อื่นๆ

ไผ่ มวยรอง ของขลัง

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ไผ่ มวยรอง ของขลัง

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ไม่เกี่ยวข้องกับวิธีปลูกต้นไผ่ชนิดใด ๆ แต่เป็นเกร็ดเล็ก ๆ เพื่อช่วยตอบปัญหาของผู้ที่กำลังรู้สึกว่า “ทำไมชีวิตถึงได้ยากเย็นขนาดนี้ เท่าที่ทำอยู่นี่ยังพยายามไม่พออีกหรือ จะต้องให้ทำอย่างไร”

ทำไมชีวิตถึงได้ยากเย็นขนาดนี้

ทุกปี คุณแม่จะพาพวกเรานำกระเช้าของขวัญไปเยี่ยมผู้มีอุปการคุณต่อกิจการของครอบครัว ท่านอยู่ที่จังหวัดระยอง พอเที่ยง ท่านจะพาไปรับประทานอาหาร มีอยู่ครั้งหนึ่ง ไปที่สวนอาหารริมแม่น้ำ บรรยากาศร่มรื่นดี โต๊ะที่เลือกนั่งอยู่ใกล้ ๆ ต้นไผ่ ซึ่งแตกกอหนาแน่นขนาดใหญ่

ต้นไผ่ริมแม่น้ำ

ปกติเราจะปลื้มไผ่ลำสีเขียวขนาดใหญ่ ผิวเกลี้ยงเกลา ต้นสูงชะลูด ปลูกเว้นระยะห่างแบบญี่ปุ่นมากกว่า

ไผ่ลำสีเขียวขนาดใหญ่

หลังจากรับประทานเสร็จ ขณะที่ผู้ใหญ่กำลังคุยกันไปเรื่อย ๆ สายตาที่กำลังมองโน่นมองนี่ของเราก็พบว่าห่างจากกอไผ่ประมาณหนึ่งฟุต หน้าดินโดยรอบได้ถูกฉาบทับด้วยปูนซีเมนต์และเกลี่ยผิวไว้ให้เรียบพอหยาบๆ เพื่อปิดกั้นเหง้าหรือไหลของไผ่ที่แผ่มาจากโคนต้น ทางร้านคงจะคิดว่าได้เลือกวิธีที่ดีที่สุดแล้ว เพื่อจบปัญหา ไม่ให้ต้นไผ่ขยายอาณาเขตออกไปไกลกว่านี้

Advertisement

Advertisement

หน้าดินโดยรอบได้ถูกฉาบทับด้วยปูนซีเมนต์

เรารู้สึกขัดใจอย่างแรง เพราะภูมิทัศน์และสุนทรียภาพดูด้อยค่าลงไปถนัดตา น่าเสียดายยิ่งไปกว่านั้น เราสังเกตเห็นด้วยว่า ตามริมขอบ เนื้อคอนกรีตเริ่มปริกะเทาะออกเป็นเสี่ยง ๆ หลายที่มีรอยแตกร้าว เส้นหยักซิกแซกกินลึกยาวเกินคืบ

เนื้อคอนกรีตเริ่มปริกะเทาะ

ที่ปลายของเส้นหนึ่ง มีหน่อไผ่เล็ก ๆ สีเขียวอ่อนน่ารัก มันได้ดันผิวปูนจนปูดโปน และแทงยอดทะลุผ่านรอยแยกขึ้นมาอวดโฉม ความสูงของมันน่าจะวัดได้แค่สามนิ้ว ณ ชั่วขณะนั้น เราพูดกับตัวเองในใจว่ามันต้องให้ได้อย่างนี้สิ ความรู้สึกเหมือนแอบมีใจเชียร์มวยรองอยู่ แล้วสุดท้ายก็ชกชนะน็อก จนฝ่ายตรงข้ามลงไปนอนแอ้งแม้งกับพื้น

หน่อไผ่เล็ก ๆ สีเขียวอ่อนน่ารัก

นอกจากเริ่มรู้สึกถูกชะตา สิ่งที่เต็มล้นขึ้นมาคือความนับถือจากใจจริง หน่ออ่อน ๆ นั้น แค่ใช้เล็บจิกเข้าที่ส่วนปลาย ก็จะขาดและหลุดออกโดยง่าย ถ้าวัดขนาดกันแล้ว ความมุ่งมั่นพยายามของมัน นับว่าเกินตัวไปอีกโข ส่วนความแข็งแกร่งนั้น กลับอยู่ที่กำลังใจ หาใช่สรีระภายนอกไม่ มนุษย์ที่มีนิ้วมือถึงสิบนิ้ว ต้องพยายามขนาดไหนจึงจะเอาเล็บจิก ขูด หรือใช้ปลายนิ้วดันจนเนื้อปูนสึก กร่อน ร้าว และปริแตกในที่สุด

Advertisement

Advertisement

กำแพงคอนกรีต

เราจึงลุกจากวงสนทนาไปเงียบๆ เพื่อตามหาเจ้าของร้าน แต่ไม่พบ จึงถามหัวหน้าเด็กเสิร์ฟว่าจะขอหน่อไผ่ไปปลูกได้ไหม เขาทำสีหน้าแปลกใจ คงจะไม่เคยเจอลูกค้าแบบนี้ แต่ก็ยินดีให้ กุลีกุจอเดินหายเข้าไปในครัว แล้วกลับออกมาพร้อมมีดปังตอเก่า ๆ เล่มหนึ่ง สนิมจับเขรอะ แล้วบอกเราว่าอยากได้หน่อไหน เชิญตัดไปได้ตามสบาย เขาคงจะแอบดีใจด้วยซ้ำ เพราะหาทางกำจัดมานานแล้ว

วันนั้น เราจึงได้พาหน่อไผ่กลับมาที่กรุงเทพ ฯ ด้วย ตลอดทางที่อยู่ในรถ ทั้ง ๆ ที่แดดบ่ายยังจัดจ้าแยงลูกตา แต่เรากลับรู้สึกครึ้มอก ครึ้มใจ อย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าบังเอิญไปขุดเจอกรุสมบัติเก่า แล้วแอบโกยเอาเครื่องรางของขลังทรงฤทธานุภาพทั้งหมดมาไว้ในครอบครองแต่เพียงผู้เดียว เมื่อถึงบ้าน เรารีบนำลงปลูกในกระถางใบใหญ่ แต่ไม่ได้ผูกด้วยผ้าแพรเจ็ดสีเจ็ดศอก ใช้เวลาไม่นาน จากหน่อเดียว มันก็แตกเพิ่มจนดกแน่นเป็นกองาม

Advertisement

Advertisement

ยามท้อแท้ ทุกอย่างจะลำบากขึ้นคูณร้อย แต่ไผ่หน่อนั้นไม่เคยรู้จักคำว่ายาก ไม่รู้สึกลำบากอะไร รู้แต่เพียงว่าต้องเพียรพยายามดันขึ้นไป เพราะความชุ่มชื้นอยู่ด้านล่าง ส่วนไอร้อนจากแดดนั้น สัมผัสได้ว่าแผ่มาจากด้านบน ไม่มีเวลาพิรี้พิไร วิตกว่าวิกฤตที่กำลังเผชิญอยู่คือคอนกรีตเชียวนะ จะเป็นอะไรก็ช่างเถอะ ต้องมุ่งมั่น รวบรวมกำลังใจทะลวงขึ้นไปให้สำเร็จเท่านั้น จึงจะลืมตาอ้าปากได้

ชีวิตนี้ จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย แล้วแต่มุมมอง ความท้อแท้เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ทั้งร้อยแปดพันเก้าของมนุษย์ เป็นเชื้อไฟกระจิริดที่พยายามต่อเชื้อ เพื่อรอจังหวะปะทุ หากเผลอปล่อยไว้ รังแต่จะลุกเป็นเปลวสูง และตามมาด้วยหมอกควันคลุ้ง จนบดบังหนทางข้างหน้า เมื่อจิตเริ่มตก อย่าหลงจมอยู่กับมันตามลำพัง จงรู้ตัวให้ไว และรู้อยู่เสมอว่าความมุ่งมั่นและกำลังใจนั้น คือเครื่องรางของขลังที่มวยรองต้องพกติดตัวขึ้นทุกเวที

ของขลังที่มวยรองต้องพกติดตัวขึ้นทุกเวที

เมื่อเผชิญกับโจทย์ที่ทั้งโหดทั้งหินในชีวิต ขอให้คิดว่านั่นคือความท้าทายจากสวรรค์ เป็นการคัดสรรของธรรมชาติ แล้วมุ่งมั่นพยายามทำต่อไป ความพยายามจะพอก็ต่อเมื่อทำภารกิจนั้นสำเร็จลุล่วง อย่ามัวแต่เสียเวลาให้ค่าความรู้สึกท้อแท้ เพราะโชคดีเท่าไรแล้วที่ไม่ต้องเอาเล็บมือเปล่า ๆ ทั้งสิบไปขูดกับผนังคอนกรีต และพยายามทั้งดันทั้งแซะให้เนื้อปูนแตกร้าว หรือสึกลึกลงไปสักครึ่งเซนติเมตร

สู้ต่อไปนะ ทาเคชิ

เรื่องโดย 1456

ขอบคุณรูปภาพจาก Unsplash, Pexels และ Max Pixel

ภาพปก / ภาพประกอบที่ 1 / ภาพประกอบที่ 2 / ภาพประกอบที่ 3 / ภาพประกอบที่ 4 / ภาพประกอบที่ 5 / ภาพประกอบที่ 6 / ภาพประกอบที่ 7 / ภาพประกอบที่ 8

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์