หนึ่งปัญหาของน้องๆ วัยเรียน ก็คือ ปัญหาความไม่มั่นใจในตัวเอง อย่างเช่น การถูกเรียกออกไปพูดหน้าชั้นเรียน ที่มักจะตื่นเต้น พูดจาตะกุกตะกัก เสียงสั่น สบตากับผู้คนจำนวนมากมาย กลัวทำได้ไม่ดี ฯลฯ แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ และจะทำอย่างไรถึงจะทำให้เราเผชิญหน้ากับปัญหานี้ได้ แบบไร้กังวล วันนี้เรามีเทคนิคเสริมความมั่นใจเมื่อต้องออกไปพูดหน้าห้องเรียน แบบไม่ประหม่ามาฝากกัน…ค้นคว้าข้อมูล สิ่งที่เราต้องออกไปนำเสนอหมั่นเรียนรู้ ทำการบ้าน หาข้อมูล ในสิ่งที่เราต้องออกไปพูด สิ่งนี้จะเสริมความมั่นใจให้เราได้อย่างดี เพราะเมื่อเรารู้ว่าเราต้องพูดอะไร และมีข้อมูลมาอย่างดีแล้ว ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องกังวลเลย จงพูด รายงานออกไปในสิ่งเหล่านั้นในเต็มที่ คิดซะว่าเรากำลังเล่าเรื่องสนุกๆ 1 เรื่องให้เพื่อนเราฟัง ทำตัวผ่อนคลาย สบายๆ ไม่ต้องกังวลสิ่งใด ฝึกพูดบ่อยๆ กับ ตุ๊กตา กระจก ผู้ปกครองเชื่อว่าหลายคน ต้องเคยได้ยินเทคนิคการฝึกซ้อมพูดหน้ากระจกอยู่บ่อยๆ นั้นเพราะการที่เราพูดหน้ากระจก จะสะท้อนสิ่งผิดพลาดออกมาได้อย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นคำพูด หน้าตา การแสดงออกของท่าทาง ดังนั้นเมื่อเราเห็นข้อผิดพลาดได้เร็ว ก็สามารถแก้ไขและปรับปรุงได้ไวและดียิ่งขึ้น ยิ่งฝึกบ่อยๆ ก็จะเกิดความจดจำ และสามารถนำไปปฎิบัติได้เป็นอย่างดี หรือจะฝึกพูดกับตุ๊กตา หรือผู้ปกครอง โดยเริ่มจากลองพูดช้าๆ กำลังพอดี ไม่รีบหรือช้าเกินไป น้ำหนักเสียงไม่ควรดังหรือเบาจนเกินไปเช่นกัน สบตาคนฟังเอาละ! เมื่อถึงเวลาต้องออกไปพูดหน้าห้อง นอกจากการเตรียมเรื่องที่จะต้องไปพูด และน้ำเสียงการพูดแล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน ก็คือ การมองสบตาผู้ฟังเนี่ยแหละค่ะ ผู้พูดที่ดีควรพูดและสบตาคนฟังไปรอบๆ แต่ถ้ายังไม่กล้า และเกร็งๆ อยู่ ให้มองหาเพื่อนสนิทของเรา และพูดรายงานออกไป หรืออาจจะบอกเพื่อนว่า เดี๋ยวเราจะมองมาทางเธอนะ จะได้รู้กัน อย่ามองไปทางอื่น หรือเงยหน้ามองเพดานหาจิ้งจก หรือมองต่ำก้มหน้าก้มตาระหว่างออกไปพูดเด็ดขาด ไม่งั้นเสียคะแนนแย่ ยิ้มสวยๆ สู้สายตากันไปเลย ฝึกหายใจเข้า-ออก ลึกๆเทคนิคสากลที่ใครๆ ก็ทำกัน การฝึกหายใจก็เป็นตัวช่วยอย่างหนึ่ง ที่ทำให้เราลดความตื่นเต้นได้ดี เพราะระหว่างที่เราตื่นเต้น หรือทำอะไรที่เราไม่มั่นใจนั้น หัวใจของเราจะทำงานอย่างหนัก เต้นโครมคราม เลือดสูบฉีดทั่วร่างกาย มือสั่น ขาสั่น ดังนั้นการหายใจเข้า-ออกลึกๆ จะทำให้เรามีสมาธิขึ้น บอกกับตัวเองว่า "ใจเย็นๆ เราทำได้ เราเตรียมตัวมาดีแล้ว ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย" Go Go..อย่าให้ความตื่นเต้นเป็นจุดสนใจต่อเนื่องจากการฝึกหายใจอีกนิด อย่างที่บอกไปว่า อาการตื่นเต้น จะทำให้เรามีอาการมือไม้สั่น ดังนั้นถ้าเป็นไปได้ เมื่อเกิดอาการมือสั่นจนห้ามไม่อยู่ก็แค่ให้เราวางมือไว้ด้านข้างลำตัวสบายๆ ไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องไปจับสิ่งของ แก้วน้ำ หรืออะไรก็ตามที่จะทำให้ผู้ฟังเห็นอาการสั่นของเราชัดเจน หรือถ้าไม่อยากเอามือวางข้างลำตัว อาจจะหาโน้ตเล่มเล็กๆ ที่เราสามารถถือดูหัวข้อที่เราจะพูด เพื่อลดอาการตื่นเต้นก็ได้ค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าถืออ่านยาวนานเลยนะคะ เสียบุคลิกหมดพอดี ^^ และสิ่งสุดท้ายที่สำคัญไม่แพ้กันก็คือ "สีหน้า" แม้ว่าหัวใจจะเต้นรัว ท้องไส้ปั่นป่วนแค่ไหน ขอให้ภายนอกไม่แสดงอาการตื่นเต้นออกมา จงมั่นใจ ทำในสิ่งที่เตรียมมาให้ดีเป็นพอ สู้ๆ จ้าทั้งหมดนี้ก็เป็นเพียงวิธีแนะนำเบื้องต้น ที่น้องๆ สามารถนำเอาไปปรับใช้กันดูได้นะคะ ฝึกฝนบ่อยๆ เพราะถ้าเราไม่กล้าออกไปพูดหน้าห้องเรียน แล้วโยนให้เพื่อนพูดตลอด เท่ากับสูญเสียโอกาสครั้งยิ่งใหญ่ในการฝึกฝนตัวเองไป ในอนาคตไม่ว่าจะเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยหรือเข้าสู่โหมดการทำงาน ยังไงก็ต้องได้ออกไปพูด นำเสนองานอย่างแน่นอน ดังนั้นแทนที่จะหนึปัญหาด้วยการไม่พูด ลองเปลี่ยนมาฝึกฝนตั้งแต่วันนี้ดีกว่าค่ะ ฝากไว้ด้วยนะคะ เรื่องโดย : Wadee (วาดี) ภาพจาก : pixabay