เล่าประสบการณ์ Priority Seat กับปัญหาชวนขบคิด

ภาพปกจาก Pixabay

ภาพประกอบจาก Pixabay

หลายคนที่ใช้บริการรถขนส่งสาธารณะคงเคยเห็นป้ายที่นั่งสำรองพิเศษกัน เราจะข้ามเรื่องข้อถกเถียงเรื่องนี้ไปว่าควรนั่งหรือควรเว้นว่าง แต่จะเราเล่าถึงประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ขึ้น BTS แล้วเราเลือกนั่งบนที่นั่งสำรองพิเศษนี้

ตามปกติของที่นั่งสำรองบน BTS และ MRT นั้นมีไว้สำหรับเด็ก คนพิการ คนชรา หญิงมีครรภ์ และพระภิกษุ วันที่เกิดเหตุนั้นเราก็โดยสาร BTS ตามปกติ แล้วก็หยิบมือถือขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา จนกระทั่งเราถูกสะกิดแต่เป็นการสะกิดด้วยการใช้ปลายเท้าเขี่ยเท้าเราอย่างไม่เบาเท่าไรให้เราต้องเงยหน้าขึ้นมอง พบว่าเป็นชายชาวต่างชาติค่อนข้างมีอายุ จากนั้นจึงชี้นิ้วไปให้เราเห็นว่ามีพระภิกษุรูปหนึ่งขึ้นมาและยืนหลบมุมอยู่ใกล้ทางเชื่อมระหว่างขบวนรถแทน เราก็เลยรีบลุกขึ้นเชิญท่านนั่งแต่พระท่านก็ยังปฏิเสธ เลยมองย้อนกลับไปยังที่นั่งตัวเองก็พบว่า คนที่นั่งติดกับเราเป็นผู้หญิงพระท่านก็เลยนั่งไม่ได้ ด้วยตามหลักแล้วพระห้ามนั่งติดผู้หญิงยกเว้นมีผู้ชายนั่งคั่นซึ่งคุณผู้หญิงที่นั่งถัดจากเราคงไม่ได้สังเกตเรื่องนี้ (ก้มหน้าดูมือถือเช่นกัน) ด้วยเหตุนั้นเราก็เลยไปยืนหลบที่อื่นแทนกันชาวต่างชาติคนเดิมจะมีข้อครหาเราอีกซึ่งเราเข้าใจว่าเขาคงไม่ทราบรายละเอียดเล็กน้อยนี้ จนผ่านไปอีกหลายสถานีคนเริ่มลงกันจนรถว่างเราถึงได้กลับไปนั่งที่อื่นแทน