ผมขอเล่าจากประสบการณ์จริงของตัวเองนะครับ เมื่อประมาณ 2 ปีก่อน ผมได้ดูซีรีย์เกาหลีเรื่องหนึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิต (ผมอยู่ในวัยผู้ใหญ่แล้วครับ) เมื่อได้ดูแล้วก็รู้สึกชอบมาก (ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีคนไทยมากมายคลั่งไคล้นิยมกระแสซีรีย์และเพลงเกาหลี แต่ผมก็ไม่เคยสนใจ ไม่เคยรู้สึกอะไรเลย) ด้วยความสนุกของเรื่อง และความน่ารักของเสียงภาษาเกาหลี แม้จะฟังไม่ออกเลยในตอนแรก (ผมดูช่อง KBS ใช้วิธีอ่านซับอังกฤษครับ) ก็ทำให้ผมติดตามดูจนจบ และผมก็เริ่มดูซีรีย์เรื่องอื่นๆ ดูรายการแบบอื่นเพิ่มขึ้น รายการที่ผมชอบมากก็คือ 안녕하세요 (แต่ปัจจุบันเลิกออกอากาศไปแล้ว) และ 슈퍼맨이 돌아왔다 ซึ่งก็ยิ่งทำให้ผมสนใจและชอบภาษาเกาหลีมากขึ้นไปอีก หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็เริ่มคุ้นชินกับคำ หรือวลีต่างๆมากขึ้น (การที่ได้เห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆ พร้อมกับได้ยินเสียง จะทำให้เราเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นได้ง่ายและมากยิ่งขึ้น และเป็นการเข้าใจแบบธรรมชาติ ไม่ใช่เกิดจากการท่องจำ) โดยผมมักจะพูดคำหรือวลีที่ผมได้ยินตามไปด้วย ผมเริ่มหาความรู้ภาษาเกาหลีเพิ่มขึ้น (จากเว็บหรือช่องยูทูปของคนเกาหลี) ผมเน้นที่การฟังและพูด (กับตัวเอง) เป็นหลัก โดยยังไม่สนใจไวยากรณ์ในตอนแรก จนผมมีความรู้ถึงระดับหนึ่ง ผมจึงเริ่มมาดูเรื่องการอ่านภาษาเกาหลี โดยผมจะสนใจที่เสียงอ่าน แต่ไม่ได้จำชื่อตัวอักษรและสระ โดยเริ่มแรกจะอาศัยการอ่านภาษาเกาหลี คู่ไปกับตัวหนังสือที่ถอดเป็นภาษาอังกฤษ หลังจากนั้นอีกไม่นานผมก็เลิกใช้การดูตัวหนังสือที่ถอดเป็นภาษาอังกฤษ เพราะผมเริ่มมีความรู้ในเสียงพยัญชนะและสระมากขึ้น ทำให้ผมอ่านคำต่างๆได้ ในระดับที่ดีน่าพอใจ ภายในระยะเวลาไม่กี่เดือนนับตั้งแต่ดูซีรีย์เรื่องแรก ผมเริ่มรวบรวมความกล้าที่จะไปพูดกับคนเกาหลี (ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยพูด) (แถวบ้านผมมีแหล่งที่นักท่องเที่ยวชาวเกาหลีนิยมมาเที่ยว) ซึ่งประโยคแรกที่ผมพูดในชีวิตก็คือ “หมาฉิ่ดส่อโยะ” 맛있어요? (อร่อยมั้ยครับ) (พอดีเห็นเธอถืออาหารอยู่ในมือครับ) เธอตอบกลับมาว่า “หมุ่นร้าโหย่” 몰라요 (ไม่รู้เหมือนกัน) และต่อมาผมก็หาโอกาสพูดอีกเรื่อยๆครับ สำหรับใครที่ไม่มีคนเกาหลีให้ฝึกพูดด้วย ผมขอแนะนำแอพ HelloTalk ซึ่งเราสามารถเลือกเพื่อนชาวต่างชาติได้มากมายไม่เฉพาะคนเกาหลี แต่มีทั้งอังกฤษ ฝรั่งเศส อิตาลี สเปน และอีกมากมาย โดยเราสามารถหาเพื่อนคุยจากแอพนี้ได้ไม่ยากครับ ขอขอบคุณภาพจาก www.pixabay.comภาพปก ภาพที่ 1 ภาพที่ 2 ภาพที่ 3