ประสบการณ์เมื่อฉันเจอผี

เมื่อพวกเราทั้งหมดได้ห้องในการซ้อม และนอนในช่วงสุดท้ายของการซ้อมนี้ เป็นห้องวิทยาศาสตร์เก่า ที่อยู่ขวาสุดทางชั้นสองของตึก ซึ่งห้องนี้นักเรียนเกือบทุกคนรู้ว่ามันมีประวัติ ถึงแม้เรื่องที่กล่าวขานกันจะไม่น่าเชื่อ แต่บรรยากาศในห้องนี้ก็ชวนหลอนยิ่งนัก หลังจากพวกเราทั้งหมดซ้อมกันเสร็จราว 4 ทุ่ม คุณครูก็ปล่อยให้พักผ่อนกัน กระผมเองกะว่าจะไปอาบน้ำ ก็เลยออกปากชวนเพื่อนไปด้วยเพื่อความอุ่นใจ แม้ห้องน้ำจะอยู่ติดกับห้องที่เราใช้ซ้อมและนอนก็ตาม แต่คำตอบที่ได้กลับมา คือ บ้างบอกว่าเล่นโทรศัพท์ก่อน บ้างบอกว่าไม่อาบ เย็น  บางคนบอกว่าไม่ต้องกลัวใกล้แค่นี้เอง สรุป ไม่มีใครไปด้วย
กระผมเข้ามาถึงในห้องน้ำด้วยใจที่สั่นรัวไม่เป็นจังหวะ แต่กระนั้นผมก็ยังทำตัวให้ดูปกติที่สุด ภายในห้องน้ำมีห้องซอยทั้งหมด 4 ห้อง ห้องที่อาบน้ำได้อยู่ห้องแรก ซึ่งอยู่ขวามือ ไม่รีรอชักช้า กระผมเข้าไปถอดเสื้อผ้า เพื่อจะรีบอาบให้เสร็จโดยเร็ว หลังจากแปรงฟันถูสบู่ ก็ถึงขั้นตอนล้างหน้า ในใจนั้นคิดประหวั่นพรั่นพรึง ไม่อยากหลับตา นับ 1-3 ในใจ กลั้นใจ เอาสบู่ในมือถูหน้าโดยเร็ว เพียงสบู่แปะลงบนหน้าเท่านั้น จู่ ๆ มีเสียคล้ายหลอดไฟเสีย ดังแปลบ ๆ กระผมลืมตาดูไม่มีอะไร ไฟยังติดปกติทุกดวง จึงหันมาล้างหน้าต่อ และแล้วมีไม้แขวนเสื้อโดนเขี่ยมาจากไหนก็ไม่รู้ คิดว่าคงมีเพื่อนแกล้ง กระผมรีบล้างสบู่ออก และเปิดประตูไปดูข้างนอกไม่มีใคร ใช่!!มันไม่มีใคร พอกระผมจะหันกลับมาปิดประตูห้องน้ำ ก็ได้ยิงเสียงดัง ปัง!!? เป็นเสียงที่ดังมาก ๆ จากนั้นก็มีเสียงเหมือนคนเดินบนน้ำแฉะ ๆ จังหวะของการเดินนั่นมันเหมือนคน แต่ระยะของเสียงมันเหมือนคนที่เดินช้ามาก ไม่รีรอผมรีบเปิดประตูห้องน้ำ วิ่งออกจากห้องน้ำ ไม่ใส่เสื้อผ้า มีเพียงผ้าเช็ดตัวห่อตัวมา  วิ่งมาในห้องที่เพื่อน ๆ อยู่ ปรากฏในห้องไม่มีใครสักคน เร็วทันความคิดกระผมวิ่งเร็วเหมือนเหาะได้ ลงมาที่ห้องวิชาการด้านล่าง ในเวลาไม่ถึง 1 นาที จึงได้รู้จากคุณครูว่าเพื่อนทุกคน ได้ออกไปร้านสะดวกซื้อด้านนอกกันหมด จากเหตุการณ์ในคืนนั้น ทำให้ผมไม่กล้าย่างกรายห้องน้ำนั้นอีกเลย"และนี่ก็เป็นประสบการณ์ที่หลอนที่สุดเรื่องนึง ที่ผมกระเคยเจอมาครับ "