ส่งความคิดถึงให้ถึงกัน สไตล์คนโรแมนติก ด้วยไปรษณียบัตร

ส่งความคิดถึงให้ถึงกัน สไตล์คนโรแมนติก ด้วยไปรษณียบัตร

จดหมายและไปรษณียบัตรอาจเป็นช่องทางการสื่อสารที่เชื่องช้าล้าสมัยไปเสียแล้ว แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีคนบางคนที่ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ชอบส่งไปรษณียบัตรถึงตัวเองอยู่ นั่นเป็นการบันทึกการเดินทางในรูปแบบหนึ่ง บันทึกการเดินทางของไปรษณียบัตรมาส่งถึงบ้านเรา วันที่ เวลา ตราไปรษณีย์ที่ประทับ ล้วนเก็บเรื่องราวที่เราอาจลืมเลือนไปในสักวันไว้ เหตุผลอีกประการคงเพราะไม่รู้จะส่งหาใคร แต่ไหนๆ ก็ซื้อแล้ว ควรต้องส่งสักหน่อย

ต่อจากนี้เพื่อไม่ให้ดูเป็นทางการจนเกินไป เราจะขอเรียกเจ้าไปรษณียบัตรว่าโปสต์การ์ด

โปสต์การ์ดมีขายตามสถานที่ท่องเที่ยวทั่วไป แต่เราไม่นิยมซื้อ ภาพถ่ายอย่างไรเราก็ถ่ายไว้เองได้ แม้จะไม่สวยงามเท่ากับมืออาชีพก็ตาม

และเนื่องจากเราเป็นคนที่ไม่ซื้อโปสต์การ์ดภาพถ่าย เราจึงเป็นคนที่พกโปสต์การ์ดเปล่าๆ ใส่กระเป๋าไว้ตลอด เมื่อก่อนราคา 2 บาท ซื้อจากที่ทำการไปรษณีย์ทีละ 50 แผ่น ใช้วาดรูปเล่นฆ่าเวลาขณะรอรถนานๆ ก็ได้ เดี๋ยวนี้ปรับราคาเป็น 5 บาท จึงซื้อน้อยลง เปลี่ยนมาใช้กระดาษวาดรูปตัดเองและติดแสตมป์ 3 บาทแทน

แต่ถึงอย่างไร หากคุณไม่ชอบวาดรูปและมีเวลาไม่มากพอ คุณสามารถเลือกซื้อโปสต์การ์ดสวยๆ สักใบก็ได้ไม่มีใครว่า เขียนอะไรเล็กๆ น้อย ปล่อยให้ความคิดถึงเดินทางไปกับบุรุษไปรษณีย์ และรอวันที่ใครคนนั้นจะโทรฯ กลับมาหาเราอย่างตื่นเต้นว่าเขาได้รับความคิดถึงที่เราส่งไปให้แล้ว

ทั้งนี้ ยังมีหลายๆ โครงการที่ทำโปสต์การ์ดขึ้นจำหน่ายเพื่อนำรายได้สมทบกองทุนต่างๆ เราจ่ายเงินแพงกว่าปกติเพื่อช่วยเหลือคน สัตว์ หรือสถานที่ และรับโปสต์การ์ดกลับมาแทนคำขอบคุณ เก็บไว้เป็นบันทึกการทำความดีของเรา

เป็นยังไงคะ แค่โปสต์การ์ดแผ่นเล็กๆ ยังสามารถทำอะไรได้ถึงเพียงนี้ คุณผู้อ่านลองวางโทรศัพท์แล้วจับดินสอปากกาขึ้นมาเขียนกันดูนะคะ อย่าลืมส่งไปให้ถึงคนที่เราคิดถึงด้วยล่ะ ...ด้วยรัก และ คิดถึง...

------------------------------

ภาพประกอบทั้งหมดโดย JD-I ผู้เขียน