อื่นๆ

เธอนั่งบนหลักทางโค้ง

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เธอนั่งบนหลักทางโค้ง

ในยุคนึง ผมก็สรรหาที่จะเดินทาง มอเตอร์ไซด์คันนึงพอ "ขี่ไปพัทยากัน"...

หา! "เหน่งจะไปพัทยา...ไปเพื่อ"? ไอ้เล็กน้องชายผมมันทำหน้า งงๆ

"ทะเล ภูเขา สายลมไง...ไปเยี่ยมเยือนไอ้หน่อยด้วยเลย" หน่อยน้องสาวคนรองจากผมทำงานเสริฟอยู่โรงแรมใหญ่ที่พัทยากลาง

ฮึ โนๆๆ! ไอ้น้องชาย มันพูดพลางส่ายหน้าไปมา...

ครับ นั่นคือตอบตกลง สำหรับผม

ผมออกเดินทางไปตอนค่ำๆ (ไม่ชอบแดดร้อน) พร้อมน้องชายซ้อนท้ายไปด้วยกัน  มันบ่นพอเป็นพิธี  และก็เงียบไป...ถนน 304 สุวินทวงศ์ และไปออกบางปะกง และก็ทางลัด ของไอ้เล็กม้น สรุปขี่หลงไปไหนไม่รู้   แสงไฟจากเครื่องยนต์ 150CC.ริบหรี่มาก พอผ่อนคันเร่งมันก็หรี่ พอบิดมันก็สว่างจ้า พอถึงทางโค้งกว้างๆแห่งหนึ่ง(ไม่รู้แห่งไหน หลง555) พอไฟหน้าสาดไปโดนเสาหลัก  ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งยองๆบนหลักทาง หลักทางโค้งมันเป็นเสาปูนเล็กๆขนาดเท่าขา ทำปลายมุมแหลม สูงแค่น่อง ทาสีขาวสลับดำ ไว้กันรถที่จะหลุดออกจากโค้งไปสู่นอกทาง ซึ่งอาจจะมีบ่อน้ำ หรือต้นไม้รออยู่ ร่างที่ดูซูบผอมผิดมนุษย์เธอสวมเหมือนเสื้อคลุมท้องยาวสีขาวคลุมลงมา ยกขาขึ้นมากอดไว้ ผมยาวปิดหน้าที่ก้มลง เก็บคองอเข่านั่งบนเสาปลายแหลม

Advertisement

Advertisement

"นั่นมันอะไรว๊ะ ทำได้ไง?ดูสิเล็ก"ผมหันไปพูด

ไอ้น้องเล็กพูดสวนออกมาทัน "เหน่ง ไม่ต้องพูด เค้าเห็นแล้ว"

ไปถึงบางละมุงได้เกือบเที่ยงคืน เราจอดแวะปั๊มนํ้ามัน

"อะไรว๊ะ! เล็กที่เราเห็น"?

"ไม่ใช่คนแน่ ที่หลังอย่าปากไวนะ พี่ทักไปมันตามเลยล่ะ" ไอ้เล็กต่อว่าผมใหญ่

เราตกลงกันขากลับ อย่าใช้ทางลัดอีกเลย อ้อมไปบางนาโน่น รถเยอะดี กลับกลางวันกันนะ แดดร้อนๆ จะได้ไม่เจอแบบนี้อีก หายช่าส์เลยผม555.

น่าจะเป็นหลายปีได้ ที่ผมเก็บความสงสัย ในสิ่งที่พบเจอ...เรี่องของเธอคนนั้น ก็กลับมาให้ได้ยินอีกครั้ง...

รายการเล่าเรื่องผี รายการหนึ่ง ที่ผมชอบฟัง   มีผู้ชายโทรมาเล่าเรื่อง ผู้หญิงสาวท้องแก่คนหนึ่ง เธอเดินมาตามสามีที่ออกมาหากินสุราบ้านเพื่อน ระหว่างทางเธอถูกรถบรรทุกเฉี่ยวชน  ร่างของเธอเเหลกเหลว ถูกรถบรรทุกลากไปไกล จนกระเด็นเหวี่ยงไปติด ที่เสาหลักทางโค้ง

Advertisement

Advertisement

ตั้งแต่นั้นมาชาวบ้านที่ผ่านไปผ่านมายามค่ำคืน จะพบเจอเห็นเธอที่ทางโค้งแห่งนั้นในรูปแบบต่างๆ รวมทั้งไปนั่งอยู่บนเสาหลักทางโค้งด้วย...ว่ากันว่าเธอไปนั่งรอ สามีของเธอ ให้กลับมาหา เธอรออยู่ตรงโค้งแห่งนั้นเป็นเวลาหลายเดือน ชาวบ้านเเถวอำเภอพนัสนิคมรู้ดี...

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
วชิรพงษ์ไทรจันทร์
วชิรพงษ์ไทรจันทร์
อ่านบทความอื่นจาก วชิรพงษ์ไทรจันทร์

สนุกสนานคืองานประจำ ขำๆคืองานเขียน นั่งเทียนจุดธูปสูบเหล้ากินบุหรี่ ให้ตายเถอะซาร่ามันจ๊อดมาก ปวดหัว

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์