ประสบการณ์เปิดร้านชาไทยในอินโดฯ

ผมเป็นเด็กไทยคนหนึ่งที่ได้มีโอกาสมาศึกษาที่ประเทศอินโดนีเซียซึ่งถือเป็นโอกาศที่ดีมากสำหรับผมและถือว่าเป็นคนแรกของครอบครัว ที่ได้มีโอกาศมาศึกษาต่างประเทศ ผมเลือกเรียนคณะเศรษฐศาสตร์อิสลามสาเหตุที่ว่าโดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบติดตามการเคลื่อนไหวเศรษฐกิจอยู่แล้วบวกกับเป็นคนที่สนใจในเรื่องศาสนาด้วยเช่นเดียวกันเลยรู้สึกว่าตรงกับความชอบพอดี และสำหรับอาชีพหรือสิ่งที่ใฝ่ฝันของผมคือการมีธุรกิจเป็นของตัวเองหรืออยากจะสร้างเฟรนไชน์เป็นของตัวเอง เลยเริ่มคิดว่าอยากลองเปิดเป็นธุรกิจเล็กๆ ในประเทศอินโดฯ ทำให้มานั้งคิดว่าเรามีอะไรบ้างที่คนอินโดฯ ไม่มี เลยปิ้งไอเดียขึ้นมาว่าชาไทยเป็นเครื่องดื่มที่ฮิตมากของคนอินโดนีเซียหรือที่คนอินโดนีเซียเรียกว่า ไทยที (Thai tea) เลยกลับมานั้งคิดว่าจะทำยังไงถึงจะสามารถเปิดร้านขายชาไทยได้ทั้งๆ ที่ตัวเองยังเรียนอยู่และไม่มีเงินทุนเริ่มต้นเลยสักนิด เลยกลับมาปรึกษารุ่นพี่ที่เรียนคณะเดียวกันพูดไปพูดมาต่างก็เห็นช่องทางและโอกาศเหมือนกันเลยตกลงร่วมหุ้นด้วยกันแต่ติดที่ว่าต่างคนก็ต่างไม่มีต้นทุนในการดำเนินธุรกิจ เลยตกลงกันว่าจะขอเก็บเงินก่อนเพื่อเป็นต้นทุน

วันแรกของการเปิดร้าน กับความหวังว่าจะเรียกลูกค้าให้ได้เยอะที่สุด เราจัดโปรโมชั่นซื้อสองแถมหนึ่งผลปรากฎว่าผลตอบรับของลูกค้าค่อนข้างดีมากเลยทีเดียว แต่ตอนแรกก็คิดว่าคงเป็นร้านใหม่ทำให้ลูกค้าแค่อยากลองสินค้าใหม่ แต่สุดท้ายร้านของเราเปิดได้ 4-5 เดือนความใว้ใจของลูกค้ามีเหมือนเดิมและกลับจะเพื่มขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ล่าสุดมีเพื่อนๆ และคนอินโดนีเซียเริ่มติดต่อมาเพื่อซื้อเฟรนไชน์ทำให้ตอนนี้ เมนูไทยมีสองสาขาในประเทศอินโดนีเซีย แต่ปัจจุบันธุรกิจต้องหยุดเพราะการระบาดของโรคโคโรนาแต่ก็ถือเอาโอกาศนี้เป็นวันหยุดเพื่อศึกษาเรื่องการตลาดเพื่มเติม คิดเมนูใหม่ หากลยุทธ์การขายใหม่ เพื่อเตรียมตัวหลังจากหมดยุคโคโรนานี้ไป

เป็นไงกันบ้างครับ กับประสบการการทำธุรกิจของผมในต่างประเทศ จะเห็นได้ว่าจุดเริ่มต้นชองการทำธุรกิจไม่จำเป็นจะต้องมีเงินพร้อมซะก่อนแต่กลับกลายเป็นต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจนก่อนแล้วจากนั้นทำให้เรารู้ว่าจะต้องหาเงินจากไหนเพื่อมาลงทุน หวังว่าบทความเรื่องนี้จะเป็นแรงบรรดาลใจให้ใครหลายๆคนน่ะครับ

ภาพทั้งหมดโดย : ปากกาเเดง