หลังจากที่ฉันคลำเจอก้อนอะไรสักอย่างที่คอฉันก็เริ่มตระหนักแล้วว่าเกิดความผิดปกติขึ้นกับร่างกายของฉัน ตอนนั้นฉันตัดสินใจไปหาหมอคลินิกที่ใกล้ที่ทำงานที่สุด หมอแนะนำว่าให้ลองไปตรวจที่โรงพยาบาล วันรุ่งขึ้นฉันตัดสินใจไปหาหมอที่โรงพยาบาลซึ่งเป็นโรงพยาบาลของรัฐ และได้พบกับหมอตรวจโรคทั่วไป หมอบอกว่าฉันเป็นคออักเสบ และได้จ่ายยาแก้ไอกับยาพารามาให้ฉันกิน ฉันก็กลับมากินยาตามที่หมอให้ ผ่านไปสองวันฉันรู้สึกว่าอาการของฉันมันไม่ดีขึ้นจากเดิม ฉันตัดสินใจไปหาหมอที่คลินิกอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นคลินิกชื่อดังในตัวอำเภอแห่งหนึ่ง หมอบอกว่าฉันเป็นต่อมน้ำเหลืองอักเสบ จึงได้ให้ยาฆ่าเชื้อมากิน และยังบอกอีกว่าถ้ากินยาฆ่าเชื้อนี้ครบ 10 วันแล้วอาการยังไม่หายให้ไปตรวจที่โรงพยาบาล ฉันกลับมาที่ห้องกินยาตามที่หมอสั่งผ่านไปสามวันฉันพบว่ามีก้อนเล็กๆ อีกก้อนเกิดขึ้นที่ข้างๆ ลำคอ แต่ก็ยังกินยาต่อไปเพราะหวังว่าเดี๋ยวมันคงหาย เช้าวันที่เจ็ดหลังจากกินยา ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการหน้ามืด เวียนหัว และอ้วก ร่างกายอ่อนแรงไปหมด แฟนฉันเข้ามาหาที่ห้องและเห็นว่าอาการของฉันไม่สู้ดีจึงพาฉันไปหาหมอที่โรงพยาบาล เพียงแต่คราวนี้ได้พบหมอที่ห้องฉุกเฉิน ฉันได้เล่าอาการทั้งหมดให้หมอฟัง หมอได้ตรวจดูยาที่ฉันกิน ซึ่งหมอบอกว่าปกติยาฆ่าเชื้อที่แรงขนาดนี้ถ้าเป็นคออักเสบธรรมดาฉันต้องหายแล้ว แต่นี่อาการไม่ดีขึ้นซ้ำยังแย่ลง หมอเลยนัดให้ฉันไปพบกับหมออายุรกรรมในอีกสองวันข้างหน้า เพื่อที่จะได้เอกซเรย์และตรวจร่างกายอย่างละเอียดอีกครั้ง ฉันกลับมาที่ห้องและก็ยังทำงานตามปกติ ด้วยความคิดว่าตัวเองคงไม่เป็นอะไรมากมายเดี๋ยวไปเจอหมอครั้งต่อไปหมอก็คงรักษาให้จนหาย แต่ก็นั้นแหละค่ะฉันมักจะคิดผิดอยู่เสมอๆ และไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าสิ่งที่กำลังจะเจอในอีกไม่กี่วันข้างหน้ามันคือจุดเริ่มต้นของความทรมานเครดิตภาพ ภาพหน้าปก ภาพถ่ายโดย NEOSiAM 2020 จาก Pexels ,ภาพที่ 1 ภาพถ่ายโดย Noelle Otto จาก Pexels, ภาพที่ 2 ภาพถ่ายโดย Sofia Garza จาก Pexels ,ภาพที่ 3 ภาพถ่ายโดย Miriam Espacio จาก Pexels