อื่นๆ

เหตุการณ์หลอน...จากหุ่นโชว์เสื้อ

296
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เหตุการณ์หลอน...จากหุ่นโชว์เสื้อ

วันหนึ่ง เพื่อนของฉันที่เปิดร้านขายเสื้อผ้า ได้เลิกกิจการลง เนื่องจากที่พักของเพื่อนค่อนข้างแคบ จึงขอความช่วยเหลือจากฉัน โดยจะขอนำของที่ต้องย้ายออกจากร้าน มาฝากไว้ที่บ้านฉันก่อน สิ่งที่เพื่อนนำมาฝากฉัน คือ เสื้อผ้าที่เหลือจากการขาย ราวแขวนผ้า และตุ๊กตาหุ่นโชว์เสื้อผ้าผู้หญิง 1 ตัว ฉันได้นำหุ่นตัวนี้มาตั้งไว้ในบ้าน และตั้งชื่อให้ว่า "ลินดา"

ทุกๆวันเสาร์ - อาทิตย์ พี่สาวของฉันจะพาหลานมาฝากให้ฉันและแม่เลี้ยง ด้วยความที่อยู่ในวัยกำลังซน หลานของฉันก็รื้อข้าวของเต็มบ้านไปหมด ฉันเหนื่อยที่ต้องคอยตามเก็บ จึงพูดขึ้นว่า "นี่อย่าซนมากนะ เดี๋ยวน้าจะให้ลินดาจัดการ" ฉันพูดจบพลางชี้มือไปที่หุ่นผู้หญิงตัวนั้น ที่เพื่อนของฉันได้นำมาฝากไว้ ในขณะที่ฉันทำงานบ้านอยู่ในครัว หลานของฉันก็ตะโกนจากในห้องรับแขกขึ้นมาว่า "น้านิ....ลินดาแกล้งหนู" ฉันเดินออกไปดูด้วยความแปลกใจ และถามย้ำอีกครั้ง "เค้าแกล้งหนูยังไง...???" "เค้าเขกหัวหนู หนูแค่เดินผ่านเค้าเฉยๆ เค้าก็เอามือมาเขกหัว หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลย" ฉันฟังคำหลานแบบไม่ได้สนใจอะไร แล้วบอกให้กลับไปเล่นตามเดิม หุ่นโชว์เสื้อ

Advertisement

Advertisement

กลางดึกในคืนนั้น ฉันฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง นั่งอยู่ที่เก้าอี้ปลายเตียงของฉันในลักษณะนั่งไขว่ห้าง  และกำลังนั่งกดโทรศัพท์บ้านในฝันนั้น ฉันพยายามจ้องมองว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร และฉันก็ได้คำตอบว่า "นั่นคือลินดา !!!" ฉันตกใจตื่น ใจเต้นรัวด้วยความกลัว มันทำให้ฉันรู้สึกหิวน้ำและนอนต่อไม่หลับ จึงตัดสินใจเดินลงไปทานน้ำด้านล่าง เมื่อฉันทานน้ำเสร็จ และกำลังเดินขึ้นบันไดกลับขึ้นไปที่ห้องนอน ฉันได้ยินเสียงโทรศัพท์บ้านที่อยู่ในห้องรับแขก ถูกกดเปิดเสียงลำโพง Speaker แล้วมีเสียงกดหมายเลขทั้งหมด 7 ตัว และจากนั้นก็กลายเป็นเสียงปลายสายไม่ว่าง แล้วตามมาด้วยเสียงกดปุ่มวางสายไป ฉันตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน พลางนึกถึงสิ่งที่ฉันฝันเมื่อครู่นี้  จึงรีบวิ่งขึ้นกลับไปที่ห้องนอนชั้นบนทันที !!!

วันต่อมา ฉันกลับจากเลิกงานประมาณตี 2 ก็พบว่าแม่กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ในครัว "จะนอนแล้วหรอแม่.....เห็นปิดทีวี"ฉันทักทายแม่ ที่ปกติต้องเปิดทีวีอยู่เป็นเพื่อนทั้งวัน ซึ่งจะถูกปิดก็เพียงเวลาแม่จะขึ้นนอนแล้วเท่านั้น ทีวีเครื่องโปรดของแม่ เป็นเครื่องเก่าที่สุดของบ้าน ที่ต้องเปิด-ปิด ด้วยปุ่มที่อยู่ที่ตัวเครื่องเท่านั้น ไม่มีรีโมทแบบทีวีรุ่นใหม่ๆ "อืม..แม่จะนอนแล้ว เอาน้ำมาแช่ในตู้แป๊ปนึง" ฉันพยักหน้ารับ พร้อมขอตัวขึ้นไปอาบน้ำนอน ขณะที่ฉันกำลังอยู่ตรงที่พักเท้ากลางบันได ฉันก็ได้ยินเสียงโฆษณาของสินค้ายี่ห้อหนึ่ง ซึ่งฉันเข้าใจว่ามันเป็นเสียงโฆษณาที่มาจากวิทยุในรถยนต์ ด้วยความสงสัยว่าเป็นรถใคร ฉันจึงหยุดเดินแล้วส่งสายตามองผ่านหน้าต่างกระจกห้องรับแขก ออกไปยังนอกบ้าน แต่สิ่งที่ฉันเห็นคือ แสงจากทีวีที่ถูกปิดไปแล้วนั้นค่อยๆสว่างขึ้น และเป็นภาพและเสียงโฆษณาแบบเดียวกับที่ฉันได้ยิน ฉันหันหน้าไปมองแม่ที่กำลังยืนอยู่ด้านล่าง สิ่งที่ปรากฏท่ามกลางสายตาของฉันและแม่นั้น ทำให้เราต่างพากันมองหน้าไปมา คืนนั้นฉันกับแม่พากันนอนห้องเดียวกัน จากที่แยกกันนอนมาหลายสิบปี...

Advertisement

Advertisement

เช้าวันต่อมา ฉันติดต่อให้เพื่อนมารับหุ่นคืนกลับไป แต่ก็ไม่ได้เล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เพื่อนได้ฟัง และถามถึงที่มาที่ไปของหุ่นโชว์ตัวนั้น ซึ่งเพื่อนของฉันก็ตอบได้เพียงว่า มันเป็นตุ๊กตามือสอง ที่เพื่อนของฉันไปซื้อต่อมาจากร้านในตลาดนัดของเก่าอีกที ฉันตักบาตรทำบุญ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับใครก็แล้วแต่ ที่มาสร้างเหตุการณ์ต่างๆให้ฉันได้เห็น และขอให้เค้าอย่าได้มารบกวนฉันและคนในครอบครัวอีกเลย

ขอบคุณภาพประกอบจาก

https://www.hoonshow.com/

https://petmaya.com/

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์