'ผีกะ' มาเยือน

ใครหลายคนที่เป็นเด็กต่างจังหวัด  แล้วยิ่งอยู่แถบ ๆ ชนบทเชื่อว่าหลายคนคงเคยได้ยินเรื่องราวของผีไทยต่าง ๆ เช่น  ผีปอบ  ผีกระสือ  ผีกระหัง  และบรรดาผีอื่น ๆ อีกมากมาย  เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่เคยได้ยินได้ฟังเรื่องเกี่ยวกับผีไทยต่าง ๆ เหล่านั้น  หากถามว่าเชื่อเรื่องผีไหม ?  เราเองก็ตอบได้เลยว่าเชื่อ  แม้จะไม่ถึงกับว่าเป็นคนมีเซ้นส์หรือสัมผัสที่หก  แต่ครั้งหนึ่งในสมัยที่ยังเรียนมัธยม  เราก็เคยประสบเหตุการณ์หลอน ๆ เกี่ยวกับเรื่องผีหรือวิญญาณมาแล้วเหมือนกัน

ขอย้อนกลับไปสมัยที่เรายังเรียนอยู่  ม.ปลาย  ตอนนั้นก็เคยได้ยินจากข่าวในโทรทัศน์มาบ้างว่ามีหมู่บ้านที่ชาวบ้านอาศัยอยู่เขามีความเชื่อว่ามีผีออกอาละวาด  ยิ่งโดยเฉพาะหมู่บ้านทางภาคอีสานก็จะมีเรื่องผีปอบออกอาละวาด  เริ่มจากการที่มีคนในหมู่บ้านเริ่มล้มป่วย  บางคนถึงขั้นเสียชีวิต  บางคนบอกว่ามีสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่หายหรือตายไปอย่างปริศนา  เรื่องต่าง ๆ เหล่านั้นส่งผลให้ชาวบ้านหวาดกลัวถึงขั้นต้องพึ่งหมอผีและอาศัยแรงของคนในหมู่บ้านช่วยกันจับสิ่งที่เรียกว่าผีปอบ  จากนั้นก็ทำการเผาหรือทำลายด้วยวิธีต่าง ๆ ตามความเชื่อ  ตอนนั้นเราดูข่าวนี้ก็ยังไม่คิดอะไรมาก  คิดเพียงว่าในละแวกหมู่บ้านที่เราอาศัยอยู่ก็เคยมีเรื่องทำนองนี้เหมือนกัน  แต่เกิดขึ้นเมื่อสมัยที่เราเด็กกว่านี้  ช่วงนั้นจำได้ว่าเกิดข่าวลือเรื่อง  ‘ผีกะ’  ออกอาละวาด  คนรอบตัวต่างก็พูดกันในทำนองว่ามืดค่ำให้ระวังอย่าออกจากบ้าน  นอกนั้นก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น  เราในวัยเด็กก็ไม่ได้หวาดกลัวหรือใส่ใจอะไรมาก

เวลาผ่านไป  ข่าวลือเรื่องผีกะออกอาละวาดก็เริ่มจางหายไปแล้วเหมือนกัน  เราเองที่กำลังตั้งใจกับการเรียนก็ลืม ๆ เกี่ยวกับเรื่องนั้นไปบ้าง...ถ้าไม่เป็นเพราะคืนหนึ่ง  เรานอนหลับและฝันประหลาด

คืนนั้นเราฝันและจดจำมันได้ดีแม้กระทั่งตอนที่ตื่นมาแล้ว  ในฝันเราเห็นตัวเองยืนอยู่ข้างหน้าต่างห้องนอน  หน้าต่างห้องนอนของเรานั้นแม้จะอยู่ข้าง ๆ บ้านแต่ก็สามารถชะเง้อออกไปมองเห็นถนนเส้นเล็ก ๆ ที่ตัดผ่านข้างหน้าได้  เราจำได้ว่าเรายืนอยู่ตรงหน้าต่างห้องนอน  สายตาเรามองออกไปนอกหน้าต่างและชะเง้อไปมองทางถนนที่ตัดผ่านหน้าบ้าน  เราไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเราต้องมองไปที่ทิศทางนั้น  แต่สิ่งที่เราเห็นในฝันคือภาพของต้นมะปรางต้นใหญ่ที่เป็นของเพื่อนบ้านปลูกติดอยู่ข้างถนน  อีกฝั่งหนึ่งของถนนที่ตรงกับต้นมะปรางก็คือเสาไฟที่มีไฟฟ้าส่องทอดลงมาเป็นวงกลมตรงกลางถนน...และที่กลางถนนที่ไฟส่องมากระทบนั้นเอง  เราได้เห็นอะไรบางอย่างที่แปลกประหลาดมาก ๆ เราไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร  เจ้าสิ่งนั้น...จะว่าเป็นสุนัข  ก็พูดได้ไม่เต็มปาก  มันตัวใหญ่และมีความกำยำอย่างน่าประหลาด  คล้ายกับม้า  ศีรษะของมันยิ่งแล้วใหญ่  เราสับสนระหว่างศีรษะของมันที่เราเห็นว่าเป็นศีรษะของสุนัขหรือของม้ากันแน่  เรามองเห็นมันยืนอยู่เฉย ๆ ตรงถนนนั้นที่เราคุ้นเคย  ภาพที่เห็นไม่ได้ทำให้เรากลัว...จนกระทั่งเราตื่นจากฝัน

น่าแปลกที่ในฝันเราไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว  แต่พอตื่นจากฝันเรากลับรู้สึกหวาดกลัวมากอย่างไม่ทราบสาเหตุ  ตอนเช้าเราเล่าให้แม่ฟังถึงความฝันนั้น  แม่รับฟังและทำสีหน้าประหลาดใจพร้อมบอกกับเราว่า

“นั่นมันผีกะ...ฝันเห็นผีกะด้วยเหรอ ?”

เท่านั้นเอง  ขนในกายเราพากันลุกพรึ่บขึ้นอย่างพร้อมเพรียง  จำได้ว่าตอนนั้นเรากลัวมาก  เรามั่นใจว่าไม่เคยรู้จักรูปร่างลักษณะของผีกะที่ว่ามาก่อน  สิ่งที่เราเห็นในฝันมันกลับกลายเป็นสิ่งที่แม่บอกกับเราว่านั่นแหละคือ  ‘ผีกะ’  ที่ว่า  เรื่องนี้ทำให้เราจำฝังใจมาก ๆ แม้จนกระทั่งในปัจจุบัน  หากเรื่องที่เราฝันเป็นเรื่องบังเอิญ  เราเองก็บอกได้เลยว่าเรื่องบังเอิญนี้เป็นเรื่องที่น่ากลัวสำหรับเรามากจริง ๆ

ภาพหน้าปก  : Stefan Keller จาก Pixabay