อื่นๆ
บีเกิ้ล Beเกรียน
บีเกิ้ล บีเกรียน
สวัสดีเพื่อนๆนักอ่านทุกท่านอีกครั้งนะครับ พบกับผมอีกครั้งวันนี้จะมารีวิวเอาใจคนรักสัตว์กันสักหน่อย
ถ้าพูดถึงสัตว์เลี้ยง เพื่อนรักของมนุษย์เพื่อนๆทุกคนคงตอบออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่าคือ สุนัข นั้นเอง เเละก็ใช่เเล้วครับที่ผมจะมารีวิววันนี้ก็คือ สุนัข เพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์นี่เอง เอง เอง
การรีวิววันนี้จะเฉพาะเจาะจงไปที่เจ้าสุนัขไซส์กลางพันธุ์บีเกิ้ลเจ้าตัวเเสบ ขวัญใจประจำบ้านผมเองครับเรามาเริ่มกันจากลักษณะนิสัยของเจ้าตูบของเรากันเลยดีกว่าครับ
เครดิต:ภาพถ่ายโดยผู้เขียน
ชื่อ:เพ่ยเพ่ย
เผ่าพันธุ์:บีเกิ้ล
สี:เลม่อน
ขนาด:กลาง
นิสัย:เป็นมิตรอย่างมาก
เอาละครับหลังจากได้ลงข้อมูลคร่าวๆของเพื่อนรักของผมเเล้วผมจะมาเรื่มเล่าตั้งเเต่วันที่เพ่ยเพ่ยได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในบ้านของผมกันเลยนะครับ มันเริ่มจากที่ตัวผมเองพึ่งเรียนจบเเล้วกลับมาช่วยงานที่บ้านครับ ด้วยความที่เพื่อนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยกลับมาอยู่บ้านเกิดกันเพราะส่วนมากจะออกไปทำงานที่กรุงเทพกัน ความเหงาจึงบังเกิดเเละกำเนิดเป็นความคิดในการเลี้ยงสุนัขนั้นเองครับ
Advertisement
Advertisement
วันเเรกที่เพ่ยเพ่ยเข้ามาอยู่บ้านน้องยังเป็นลูกสุนัขตัวเล็กๆที่พึ่งอย่านมได้ไม่นานครับตอนขึ้นรถมาตัวน้องยังสั่นๆอยู่หน่อยๆเพราะความกลัว
เครดิต:ภาพถ่ายโดยผู้เขียน
ช่วงเเรกๆนั้นน้องดูไม่ค่อยร่าเริงเท่าไหร่อาจจะเพราะยังเด็กหรืออาจเพราะตื่นสถานที่ใหม่อยู่ก็ได้ ในช่วงเเรกนั้นผมจะพยายามป้อนนม ป้อนอาหารเพื่อให้น้องรู้สึกปลอดภัยเเละอบอุ่น ซึ่งมันก็ได้ผมครับพอน้องเริ่มคุ้นเคยกับสถานที่ใหม่เเล้วนิสัยความร่าเริง ชอบเล่นตามนิสัยของบีเกิ้ลก็เริ่มปรากฎออกมา น้องวิ่งเล่นไปทั่วบ้านทั้งวันไม่รู้จะเหน็ดเหนื่อยเเละเเทะทุกอย่างที่อยู่ใกล้ปากน้องเลยครับ
เครดิต:ภาพถ่ายโดยผู้เขียน
ด้วยความที่ฟันลูกสุนัขพึ่งเกิดคาดว่าน่าจะมีอาการคันฟันจึงทำให้น้องชอบกัดเเทะไปซะทุกอย่างครับ จากบ้านที่เคยเงียบเหงาตอนนี้พอมีลูกสุนัขเข้ามาทุกคนในครอบครัวผมดูมีชีวิตชีวามากขึ้นครับโดยเฉพาะผู้สูงอายุในบ้านเหมือนกันมีหลานเพิ่มขึ้นมาเลยครับ
Advertisement
Advertisement
เเละด้วยความที่เป็นที่รักเเละโปรดปรานของคนในบ้านเพ่ยเพ่ยของผมจึงได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีนับตั้งเเต่อาหารการฉีดยา เเละขนมอีกมากมาย
เครดิต:ภาพถ่ายโดยผู้เขียน
ด้วยการเลี้ยงดูแบบผิดๆโดยการตามใจหมาของผมจนมากเกินไปทำให้เพ่ยเพ่ย ติดนิสัยขอกินเก่งมากเเละจะไม่ยอมหยุดจนกว่าจะได้กิน
เครดิต:ภาพถ่ายโดยผู้เขียน
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ไม่น่าเชื่อว่ารูปด้านบนกับรูปด้านล่างทั้งสองจะเป็นสุนัขตัวเดียวกัน
ถึงจะกินเก่งเเละอ้วนตั๊บ เเต่นิสัยของเพ่ยเพ่ยนั้นก็ยังคงชอบเล่น ชอบเเทะสิ่งของอยู่จนคนที่บ้านต้องใช้มาตรการขั้นเด็ดขาดจัดการกับเพ่ยเพ่ยเมื่อกัดเเทะสิ่งของนั้นคือการดุ เเละตีเบาๆเมื่อเพ่ยเพ่ยทำผิดเเละสุดท้ายนิสัยการเเทะของเพ่ยเพ่ยก็เริ่มหายไปในที่สุด
เล่ามาถึงตรงนี้เพื่อนๆหลายคนคงต้องกลับไปคิดอีกทีเรื่องการเลี้ยงสุนัขกันเลยทีเดียวฮ่าๆๆ การที่เรารับเขาเข้ามาในชีวิตไม่ใช่เเค่การนำเขาเข้ามาเพื่อเล่นกับเราเพื่อความสนุกเพลิดเพลินเพียงเท่านั้นครับ เเต่สิ่งที่เราต้องคำนึงถึงด้วยเเละห้ามลืมเด็ดขาดนั้นก็คือเราต้องเตรียมพร้อมเเละยอมรับในอีกด้านนึงของความน่ารักของเขาด้วยครับ สุนัขทุกตัวล้วนมีชีวิตจิตใจต้องการเวลาในการดูแลเเละให้ความอบอุ่น เหมือนกับคนคนหนึ่งถ้าหากเราไม่มีเวลาเล่นหรือเวลาดูเเลพวกเขาให้ดี บางทีการไม่รับเขามาเเต่เเรกอ่จจะเป็นผลดีกับทั้งตัวเราเองเเละตัวน้องก็ได้นะครับ^^
Advertisement
Advertisement
แต่ถ้าใครคิดว่ามีเวลา เเละเตรียมพร้อมดีเเล้ว
การมีสุนัขสักตัวในบ้านเป็นการเติมเต็มความสุขให้ชีวิตที่ดีที่สุดอย่างนึงเลยครับ^^
ความคิดเห็น
