หากมีเวลาให้ว่างจากการทำงานหนึ่งปี คุณจะทำอะไร คำถามนี้เป็นประโยคที่ชักนำให้คนอ่านเข้าใจภาพลักษณ์ของการ์ตูนเรื่องนี้ ซึ่งส่วนตัวผมว่ามันเป็นสิ่งที่น่าสนใจเพราะอย่างที่เรารู้กัน ว่าเมื่อคน ๆ หนึ่งเติบใหญ่จนมีหน้าที่รับผิดชอบมากมาย กลายเป็นคนมีค่า ทั้งค่าผ่อนบ้าน ค่ากิน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าบัตรเครดิต เวลาว่างหนึ่งปีย่อมเป็นเหมือนสวรรค์ในการใช้ชีวิตเลยทีเดียว ทว่าภาพลักษณ์กับเนื้อหามิใช่สิ่งที่สอดคล้องกันหลังผมได้อ่านการ์ตูนเรื่องนี้วันนี้เจ๊ทำอะไร ? เป็นผลงานของ Ikeda Takasni จัดพิมพ์เป็นภาษาไทยโดยบริษัท อินเตอร์แร็คทีฟบิซิเนส จำกัด หรือที่รู้จักกันในนาม DEX press ปัจจุบันมีฉบับรวมเล่มออกมาแล้วสองเล่ม เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่งอายุ 34 ปี ที่ตัดสินใจว่าจะไม่ทำงานหนึ่งปี โดยเธออาศัยอยู่ในห้องเช่าเพียงลำพัง เนื้อหาของเรื่องนี้เพียงแค่นี้เลยครับ ย้ำว่าแค่นี้จริงๆจากการที่ผมมีประสบการณ์อ่านการ์ตูนมาเยอะพอสมควร หลายเรื่องโดยเฉพาะแนวชีวิตที่ไม่แฟนตาซีหรือโม้เกินจริง จะมีการตั้งคำถามชวนให้คิดสะท้อนกลับเพื่อทบทวนตัวตนของคนที่ได้อ่านแบบชัดเจน ว่าหากเป็นเราจะทำอย่างไรหรือเราควรจะใช้ชีวิตต่อไปยังไง หลายเรื่องให้ข้อคิดที่ดีเหมาะกับคนอ่านที่ชอบอะไรลึกซึ้ง แต่ไม่ชอบอ่านตัวหนังสือมากหรือมีเนื้อหาหนัก ๆ เท่ากับหนังสือปรัชญาหรือพวกนิยาย เพราะบางครั้งใช้ภาพเล่าเรื่องแทนแต่กับการ์ตูนเรื่องนี้ไม่เป็นอย่างนั้น เพราะตัวละครเจ๊ (ซึ่งอ่านครบสองเล่มก็ยังไม่บอกว่าชื่ออะไร) ไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอน วุ่นวายกับการดูดฝุ่น กลุ้มใจกับการเซฟเงินแต่สุดท้ายก็ใช้จ่ายอย่างไม่รอบคอบอยู่ดี เนื้อหาในเล่มแรกไม่บอกอะไรคนอ่านนอกจากเล่าชีวิตไร้แก่นสารของเจ๊ที่ตั้งใจว่าจะไม่ทำงานปีหนึ่งหลังผ่านเรื่องราวอะไร ๆ มาในชีวิต จนมาท้ายเล่มถึงให้เจ๊มีปฏิสัมพันธ์ไปนั่งกินดื่มกับเพื่อนสนิทแล้วถึงได้เกริ่นว่าเจ๊มีลูกสาวอยู่คนหนึ่งซึ่งไม่ได้อยู่ด้วยกัน สิ่งที่ผมคาดหวังในตอนแรกหลังได้เห็นชื่อเรื่อง ว่าเจ๊มีความมุ่งมั่นที่จะหยุดงานเพื่อค้นหาชีวิตหรือสิ่งที่ชอบแล้วเรื่องราวจะสอนวิธีการใช้ชีวิตอะไรนั้น หายวับไปในทันทีพอเข้าเล่มสองการดำเนินเรื่องยิ่งไร้แก่นสารไปใหญ่ถึงขนาดที่ว่ามีตอนหนึ่งทั้งตอนให้เจ๊นอนอยู่ที่โต๊ะโคทัตสึ (โต๊ะญี่ปุ่นที่มีผ้านวมคลุมไว้โดยใต้โต๊ะมีอุปกรณ์ให้ความร้อนอยู่ภายใน) ทั้งวัน โดยไม่มีบทพูด ไม่เล่าเรื่องอะไร แค่สื่อความรู้สึกเดี่ยวดายได้นิดหน่อยเท่านั้น ถึงเนื้อหาในเล่มนี้จะมีความคืบหน้าเล็ก ๆ ให้คนอ่านได้รู้ว่าเจ๊ผ่านการหย่าร้าง ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้ไม่ได้อยู่กับลูกสาว แต่ก็ยังไม่บอกกับคนอ่านอยู่ดีว่าทำไมเจ๊ไม่ทำงาน แถมยังมีฉากย้อนอดีตเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างตัวเจ๊กับลูกสาวที่ดูแล้วก็ยิ่งให้รู้สึกว่า เจ๊นี่เป็นแม่ที่ห่วยพอควรเลยความเห็นส่วนตัว มองว่าเรื่องนี้เป็นการเล่าเรื่องคนที่ผ่านเหตุการณ์ไม่ดีจนอยากหยุดพักตัวเองแล้วก็ติดอยู่ในความเหงาเดี่ยวดาย นิสัยเจ๊ออกจะมาแนวหัวรั้นเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ผมที่ไม่ถูกจริตกับคนนิสัยประมาณนี้รู้สึกรำคาญเล็กน้อย แต่ก็ไม่ถึงขนาดรังเกียจตัวละครเจ๊ เพราะคนเขียนปูปมในตัวให้เราเห็นประมาณหนึ่งว่าเธอเองก็น่าจะมีเรื่องบอบช้ำมาทำให้ตัวเองเสียศูนย์จนกลายเป็นคนแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ชวนให้รู้สึกเห็นใจนะลายเส้นไม่ได้โดดเด่น ออกแนวเรียบ ๆ ลำดับภาพกับการแสดงสีหน้าทางตัวละครยังสื่อออกมาไม่เข้าถึงผมที่เป็นคนอ่านมากนัก เพราะบางฉากยอมรับตามตรงว่าไม่เข้าใจขนาดตั้งคำถามในใจว่าเขียนเพื่ออะไร ตัวหนังสือน้อย เน้นใช้ภาพเล่าเนื้อหา ซึ่งก็ไม่ค่อยมีเนื้อหาอะไร นับเป็นปัญหากับผมพอควรเพราะเปิดเรื่องได้ไม่น่าค้นหา ทำให้รู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ ก็หวังแค่ว่าในเล่มถัด ๆ ไป เราจะได้เห็นเจ๊กลับมาจัดการแก้ไขชีวิตตัวเองจนเรื่องราวน่าสนใจมากยิ่งขึ้น ถ้าสำนึกพิมพ์ไม่ลอยแพเรื่องนี้ไปเสียก่อนนะครับ เพราะเล่มสองนี่ก็ทิ้งช่วงมานานสองปีแล้วและยังไม่มีเล่มที่สามออกมาเลยสรุปกับชื่อเรื่องที่ตั้งไว้เหมือนเป็นคำถามให้คนอ่านค้นหาว่า วันนี้เจ๊ทำอะไร ? คำตอบของผมหลังอ่านคือเจ๊ไม่ทำอะไรเลยนั่นเองและหากใครที่ยังว่างงานอยู่ อย่าได้เพิกเฉยต่อโชคชะตา เพราะนี่คือช่องทางที่อาจจะทำให้คุณพบวิธีแก้ไขปัญหานี้ได้ คลิกที่นี่เลย