อื่นๆ

ปาฏิหาริย์ของดวงจันทร์ผู้เดียวดาย

229
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ปาฏิหาริย์ของดวงจันทร์ผู้เดียวดาย

ปาฏิหาริย์ของดวงจันทร์ผู้เดียวดาย

“ได้เวลาเลิกงานแล้วนี่นา” พระอาทิตย์พูดขึ้นก่อนจะค่อย ๆ เคลื่อนตัวไปทักทายผู้คนที่กำลังเดินทางกลับบ้านเช่นกัน “งานวันนี้เป็นอย่างไรบ้างครับ”

“ก็ดีค่ะ ดูท่าทางคุณพระอาทิตย์กำลังจะเลิกงานแล้วสินะคะ” หญิงสาวหยีตาแหงนพูดกับพระอาทิตย์อย่างคุ้นเคย


ในทุกที่ที่พระอาทิตย์เคลื่อนผ่านขณะได้เวลาตกดิน เขาจะกล่าวลาทุกคนที่พบเห็น แม้แต่นกน้อยที่กำลังบินกลับรัง และดอกไม้ที่กำลังจะหุบ กระทั่ง...

“สวัสดีครับ ดูคุณมีความสุขกับการทำงานมากเลยนะครับ” เสียงหนึ่งทักทาย

“อ้อ! คุณพระจันทร์นั่นเอง ก็ไม่เท่าไรหรอกครับ แต่ทำไมคุณจึงดูเศร้าจัง” พระอาทิตย์กล่าวอย่างเป็นห่วง “แค่เหงานิดหน่อยครับ เวลากลางคืนมีแต่ความสงบ จนทำให้ฉันรู้สึกเดียวดาย”

“คุณพระจันทร์ลองไปคุยกับมิสเตอร์โพดูสิครับ เขาคุยเก่งมาก น่าจะทำให้หายเหงาได้นะ” คำแนะนำทำให้คืนนี้พระจันทร์ดูมีความสุข เขาเปล่งแสงนวลสบายตาจนทำให้ใครคนหนึ่งกล่าวชม

Advertisement

Advertisement

“วันนี้พระจันทร์สวยจังเลยค่ะ” เด็กหญิงพูดกับแม่เมื่อมองเห็นดวงจันทร์ทางหน้าต่าง “จริงด้วยสินะ คืนนี้หนูแดงของแม่คงนอนหลับฝันดี” คุณแม่พูดพรางบรรจงจูบลูกน้อยที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน

พระจันทร์เฝ้ารอจังหวะที่จะเข้าไปทักทายคนที่ชื่นชมเธอ แต่หนูน้อยก็หลับเสียแล้ว เขาจึงเคลื่อนตัวไปเรื่อย ๆ ด้วยหวังจะพบใครสักคนหนึ่ง แต่แล้วคืนนี้ก็เหมือนกับทุกคืนที่เงียบเหงา จนแสงที่นวลตาเริ่มเจื่อนลงและไม่สวยอีกแล้ว เขาเคลื่อนตกน้ำอย่างเศร้าสร้อย ไม่ได้ยินแม้เสียงทักทายจากคุณพระอาทิตย์ที่ขึ้นมาทำงานตรงเวลาทุกวัน เด็กนั่งดูพระจันทร์ที่หน้าต่าง


“ทำไมวันนี้จึงดูเศร้านักล่ะ” ปลาดาวร้องทัก “ฉันแค่รู้สึกเดียวดายทุกครั้งที่ต้องขึ้นไปทำหน้าที่บนนั้น เวลากลางคืนเป็นเวลาที่ทุกคนกำลังพักผ่อน จึงไม่มีใครพูดคุยกับฉันเลย” พระจันทร์อธิบายพรางเอามือปาดน้ำตา “ใครว่าล่ะ รู้ไหมว่าฉันเฝ้ามองเธอทุกวันเลยนะ แสงของเธอดูสวยงามและเย็นตา” ปลาดาวปลอบ

Advertisement

Advertisement

“จริงหรือ? แต่ฉันคงจะทำให้เธอผิดหวังบ่อย ๆ แม้แต่วันนี้ที่แสงจากตัวฉันก็เจื่อนจนมองเห็นแต่จุดดำ ๆ และไม่สวยเลย” พระจันทร์พูดอย่างสำนึก

“ถ้าไม่รังเกียจ ขอให้ฉันได้เป็นเพื่อนคุยกับเธอทุกคืนเถอะนะ แสงของเธอจะทำให้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นกับฉัน” ปลาดาวพูดก่อนจะขอตัวจากไป

ปลาดาว

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

พระจันทร์ได้ฟังก็เกิดคำถามขึ้นมากมาย และรอที่จะให้ถึงเวลากลางคืนอย่างตื่นเต้น เมื่อทั้งคู่ได้พบกันก็พูดคุยกันอย่างมีความสุข พวกเขาไม่รู้ตัวเลยว่าคืนนั้นมีผู้คนกล่าวชมความงามของดวงจันทร์มากมายเพียงใด คืนแล้วคืนเล่าที่พระจันทร์ไม่ได้รู้สึกถึงความเหงาและความเดียวดาย กระทั่งคืนหนึ่ง …

“สวัสดีคุณปลาดาว” พระจันทร์ร้องเรียกเช่นทุก ๆ วัน แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบ เขาเที่ยวตามหาคุณปลาดาวไปทุกที่แต่ก็ไม่พบ พระจันทร์เริ่มเศร้าหมอง แต่ไม่ทันที่น้ำตาหยดแรกจะร่วงจากตา ก็มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามา “สวัสดีคุณพระจันทร์ ฉันอยู่ข้าง ๆ เธอนี่ไง แสงจากเธอสร้างปาฏิหาริย์ให้ฉันแล้ว เธอทำให้ฉันกลายเป็นดวงดาว โดยในทุกคืนที่เธอขึ้นมาทำงานก็จะมีฉันปรากฏตัวอยู่ข้าง ๆ เธอ” ดาวดวงเล็กกระพริบแสงระยิบระยับอย่างขอบคุณ

Advertisement

Advertisement

เมื่อแสงของพระจันทร์ดูสวยงาม มันได้สร้างปาฏิหาริย์ให้กับปลาดาวหลายตัวที่ขึ้นมาชื่นชมแสงของดวงจันทร์ จนทำให้เกิดดวงดาวเต็มท้องฟ้า ในที่สุดพระจันทร์ก็มีดวงดาวเป็นเพื่อนมากมาย และไม่รู้สึกเหงาอีกเลย

ดาว


บทความโดย: punpun_story

ขอขอบคุณเครดิตรูปภาพ: ภาพหน้าปก โดย Patrick Hendry / ภาพประกอบที่ 1 โดย Myriams-Fotos / ภาพประกอบที่ 2 โดย Susanne Jutzeler / ภาพประกอบที่ 3 โดย _Vane_

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์