หาดโอมาฮา (Omaha Beach) หาดย้อนรำลึกภัยสงคราม หาดโอมาฮา (Omaha Beach) มีลักษณะหาดคล้ายรูปพระจันทร์เสี้ยว มีหน้าผาหินอยู่ที่ปลายหาดทั้งสองด้าน ภูมิประเทศของหาดแห่งนี้จะลาดลงไปจนถึงทะเลเป็นระยะทางประมาณ 275 เมตร ระหว่างจุดน้ำขึ้นน้ำลง (เหนือเส้นแนวก้อนกรวด) กว้างเฉลี่ย 2.4 เมตร แต่บางจุดอาจกว้างถึง 14 เมตร หาดโอมาฮา (Omaha Beach) ทางด้านตะวันตกสุดจะมีลักษณะเป็นหาดก้อนกรวดโดยมีเขื่อนหินป้องกันชายฝั่ง สูง 1.5 – 4 เมตร (ทางตะวันออกมีส่วนเพิ่มเติมที่ทำจากไม้) ส่วนที่เหลืออีกสองในสามของหาดหลังเขื่อนหินป้องกันชายฝั่งจะทอดตัวลงต่ำจนพอดีกับตลิ่งทราย ด้านหลังตลิ่งทรายและเขื่อนหินป้องกันชายฝั่งจะมีสันทรายเป็นชั้นๆ ทอดตัวอยู่ โดยหาดแห่งนี้จะแคบเรียวไปทางปลายทั้งสองด้านและเมื่อวัดจากกึ่งกลางหาดแล้วจะยาวเข้าไปในแผ่นดิน 180 เมตร ถัดไปอีกจะมีผาชันสูง 30 – 50 เมตร หาดโอมาฮา (Omaha Beach) คือ หนึ่งในห้ารหัสเรียกขานของฝ่ายสัมพันธมิตร เพราะเป็นจุดยกพลขึ้นบกเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2487 (สงครามโลกครั้งที่ 2) เพื่อโจมตีเขตยึดครองของประเทศเยอรมันที่ชายฝั่งทะเลนอร์ม็องดี ประเทศฝรั่งเศส หากมองจากช่องแคบอังกฤษแล้ว จากแซ็งตอนอรีน-เด-แปร์ต (Sainte-Honorine-des-Pertes) ทางตะวันออก ถึง เวียร์วีล (Vierville-sur-Mer) ทางตะวันตกที่อยู่บนฝั่งขวาของชะวากทะเลแม่น้ำดูฟว์ (Douve) มีระยะทาง 8 กิโลเมตร พลเอกโอมาร์ แบรดลี่ย์ ผู้บัญชาการกองกำลังผสมกองทัพน้อยที่ 7 ของฝ่ายสัมพันธมิตร (กองพลพลร่มที่ 101 กับกองพลพลร่มที่ 82 และกองพลทหารราบที่ 4 ของสหรัฐอเมริกา) ได้บุกโจมตีกองทัพนาซีของประเทศเยอรมันที่ยึดครองประเทศฝรั่งเศส และทวีปยุโรป โดยที่กองพลพลร่มที่ 101 และ 82 ได้โดยสารเครื่องบินจากประเทศอังกฤษแล้วกระโดดร่มลงบริเวณแนวหลังของแนวป้องกันตามแนวหาดนอร์ม็องดีร์ เพื่อรบกวน โจมตี และยึดครองพื้นที่ให้กับกองพลทหารราบที่ 4 ที่จะเข้าโจมตีในตอนเช้าวันรุ่งขึ้นด้วยเรือยกพลขึ้นบก การเตรียมการป้องกันของประเทศเยอรมัน โดยไม่มีการป้องกันต่างๆ ในเขตน้ำลึกแสดงให้เห็นว่าแผนการป้องกันคือการหยุดการโจมตีไว้ที่ชายหาด โดยมีการสร้างสิ่งกีดขวางไว้ถึง 4 แนวป้องกัน พอสรุปได้ว่า - แนวแรก ไม่ต่อเนื่องกัน มีช่องว่างเล็กน้อยในตอนกลางของส่วนด็อกไวต์ และช่องว่างขนาดใหญ่ครอบคลุมทั่วทั้งส่วนอีซีเรด โดยที่แนวสิ่งกีดขวางห่างจากเส้นแนวน้ำขึ้นเป็นระยะทาง 250 เมตร มีรั้วเบลเยี่ยม (Belgian Gates) ผูกทุ่นระเบิด 200 จุด - แนวที่สอง ห่างจากแนวแรก 30 เมตร มีสิ่งกีดขวางต่อเนื่องกัน โดยเป็นรั้วไม้ที่ปักลงในทรายหันปลายออกไปทางทะเล และทุกๆ หนึ่งในสามของรั้วจะฝังทุ่นระเบิดรถถัง - แนวที่สาม ห่างจากแนวที่สอง 30 เมตร ออกแบบเป็นแนวบันไดลาด 450 อัน ต่อเนื่องกัน และติดตั้งทุ่นระเบิดเพื่อทำให้พาหนะทหารราบพลิกคว่ำ - แนวสุดท้าย เป็นแนวเชกเฮดจ์ฮอก (Czech hedgehog) ต่อเนื่องกัน ห่าง 150 เมตร จากชายฝั่ง โดยพื้นที่ระหว่างหาดก้อนกรวดและผาชันมีทั้งกับระเบิดมีสายและทุ่นระเบิดกระจัดกระจายตามทางลาด บรรดาเรื่องราวความรุนแรงอย่างสงครามโลก แม้ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นในอนาคต โดยเลี่ยงที่จะกล่าวถึง แต่ก็ไม่ควรลืมความสูญเสียในอดีต ไม่ใช่เพื่อให้เกิดความเกลียดชัง แต่เพื่อย้ำเตือนใจไม่ให้ทำผิดพลาดอีกจนเกิดประวัติศาสตร์ซ้ำรอยครับรูปภาพที่ 1/ รูปภาพที่ 2/ รูปภาพที่ 3/ รูปภาพที่ 4