ปกติถ้าไปทำงาน เราก็จะดื่มน้ำชาอุ่น ๆ เป็นประจำ ช่วงนี้ต้อง " อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติ " (และเพื่อตัวเราเองด้วย) เราก็ยังชอบดื่มชาเหมือนเดิม แต่ชาที่จะดื่มในเวลาซึ่งต้องหยุดอยู่บ้านนาน ๆ อย่างนี้ ควรจะเป็นชาที่เราทำเองได้ ไม่ต้องออกไปหาซื้อที่ไหนไกล ๆ และชาที่เราหมายมั่นปั้นมือว่าจะทำเองดื่มเองก็คือชาใบหม่อน เพราะที่หน้าบ้านเรามีอยู่ต้นหนึ่ง ครั้งแรกตั้งใจปลูกไว้กินผล ปลูกจนลืมได้ผลมาทีละนิด ทีละหน่อย จะตัดต้นทิ้งก็ยังรักอยู่ เพราะปลูกมานานแล้ว ต้นก็ใหญ่ ใบก็งาม น่าจะเก็บใบมาทำชาดีกว่า คิดแล้วก็ลงมือทำเลยค่ะ ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ตัดกิ่งใหญ่ ๆ ของต้นหม่อนมาหลาย ๆ กิ่ง ให้มากพอสมควร จะได้ไม่เสียเวลาทำ ทำครั้งเดียว เก็บไว้ดื่มได้หลายวัน ที่เราตัดทั้งกิ่งก็เพราะอยากให้ต้นหม่อนแตกกิ่งใหม่ ให้เป็นพุ่มเตี้ย ๆ ไม่สูงเกินไป จะได้เก็บใบได้สะดวกและปลอดภัยขึ้น เลือกเก็บใบหม่อน โดยเอาเฉพาะใบที่สมบูรณ์ ไม่มีเพลี้ย ไม่เหลือง ไม่แก่เกินไป นำใบหม่อนมาล้างน้ำให้สะอาด ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ตัดแกนกลางของใบหม่อนทิ้ง เพราะมันแข็งและอาจจะขึ้นราได้ ถ้าไม่แห้งพอ นำใบหม่อนมาหั่นครั้งละ 3 - 5 ใบ ให้ได้ขนาดพอดี ไม่หนา ไม่บางเกินไป จากนั้นนำใบหม่อนไปผึ่งให้สะเด็ดน้ำพอหมาด ๆ ภาพถ่ายโดยผู้เขียน นำมานึ่งในลังถึงสักพักใหญ่ ๆ หรือจะตั้งน้ำให้ร้อนจนเดือด แล้วนำมาลวกก็ได้ เพื่อให้ยางจากใบหม่อนระเหยหายไป เมื่อนึ่งเสร็จแล้วให้นำใบหม่อนมาใส่กระทะคั่วด้วยไฟอ่อน ๆ ใบหม่อนจะส่งกลิ่นหอมตลบอบอวล จากนั้นนำใบหม่อนไปตากแดดให้แห้ง หรือจะนำไปอบก็ได้ แล้วทิ้งไว้ให้เย็นลง ภาพถ่ายโดยผู้เขียน แล้วเราก็จะได้ชาใบหม่อนหอมละมุน มาชงดื่มอุ่น ๆ อยู่ที่บ้านอย่างมีความสุข อารมณ์ดี ๆ ก็จะเกิดแน่นอน เพราะการทำชาใบหม่อนเอง เป็นการ " อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติ " ช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายและได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์อีกด้วย ส่วนชาใบหม่อนที่เหลือให้นำไปใส่ถุงซิบล็อค ใส่สารกันชื้นเข้าไปด้วยยิ่งดี แพ็คเก็บไว้ดื่มได้หลายวันเลยทีเดียว ภาพโดยผู้เขียน และสิ่งสำคัญที่อยากบอกเพื่อให้อารมณ์ดียิ่งๆ ขึ้น คือ ชาใบหม่อน มีคุณประโยชน์มากมาย ในใบหม่อนมีกรดอะมิโนที่จำเป็นต่อร่างกายและวิตามินหลายชนิด มีสารต้านอนุมูลอิสระ ช่วยลดน้ำตาลในเลือด ช่วยลดความดันโลหิต ช่วยลดโคเรสเตอรอล ช่วยบำรุงสายตา สร้างสมดุลในระบบเลือด บำรุงร่างกายและระบบประสาท .... ดังนั้น... เรามาสร้างอารมณ์ดี่ ๆ ด้วยชาใบหม่อนอุ่น ๆ หอมกรุ่นที่บ้าน (เราเอง) กันเถอะค่ะ ภาพถ่ายโดยผู้เขียน