“I am good but not an angel. I do sin, but I am not the devil. I am just a small girl in a big world trying to find someone to love” คือคำพูดของมาริลิน มอนโร อดีตนักแสดง นักร้อง นางแบบชาวอเมริกัน ที่ตอนนี้ได้หลับใหลอยู่ที่สุสาน Westwood Village Memorial Park ที่ลอสแองเจิสลิส แคลิเฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ส่วนตัวได้แวะไปสถานที่แห่งนี้บ่อย ๆ เนื่องจากสุสานแห่งนี้อยู่ด้านหลังของตึกที่เรียนอยู่ เวลาเราพูดเรื่องสุสาน จะมีความรู้สึกน่ากลัว โศกเศร้า วังเวง และไม่อยากไปเหยียบสถานที่แห่งความเศร้านี้ แต่ไม่ใช่ที่ Westwood Village Memorial Park บรรยากาศของสถานที่ของผู้วายชนม์แห่งนี้ร่มรื่นย์และเงียบสงบ อุทยานอนุสรณ์อนุสรณ์และหลุมศพ Pierce Brothers Westwood Village ตั้งอยู่บนถนนเลขที่ 1218 Glendon Westwood ก่อตั้งอย่างเป็นทางการในปี 1905 โดยใช้ชื่อว่า Sunset Cemetery แต่พอในปี 1926 ก็ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Westwood Village Memorial Park หรือ อุทยานอนุสรณ์เวสต์วู้ด โดยใช้เป็นที่ฝังร่างที่ไร้วิญญาณแก่ผู้ที่อาศัยอยู่ใกล้เคียงหรือชุมชนอย่าง UCLA ซึ่งในปี 1952 ก็ได้สร้างอาคารหรืออนุสาวรีย์บรรจุศพส่วนแรกขึ้น ซึ่งตอนนี้มีด้วยกันทั้งหมด 10 ส่วน Westwood Village Memorial Park ไม่ใช่มีแค่ส่วนที่เป็นสุสานเท่านั้น แต่ยังมีการสร้างโบสถ์เพิ่มเติมขึ้นมาในปี 1961 โดยมีกำแพงควอทซ์สีขาว 30 ฟุตเพดานสูง และมีการออกแบบแบบเปิดโล่งที่ช่วยให้แสงธรรมชาติจากด้านนอกสามารถส่องเข้ามาอย่างเต็มที่ พื้นสีขาวและเพดานโปร่งสูง ตัดกับขอบสีไม้ ทำให้เรารู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก ซึ่งโบสถ์แห่งนี้สามารถรองรับผู้มาร่วมพิธีได้มากกว่า 100 คน สถานที่แห่งนี้ยังได้เป็นสถานที่ฝังศพของเหล่าคนดังมากมาย อาทิ มาริลิน มอนโร อดีตนักแสดง นักร้อง นางแบบชาวอเมริกันชื่อดัง ที่มีชื่อเสียงจากบทบาท "dumb blonde" หรือ ผู้ก่อตั้งนิตยสารปลุกใจเสือป่า เพลย์บอย อย่างฮิวจ์ เฮฟเนอร์ ก็ถูกฝังในช่องเก็บศพเคียงข้างหลุมศพของ มาริลีน มอนโร ที่ได้เสียชีวิตเมื่อปี 1962 โดยเจ้าพ่อเพลย์บอยได้ซื้อพื้นที่ในราคาสูงถึง 75,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ หรือราว 2.5 ล้านบาทเลยทีเดียว และยังมีคนดังอีกหลายคนที่หลับใหลที่สุสานแห่งนี้อย่างบัดดี ริช นักดนตรีแจซ และ โดโรธี สแตรทเทน อดีตคู่รักนางแบบชาวแคนาดาซึ่งถูกลอบสังหารในปี 2532 สถานที่แห่งนี้เป็นมากกว่าสุสาน ทุก ๆ ครั้งที่เราไปแวะเวียนสถานที่แห่งนี้ เราจะรู้สึกได้ถึงความรัก ความคิดถึง และความหวงแหนแก่เราผู้วายชนม์ ทำให้เราได้เรียนรู้ว่าชีวิตนั้นอยู่บนความไม่แน่นอน ชีวิตนั้นช่างน่าพิศวง และช่างน่าพิศมัย ชีวิตเหมือนกับการเดินทางบนถนนที่ไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนกับหนังสือ เหมือนกับคลังข้อมูลขนาดใหญ่ มีทั้งทุกข์ สุขปะปนกันไป บางครั้งเราอาจรู้สึกว่าชีวิตนั้นช่างยากลำบากที่จะใช้ แต่โปรดจงอย่าลืมว่า เรายังมีคนรอบข้างไว้พักพิง ถึงแม้วันนี้อาจไม่สมดังหวัง แต่สักวันอาจเป็นของเราตราบเท่าที่เรามีลมหายใจ เพราะวันใดเมื่อถึงเวลา มันจะไม่มีแม้แต่เวลาที่จะได้เห็นแสงของวันพรุ่งนี้ นั้นหมายถึงว่าชีวิตได้มาถึงเวลาที่ควรจะพักหลับใหลแล้ว เครดิตภาพประกอบโดยผู้เขียน : ภาพที่ 1 /ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 เครดิต ภาพหน้าปก ภาพที่2/ ภาพที่ 3/ ภาพที่ 4/ ภาพที่ 5 ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันนะคะ สามารถติดตามผู้เขียนได้ที่ : Kariangg