอดภัยที่สุดในกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมเลือกข้ามผ่านปีด้วยการมาวิ่งที่นี่ แต่แนะนำว่าถึงอย่างไรก็ต้องดูแลตัวเอง หูไวตาไว เพราะหากเกิดเหตุร้ายขึ้นฉับพลัน ระยะห่างระหว่างเส้นทางวิ่งกับจุดยืนยามที่มีคลองกั้นก็อาจไกลเกินไป ส่วนนักวิ่งที่ชอบวิ่งตอนเช้า สิ่งเดียวที่เป็นอุปสรรคคือภาวะน้ำท่วมรองเท้าฉับพลัน เนื่องจากสปริงเกอร์รดน้ำต้นไม้รอบสวนจะเริ่มทำงานตอนสาย ๆ แต่ในช่วงกิโลเมตรที่ร่างกายอ่อนล้าแล้ว น้ำที่พุ่งรดน่องเหล่านี้ก็เป็นเหมือนหยาดน้ำทิพย์เช่นกัน วังสวนจิตรลดาเป็นส่วนหนึ่งพระราชวังดุสิตที่สร้างขึ้นสมัยรัชกาลที่ 5 หากระยะทาง 3.4 กิโลเมตรยังสั้นเกินไป อยากจะวิ่งรอบใหญ่กว่านั้น นักวิ่งสามารถเพิ่มระยะทางได้ด้วยการวิ่งรอบพระราชวังดุสิต ซึ่งต้องเชื่อมเส้นทางด้วยการข้ามถนนพระรามที่ 5 ที่มีสัญญาณไฟสำหรับคนข้าม เส้นทางดังกล่าวมีทางวิ่งและทางจักรยานโดยรอบเช่นเดียวกัน ผ่านสถานที่สำคัญ เช่น สวนสัตว์เขาดิน รัฐสภา พระที่นั่งวิมานเมฆ สวนอัมพร ลานพระบรมรูปทรงม้า พระที่นั่งอนันตสมาคม และสนามเสือป่า เมื่อเชื่อมแล้วจะได้ระยะทางรวมประมาณ 5 กิโลเมตร ข้อเสียของเส้นทางวิ่งแห่งนี้คือไอเสียจากรถยนต์ เนื่องจากล้อมรอบด้วยถนนทั้ง 4 ด้าน จึงไม่แนะนำให้วิ่งในช่วงเวลาเร่งด่วน แต่หันหน้าไปอีกทางบรรยากาศกลับตรงกันข้ามจนขอตั้งชื่อว่าทางวิ่งทูโทน เพราะอีกด้านเป็นบรรยากาศธรรมชาติริมคลองรอบวังที่มีสารพัดสัตว์ใช้ชีวิตเป็นเพื่อนนักวิ่ง มีน้องเต่าผลุบโผล่ริมน้ำ มีฝูงนกรวมตัวขวางทางให้นักวิ่งต้องหลบ ที่เห็นบ่อยสุดคือสารพัดปลาที่โผล่ขึ้นมางับอาหารจากผู้ใจบุญ และมีคุณเหี้ยจำนวนมากที่คราวหนึ่งลากปลาขึ้นมากินบนบกต่อหน้าต่อตาคนใจบุญที่เพิ่งปล่อยปลา กินได้ 2-3 คำก็ทิ้งซากให้ฝูงนกจิกกินต่ออย่างเผื่อแผ่ หรือเมื่อตอนเขาดินยังเป็นสวนสัตว์ เวลาวิ่งผ่านก็จะได้กลิ่นเหม็นโชยข้ามกำแพงที่กั้นเราไว้กับสารพัดสัตว์ ชวนให้หวาดกลัวด้วยจินตนาการบ้าบอถึงความเป็นไปได้ที่เสือจะกระโจนข้ามกำแพงมาวิ่งเป็นเพื่อน คำแนะนำเล็กน้อย - ทางวิ่งรอบวังสวนจิตรลดาเป็นทางปั่นจักรยานด้วย แม้ว่านาน ๆ จะมีจักรยานมาร่วมใช้ทาง แต่ก็ต้องระมัดระวังและใส่ใจสัญญาณกระดิ่งเตือนจากนักปั่นหากไม่อยากถูกชนกระเด็นตกคลอง - ย่านนี้ไม่มีร้านค้าอยู่ใกล้ จึงควรจัดเตรียมน้ำดื่มมาให้พร้อม ที่หัวมุมแต่ละมุมของสวนจิตรลดาจะมีแท่นซึ่งนักวิ่งใช้เป็นที่วางขวดน้ำ ถ้าเขียนชื่อติดไว้ก็จะลดความเสี่ยงที่จะเผลอไปดื่มน้ำร่วมสาบานกับคนอื่นได้ - สวนจิตรลดาเคยมีสะพานข้ามคลองเข้าวัง 4 แห่ง แต่ภายหลังปิดไปด้านหนึ่ง (ด้านสถานีรถไฟ) จึงเหลือแค่ 3 ในปัจจุบัน สิ่งสำคัญอีกอย่างที่น่าสังเกต คือประติมากรรมสี่มุมวังตั้งอยู่ในคลอง เป็นของเก่าที่ตั้งอยู่ตรงนั้นมาหลายรัชกาล บางเวลาเจ้าหน้าที่จะเปิดน้ำพุในคลองใกล้ ๆ กับประติมากรรมเหล่านั้นด้วย