อื่นๆ
'ผีกะ' มาเยือน
ใครหลายคนที่เป็นเด็กต่างจังหวัด แล้วยิ่งอยู่แถบ ๆ ชนบทเชื่อว่าหลายคนคงเคยได้ยินเรื่องราวของผีไทยต่าง ๆ เช่น ผีปอบ ผีกระสือ ผีกระหัง และบรรดาผีอื่น ๆ อีกมากมาย เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่เคยได้ยินได้ฟังเรื่องเกี่ยวกับผีไทยต่าง ๆ เหล่านั้น หากถามว่าเชื่อเรื่องผีไหม ? เราเองก็ตอบได้เลยว่าเชื่อ แม้จะไม่ถึงกับว่าเป็นคนมีเซ้นส์หรือสัมผัสที่หก แต่ครั้งหนึ่งในสมัยที่ยังเรียนมัธยม เราก็เคยประสบเหตุการณ์หลอน ๆ เกี่ยวกับเรื่องผีหรือวิญญาณมาแล้วเหมือนกัน
ขอย้อนกลับไปสมัยที่เรายังเรียนอยู่ ม.ปลาย ตอนนั้นก็เคยได้ยินจากข่าวในโทรทัศน์มาบ้างว่ามีหมู่บ้านที่ชาวบ้านอาศัยอยู่เขามีความเชื่อว่ามีผีออกอาละวาด ยิ่งโดยเฉพาะหมู่บ้านทางภาคอีสานก็จะมีเรื่องผีปอบออกอาละวาด เริ่มจากการที่มีคนในหมู่บ้านเริ่มล้มป่วย บางคนถึงขั้นเสียชีวิต บางคนบอกว่ามีสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่หายหรือตายไปอย่างปริศนา เรื่องต่าง ๆ เหล่านั้นส่งผลให้ชาวบ้านหวาดกลัวถึงขั้นต้องพึ่งหมอผีและอาศัยแรงของคนในหมู่บ้านช่วยกันจับสิ่งที่เรียกว่าผีปอบ จากนั้นก็ทำการเผาหรือทำลายด้วยวิธีต่าง ๆ ตามความเชื่อ ตอนนั้นเราดูข่าวนี้ก็ยังไม่คิดอะไรมาก คิดเพียงว่าในละแวกหมู่บ้านที่เราอาศัยอยู่ก็เคยมีเรื่องทำนองนี้เหมือนกัน แต่เกิดขึ้นเมื่อสมัยที่เราเด็กกว่านี้ ช่วงนั้นจำได้ว่าเกิดข่าวลือเรื่อง ‘ผีกะ’ ออกอาละวาด คนรอบตัวต่างก็พูดกันในทำนองว่ามืดค่ำให้ระวังอย่าออกจากบ้าน นอกนั้นก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น เราในวัยเด็กก็ไม่ได้หวาดกลัวหรือใส่ใจอะไรมาก
Advertisement
Advertisement
จนมาถึงฤดูหนาว ตอนนั้นอากาศยังแปรผันตามฤดู เรียกได้ว่าเข้าเดือนกันยาก็เริ่มมีกระไอความเย็นมาให้สัมผัสอย่างรวดเร็ว พอตกเย็นแค่สี่โมงเย็นเกือบ ๆ จะห้าโมง ท้องฟ้าก็เริ่มมืด เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่กลางคืนยาวนานกว่ากลางวัน และนั่นเองคือจุดเริ่มต้น บรรยากาศมืดสลัวเต็มไปด้วยหมอกของฤดูหนาว เรื่องราวสยองขวัญก็ได้ย่ำกรายเข้ามาในความรับรู้ของเรา ข่าวลือเกี่ยวกับเรื่อง ‘ผีกะ’ ออกอาละวาดเริ่มแพร่กระจายในหมู่บ้านที่เราอาศัยอยู่
เรื่องผีกะออกอาละวาดนั้น เราได้ยินมาจากผู้ใหญ่ในบ้านของเราที่เขาพูดคุยกับเพื่อนข้างบ้านที่สนิทสนมกันมานาน เราเองก็เคยได้ยินชื่อของผีกะมาบ้าง แต่ถ้าถามว่าผีกะเป็นผีแบบไหน รูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร เราเองก็ไม่เคยเห็นมันเหมือนกัน รู้จักแต่เพียงแค่ชื่อของมันเท่านั้น รูปร่างหน้าตาของผีกะมักไม่ปรากฏในละครหรือภาพยนตร์อย่างแพร่หลายเท่ากับผีกระสือหรือผีปอบที่เรามักเห็นบ่อย ๆ เราในตอนนั้นยังนึกภาพของผีกะไม่ออกด้วยซ้ำ แต่เมื่อขึ้นชื่อว่าผี เราเองก็มีความหวาดกลัวอยู่เหมือนกัน
Advertisement
Advertisement
เวลาผ่านไป ข่าวลือเรื่องผีกะออกอาละวาดก็เริ่มจางหายไปแล้วเหมือนกัน เราเองที่กำลังตั้งใจกับการเรียนก็ลืม ๆ เกี่ยวกับเรื่องนั้นไปบ้าง...ถ้าไม่เป็นเพราะคืนหนึ่ง เรานอนหลับและฝันประหลาด
คืนนั้นเราฝันและจดจำมันได้ดีแม้กระทั่งตอนที่ตื่นมาแล้ว ในฝันเราเห็นตัวเองยืนอยู่ข้างหน้าต่างห้องนอน หน้าต่างห้องนอนของเรานั้นแม้จะอยู่ข้าง ๆ บ้านแต่ก็สามารถชะเง้อออกไปมองเห็นถนนเส้นเล็ก ๆ ที่ตัดผ่านข้างหน้าได้ เราจำได้ว่าเรายืนอยู่ตรงหน้าต่างห้องนอน สายตาเรามองออกไปนอกหน้าต่างและชะเง้อไปมองทางถนนที่ตัดผ่านหน้าบ้าน เราไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเราต้องมองไปที่ทิศทางนั้น แต่สิ่งที่เราเห็นในฝันคือภาพของต้นมะปรางต้นใหญ่ที่เป็นของเพื่อนบ้านปลูกติดอยู่ข้างถนน อีกฝั่งหนึ่งของถนนที่ตรงกับต้นมะปรางก็คือเสาไฟที่มีไฟฟ้าส่องทอดลงมาเป็นวงกลมตรงกลางถนน...และที่กลางถนนที่ไฟส่องมากระทบนั้นเอง เราได้เห็นอะไรบางอย่างที่แปลกประหลาดมาก ๆ เราไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร เจ้าสิ่งนั้น...จะว่าเป็นสุนัข ก็พูดได้ไม่เต็มปาก มันตัวใหญ่และมีความกำยำอย่างน่าประหลาด คล้ายกับม้า ศีรษะของมันยิ่งแล้วใหญ่ เราสับสนระหว่างศีรษะของมันที่เราเห็นว่าเป็นศีรษะของสุนัขหรือของม้ากันแน่ เรามองเห็นมันยืนอยู่เฉย ๆ ตรงถนนนั้นที่เราคุ้นเคย ภาพที่เห็นไม่ได้ทำให้เรากลัว...จนกระทั่งเราตื่นจากฝัน
Advertisement
Advertisement
น่าแปลกที่ในฝันเราไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว แต่พอตื่นจากฝันเรากลับรู้สึกหวาดกลัวมากอย่างไม่ทราบสาเหตุ ตอนเช้าเราเล่าให้แม่ฟังถึงความฝันนั้น แม่รับฟังและทำสีหน้าประหลาดใจพร้อมบอกกับเราว่า
“นั่นมันผีกะ...ฝันเห็นผีกะด้วยเหรอ ?”
เท่านั้นเอง ขนในกายเราพากันลุกพรึ่บขึ้นอย่างพร้อมเพรียง จำได้ว่าตอนนั้นเรากลัวมาก เรามั่นใจว่าไม่เคยรู้จักรูปร่างลักษณะของผีกะที่ว่ามาก่อน สิ่งที่เราเห็นในฝันมันกลับกลายเป็นสิ่งที่แม่บอกกับเราว่านั่นแหละคือ ‘ผีกะ’ ที่ว่า เรื่องนี้ทำให้เราจำฝังใจมาก ๆ แม้จนกระทั่งในปัจจุบัน หากเรื่องที่เราฝันเป็นเรื่องบังเอิญ เราเองก็บอกได้เลยว่าเรื่องบังเอิญนี้เป็นเรื่องที่น่ากลัวสำหรับเรามากจริง ๆ
ภาพหน้าปก : Stefan Keller จาก Pixabay
ความคิดเห็น