Where we belongไม่ต้องใช้ชื่อ BNK48 โปรโมตก็ขายได้อ่ะ หนังมันโคตรจะดีเลยพวกคุณ เห็นชื่อผู้กำกับก็รู้แล้วอ่ะว่าต้องดูให้ได้55555 เอาจริงๆ ส่วนตัวเป็นคนชอบหนังแนวนี้นะ เอื่อยๆ เรื่อยๆ กล้องจ่อนานๆ ไม่ต้องมีสตอรี่ไลน์ที่ชัดแต่เน้นความเรียล ความดีพของบทแล้วให้คนกลับไปคิดต่อเอง สำหรับ WWB มันไม่ได้อินดี้ขนาดนั้นนะทุกคน อยากให้ลองเข้าไปสัมผัสดู ถามว่าสนุกมั้ยมันก็คงแล้วแต่คน แต่ถ้าถามว่าหนังดีมั้ยก็ขอตอบเลยว่ามันดีมากๆ หนังเหมือนยกเอาชีวิตของใครซักคนมาฉายให้เราดู ซึ่งคนที่ดูแล้วคงต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ามันโคตรเรียล เรารู้สึกว่าบนโลกใบนี้มันมีตัวละครซูกับเบลอยู่จริงๆ เจนนิษฐ์กับมิวสิคสอบผ่านระดับ 10 หนังเรื่องนี้พิสูจน์ได้เลยว่านี่ไม่ใช่แค่ไอดอลแล้ว เมมเบอร์สามารถพัฒนาไปได้ไกลกว่านั้นจริงๆ แม้ว่าหนังจะยกพาร์ทนึงของชีวิตซูกับเบลมาให้เราดู แต่มันเหมือนกับว่าเราเข้าใจจิตใจของทั้งคู่เป็นอย่างดีเหมือนรู้จักกันมานานเป็นสิบปียังไงอย่างงั้นเลยนะ55555 เข้าใจถึงความหน่วง ความกดดัน ความรู้สึกที่อยากจะแค่หนีหายไปจากจุดที่อยู่ของซูเข้าอย่างจัง ช่วงแรกๆอาจจะรู้สึกว่าเออหนังมันไม่มีอะไรเลย เอาจริงๆ ดูจนจบหนังมันก็เหมือนไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรจริงๆ นั่นแหละ แต่! สิ่งที่เพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ คือความรู้สึก ขนาดเราเป็นคนดูเรายังปวดหัวเลยอ่ะ รู้สึกว่าหนังมันอึดอัดกดดัน ถ้าเราเป็นซูเราคงรู้สึกโคตรแย่ โคตรอยากจะหนีทุกสิ่งไปเหมือนกัน ยิ่งช่วงหลังๆ ความรู้สึกหน่วงๆแบบนี้มันก็หนักจนแบบใช้คำว่าถาโถมได้เลยอ่ะ ชอบที่ระหว่างทางหนังมีแมสเสจให้คิดตลอด มันมีตั้งแต่ในแง่วัยรุ่น ครอบครัว การเมือง รวมถึงสัญลัษณ์ที่โชว์มาตลอดทั้งเรื่องจนในช่วงแรกๆ คนอาจจะงงว่ามันหมายความว่ายังไง แต่พอเราดูไปเรื่อยๆ ก็เข้าใจแล้วยิ่งรู้สึกกับประเด็นนั้นๆ มากขึ้น เออมันเจ๋งดีอ่ะ ทั้งเรื่องที่คุณจะได้ดูขอนำเสนอไว้ก่อนเลยว่ามันจะมีทั้งซีนที่จะหัวเราะ ทั้งหัวเราะก๊ากและหัวเราะหึๆ ในลำคอแล้วจู่ๆ ก็เปลี่ยนเป็นโทนเศร้า โทนหน่วงโดยที่เราไม่ได้ตั้งตัว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นอะไร แต่แบบมันร้องออกมาแล้วอ่ะเก็ตป่ะ เช่นซีนที่เบลกับซูทะเลาะกันอ่ะ คือมันพึ่งผ่านไปแค่แป๊บเดียวใช่ป่ะ ไม่คิดว่าตัวเองจะสนิทกับตัวละครขนาดที่ว่าร้องไห้เพราะซูทะเลาะกับเบลอ่ะ แบบเราสนิทกันขนาดนี้แล้วเหรอที่แท้ทรู รวมถึงมีฟิลที่อยากยิ้มออกมากว้างๆ ให้กับอะไรก็ไม่รู้ อย่างที่บอกว่าเราสัมผัสได้ถึงตัวละครจริงๆ คิดเองแหละว่าตัวละครมันต้องรู้สึกแบบนี้แล้วก็คือรู้สึกแทนตัวละครเฉย55555 ที่ชอบที่สุดคือเพลงประกอบ Where we belong นี่แหละจ้า สารภาพเลยว่านี่เป็นคนนึงที่ฟังเพลงนี้จนจบเครดิตแล้วแบบนั่งร้องไห้เป็นบ้าเป็นบอ ตอนแรกที่ฟังก็เฉยๆ นะ ไม่ได้ชอบ แต่หลังจากดูเรื่องนี้จบคือหลงรักเพลงนี้เลย ความหมายเพลงมันเศร้าจนอยากร้องไห้ออกมา เหมือนมีคนยื่นมือมาบีบหัวใจอ่ะ เป็นเพลงที่สื่อความรู้สึกของเบลออกมาได้ดีมากๆ สำหรับตอนจบ ชอบมากๆที่หนังเป็นปลายเปิดให้กลับไปคิดกันเองว่าจะทิ้งท้ายกับหนังไว้ที่จุดไหน ซึ่งนี่ไปดูกับแม่คือคิดกันไปคนละเวย์เลยจริงๆ บางคนอาจจะมองให้จบอย่างสวยๆ งดงาม เหมือนแม่เรา แต่ตัวเรานี่คือแบบมองในเวย์นั้นไม่ได้อ่ะทุกคน ใจมันคิดถึงการจบแบบ bad ending ไปแล้ว อาจเพราะงี้เราถึงหน่วงกับหนังขนาดนี้ด้วยมั้ง555555 9/10Just so into everything ติดตามรีวิวภาพยนตร์อื่นๆ ได้ที่ https://www.facebook.com/justsointoeverything/ขอบคุณภาพประกอบจาก https://youtu.be/dC_S4oKFZ6Qดูภาพยนตร์ได้ที่ Netflix และสามารถรับชมผ่านกล่อง True ID TV ได้แล้ววันนี้