ว่าด้วยเรื่อง ของฝากรัก อย่างอุนจิ

ตื่นนอนตอนเช้าอากาศกำลังดี บรรยากาศกำลังเหมาะจนอยากออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ พอกำลังจะออกจากรั้วบ้าน ก็ได้ยินเสียงทักจากภรรยา  “เธอ ๆ มาดูสิ หมาบ้านใครเนี่ย มาฝากรัก ( อุนจิ ) ไว้หน้าบ้านเรา “ แล้วก็มีเสียงบ่นพึมพำไปตามประสา

ผมว่าหลายท่านคงจะประสบปัญหานี้กันมาบ้างไม่มากก็น้อย แล้วจะให้เรามาเฝ้าหน้าบ้านตลอดเวลา ก็ใช่ที่ แล้วไอ้หมาเจ้ากรรม ก็เลือกเวลาที่เราเผลอได้ตลอดจริง ๆ หรือ ถ้ารู้ตัวแล้วว่าเป็นหมาบ้านใคร ครั้นจะไปบอกกล่าวเจ้าของ บางบ้านก็น่ารัก รับผิดชอบ ขอโทษ ขอโพย ดูแลสัตว์เลี้ยงตัวเองดีขึ้น

แต่ก็มีเหมือนกันนะ ที่พอไปบอกก็ปัดไม่รับรู้ ไม่สนใจ ก็เลยเป็นเหตุให้ต้องหมางใจ มองหน้ากันไม่ติด ทั้ง ๆ ที่ก็เป็นเพื่อนบ้านกันมานาน แต่ก็ต้องมาผิดใจกันด้วยเรื่อง อุนจิ นี่แหละ

ภาพโดย freepik.com

ว่าแล้วเราก็มาดูแลหน้าบ้านตัวเองก่อนดีกว่า เพราะพูดกับมันคงไม่รู้เรื่อง เห็นตาใส ๆ หน้าซื่อ ๆ แล้ว จะใช้วิธีรุนแรง ไล่ตี ไล่เตะ ตะเพิด ก็ทำไม่ลงอีกอย่างก็เกรงว่าจะเหมือน ด่าหมากระทบเจ้าของอีก ก็เลยหาวิธีที่จัดการให้ตรงจุดเลยดีกว่า

ภาพน้ำหมักชีวภาพโดยผู้เขียน

ยังมีอีกหลายวิธีนะครับ แต่อยากจะนำเสนอวิธีที่ง่าย ๆ ไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรมาก แถมยังไม่ต้องเสียอารมณ์กับเรื่องเล็ก ๆ ที่อาจจะไม่เล็กสำหรับใครบางคนก็ได้

ก็ให้มานึกถึงคำพูดสอนใจที่คุณแม่เคยพูดให้ฟังบ่อย ๆ ตอนเด็ก ๆ ว่า

“เพื่อนบ้านอยู่ใกล้ แต่ญาติสนิทอยู่ไกล” ถ้ามีเหตุการณ์อะไรที่ไม่คาดคิด แล้วเราอาจจะช่วยตัวเองไม่ได้ เพื่อนบ้านจะเห็น และถึงก่อน ให้ความช่วยเหลือเราได้ก่อน แต่ถ้าเป็นเพื่อนหรือญาติซึ่งอยู่ไกล แน่นอน เค้าย่อมเต็มใจที่จะมาช่วยเราอยู่แล้ว แต่ถ้าระยะทางไกลก็อาจจะไม่ทันการณ์ก็ได้ นะครับ

การรักษาน้ำใจเพื่อนบ้านเราไว้จึงเป็นเรื่องที่ควรให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าเรื่อง ของฝากรัก อย่างอุนจิ มากวนใจก็ลองใช้วิธีที่ผมนำเสนอดูนะครับ

ภาพปกโดยผู้เขียน