ถอดความจากเพลง "พระผู้ทรงเป็นครูแห่งแผ่นดิน"

มองมาในฐานะของการเป็นครูเราก็ต้องทำเฉกเช่นเดียวกัน เราจะต้องคอยดูแลนักเรียนของเราอย่างดี เอาใจใส่เขา คอยช่วยเหลือเขา คอยให้คำปรึกษาเมื่อเขา ส่งเสริมให้เขาได้มีความรู้ความสามารถในการเอาตัวรอดในวันข้างหน้าได้ โดยที่ไม่ลืมสอนให้ศิษย์ของเราทุกคนนั้นเป็นคนเก่งและคนดีของสังคม สามารถสร้างประโยชน์แก่สังคมต่อไปได้

เมื่อเด็กเหล่านั้นเป็นศิษย์ของเราแล้วเราต้องส่งพวกเขาไปถึงฝั่งฝันให้ได้ มอบความรักอย่างเปี่ยมล้นที่สุดที่เราสามารถมอบให้ได้ เป็นการปฏิบัติในรูปแบบที่คลับคล้ายกับพ่อหลวงของเราที่ทรงมีทศพิธราชธรรมอย่างล้นเหลือ พระองค์ทรงกระทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้อยู่เสมอ ดั่งวาจาแรกในวันที่พระองค์ขึ้นครองราชย์ และเมื่อเราคนเป็นครูทำแบบนี้ได้ ก็ขอให้ทำต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าชีวิตนี้จะสิ้นลมหายใจไป มนุษย์เรานั้นจะมีคุณค่าก็ต่อเมื่อมีผลงานไว้คอยประดับให้คนบนโลกได้เห็นได้ยอมรับได้ชื่นชม นี่แหละถึงจะเรียกว่าการเกิดเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ เมื่อจากไปใช่ว่าร่างกายสูญสิ้นแล้วทุกอย่างจะจบลงแต่ผลงานที่เราทำนั้นจะเป็นประโยชน์แก่ผู้คน แก่พวกเขาเหล่านั้นที่โหยหาผลงานที่เราสร้างขึ้นส่งต่อเรื่อย ๆ แล้วชื่อหรือความคิดถึงของศิษย์หรือผู้อื่นที่มีต่อเราจะเป็นการคิดถึงที่สามารถเหม่อมองบนท้องฟ้าได้อย่างงดงามลึกซึ้ง และสิ่งที่ไม่ควรลืมที่สุดในการเป็นครูถึงจะจำขึ้นใจแล้วก็ตามแต่ แต่จงย้ำและจงย้ำตลอดเวลาว่า จงเดินตามรอยเท้าพ่อในรูปแบบของครูแห่งแผ่นดินไปตลอดชีวิตของการเป็นครู เพื่อสานสู่อนาคตอันสดใสของเด็กได้อย่างสว่างไสวไปตลอดกาล