วันนี้ผมจะพาทุกคนออกเดินทางไปดินแดนที่รื่นรมย์และมีความเป็นเอกลักษณ์เฉาะตัวสูง นั่นคือภาคเหนือ โดยไกด์นำทางของเราวันนี้คือหนังสือเล่มหนึ่งที่จะพาทุกคนเดินทางไปกับเหล่ากูรูเดินช้า ทั้ง 10 คน หนังสือเล่มนี้มีชื่อว่า เที่ยวทีละก้าว Slow Travel จัดทำโดย ททท. หรือที่เรารู้จักกันในชื่อ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยนั่นเองรูปร่างหน้าตานอกจากหนังสือเล่มนี้มีความน่าสนใจตรงที่ ททท. เป็นผู้จัดทำแล้ว สิ่งที่พิเศษแรกเห็นเลยคือภาพหน้าปกที่ใช้ภาพถ่ายของ คุณคริสโทเฟอร์ วอชิงตัน เป็นภาพหน้าปก ซึ่งกำลังเดินอยู่ในทุ่งนาที่สามารถบ่งบอกได้เลยว่าคือประเทศไทย ยังไม่พอการใช้ Font ของหนังสือเล่มนี้ยังดูแปลกตาและน่าค้นหาอย่างมาก โดยเฉพาะหน้าปก ในชื่อหนังสือจะมีหอยทากอยู่ในข้อความ ทำให้เรารู้ได้เลยว่าการอ่านหนังสือเล่มนี้นั้น ไม่ต้องรีบ ค่อย ๆอ่าน สบาย ๆ ไปทีละก้าว ภายในเป็น 4 สีตลอดทั้งเล่มมีการบรรยาย กลับกับภาพถ่ายสถานที่ ผู้คน เหตุการณ์วิถีชีวิตต่าง ๆ ที่เหล่ากูรูทั้ง 10 คนได้พบเจอ โดยได้ถ่ายทอดไว้ในหนังสือเล่มนี้อย่างครบถ้วยครับสาระสำคัญหนังสือจะพูดถึงกูรู 10 คนที่ได้ไปท่องเที่ยวที่เมืองเหนือ ในต่างที่ ต่างถิ่น ต่างสไตล์ หลากหลายรูปแบบ กูรูแต่ละคนก็จะพาเราไปเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ในที่ ที่ไม่เคยได้ไปหรือไม่เคยได้สัมผัส โดยผ่านตัวหนังสือและตัวอักษรที่กูรูได้ถ่ายทอดออกมาให้ได้อ่าน ถ้าอ่านแต่ตัวหนังสือก็คงคิด จินตนาการได้ไม่สุด เค้าเลยได้นำภาพถ่าย ภาพวาด และภาพเขียนมาใส่ไว้ เพื่อใช้ในการบรรยายและเป็นการเสริมอรรถรสการอ่านให้เข้าถึงมากยิ่งขึ้นเหมือนได้ไปสถานที่จริงด้วยตนเองความประทับใจคงต้องยกให้กับเรื่องของ คุณหทัยรัตน์ เจริญชัยชนะ ที่อยู่ด้านหลังสุดของหนังสือ เป็นการเล่าโดยการใช้ลายมือเขียนทั้งหมด และยังมีการวาดภาพประกอบในสไตล์ตัวเอง ทำให้เรื่องราวนี้มีความน่าสนใจเป็นอย่างมาก เนื้อหาโดยรวมจะพูดถึงการเดินาทางในทริปเชียงแสน - เชียงของ เลียบลำน้ำโขงเป็นการเที่ยวแบบไม่รีบร้อน สบายๆ และไม่มีภาระใดๆผูกติด วางตัวให้เป็นส่วนหนึ่งกับธรรมชาติและปล่อยใจให้เดินไปตามห้วงเวลา นี่คือสิ่งที่น่าสนใจของเนื้อหาตอนนี้ก่อนลาไปอ่านผมให้คะแนนหนังสือเล่มนี้ที่ 8.0 คะแนน เพราะว่าเนื้อหาของหนังสือบางช่วงบางตอนไม่ค่อยน่าตื่นเต้นและน่าติดตามเท่าที่ควร สิ่งที่ชอบจริงๆคือเนื้อหาที่กระชับและข้อคิดที่ได้จากทุกเรื่องสามารถนำไปต่อยอดในการใช้ชีวิตประจำวันและยังได้รู้อีกว่าที่จริงแล้วการท่องเที่ยวยังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา ไม่ใช่แค่เดินออกไปแล้วใช้เงิน แต่เป็นการไปเรียนรู้ชิวิตและเรียนรู้ผู้คนรอบตัว