เพื่อนที่ดีคือตัวเราเอง

สวัสดีค่ะ นักอ่านทุกท่านครั้งที่แล้วเราได้เขียนบทความเกี่ยวกับการใช้ชีวิตกับโรคซึมเศร้าไปแล้ว ครั้งนี้เราขอเขียนบทความเกี่ยวกับเพื่อนนะคะ เราอยากจะบอกว่าทุกครั้งที่เราเสียใจก็จะมักจะมี ครอบครัว คนรอบข้าง และ อีกอย่างที่ขาดไม่ได้คือ เพื่อน เราเคยเป็นคนที่มีเพื่อนมากมาย แต่พอหลายคนรู้ว่าเรา เป็นโรคซึมเศร้า เขาก็ต่างพากันออกห่าง ซึ่งเราไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะอะไร โรคนี้มันน่ารังเกียจหรือว่ายังไง เราไม่เคยเข้าใจพวกเขาเลย นอกจากตีตัวออกห่างแล้ว ยังเกิดการบลูลี่ และ การกลั่นแกล้งเกิดขึ้น เราทรมานมากเลยคะทุกคน ในแต่ละวันกว่าเราจะผ่านมาได้ เราต้องทำเหมือนว่าเราใส่หน้ากากเอาไว้ ไม่ให้ใครรู้ว่าด้านในเราเป็นยังไง เจ็บปวดมากแค่ไหน แต่เราก็ยังโชคดี ที่ได้เจอเพื่อนๆ และ รุ่นน้องที่ดีๆมากมาย พวกเขาทำให้เราได้กลับมามีรอยยิ้มอีกครั้ง

เรามักจะชอบขับรถเล่นไปตามสถานที่ต่างๆ บางทีก็ไปคนเดียวซะเป็นส่วนใหญ่ แต่พอมีเพื่อน เราก็ไปกับเพื่อนเพราะไปหลายๆคนสนุกว่าไปคนเดียว ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะมีเพื่อนที่ดี บางคนมีเพื่อนก็เหมือนไม่มี แต่สำหรับเราว่าเราโชคดีที่มีพวกเขาเหล่านี้ คอยอยู่กับเราตอนเราเสียใจ เราไม่เหลือใคร เราไม่สามารถคุยกับใครได้ หรือ ร้องไห้กับใครได้ ก็มีพวกเขาเหล่านี้ที่พร้อมคอยปลอบใจเรา ทั้งนี้เราอยากบอกกับทุกคนว่า เพื่อนไม่ได้จะอยู่กับเราไปจนตาย แต่ตัวเราเองที่จะอยู่เป็นเพื่อนกับเราไปจนตาย

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !