อื่นๆ

ดินแดนไร้นาม 2

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ดินแดนไร้นาม 2

ภาพโดย jplenio จาก Pixabay

ท่ามกลางความมืดมิดของป่ายามกลางคืน พลันปรากฎแสงส่องสว่างยาวเป็นทางทอดยาว ราวกับจะล่อลวงให้ผู้หลงป่าเดินเข้าไปติดกับ แล้วกักขังให้วกวนอยู่ในที่แห่งนั้นตลอดกาล

แต่จริง ๆ แล้วทางเดินนี้กลับไม่เคยมีมนุษย์คนไหน ย่างกรายเข้ามาหรือพบเห็นมัน ใช่แล้วทางนี้คือทางเข้าของดินแดนไร้นาม ที่พวกมนุษย์เรียกขานมันแบบนั้น จริง ๆ แล้วดินแดนนี้ ก็คือโลกของมนุษย์เพียงแต่เป็นมิติซ้อนทับ ดินแดนแห่งนี้เป็นดินแดนแห่งจิตวิญญาณ และสิ่งพิศวงในตำนาน เป็นทั้งที่อยู่อาศัยของเหล่าวิญญาณเพื่อรอรับพรแห่งการเกิดใหม่ และอสูรตามแบบที่มนุษย์พวกนั้นเรียก เช่น พวกมนุษย์หมาป่า เงือก จิ้งจอกและอีกต่าง ๆ มากมาย และยังเป็นที่คุมขังผู้ทำผิดกฎ ดินแดนนี้มีผู้ดูแลอยู่สามคน คนแรกชื่อโคลชายหนุ่มผมน้ำตาล  เป็นผู้คอยดูแลความเรียบร้อย และพาวิญญาณที่หลงทางมายังดินแดนนี้ นอกจากนี้ยังคอยตรวจเช็คประวัติความเป็นมา ของแต่ละดวงวิญญาณด้วย เขาไม่ใช่คนช่างเจรจา แต่กลับมีอำนาจในการควบคุมไม่ให้วิญญาณดื้อดึง

Advertisement

Advertisement

คนที่สองชายหนุ่มผมทองชื่อเซน คอยเจรจากับวิญญาณบางดวง ที่ยังติดห่วงและไม่ปล่อยวาง พูดดีบ้างใช้กำลังบ้างตามนิสัยเอาแน่เอานอนไม่ได้ของเจ้าตัว ส่วนคนสุดท้ายคือหญิงสาวผมแดง ผู้ใส่หน้ากากปิดบังดวงตาข้างหนึ่งเอาไว้ เธอเป็นตัวแทนแห่งการล้างแค้น และผู้คุมกฎเกณฑ์ของที่นี่ คนคอยจัดการเหล่าอสูรและวิญญาณที่ทำผิดกฎ และข้อตกลงต่าง ๆ รวมทั้งการล้างแค้น สำหรับเธอหากมีความแค้นต้องชำระ หากแต่ต้องเป็นผู้ที่สมควรเท่านั้น หากเป็นผู้บริสุทธิ์เธอจะไม่แตะต้อง แต่ในเธอเองก็มีสิทธิ์ในการให้ หรือพรากชีวิตเช่นกันแต่ถ้าไม่จำเป็นเธอก็ไม่คิดจะใช้ ในดินแดนนี้เรียกได้ว่าเธอเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุดก็ว่าได้

ภาพโดย Hans Braxmeier จาก Pixabayแม่น้ำกลางป่าใหญ่ที่เคยโล่งกว้าง บัดนี้เต็มไปด้วยแสงเทียนหลายร้อยเล่ม ร่างโปร่งแสงของหญิงสาว และชายหนุ่มหลากหลายคน ยืนอยู่ข้างแม่น้ำมองตามแสงเทียนไปเรื่อย ๆ ด้วยแววตาที่ไร้อารมณ์ แต่ยังมีอีกร่างหนึ่งที่มองยังแสงเทียนในแม่น้ำด้วยความสงสัย 'เทียนนำทางที่คอยนำทางเหล่าวิญญาณ ให้พบเส้นทางที่ควรจะไป' แต่ข้อห้ามของมันคือเมื่อจุดเทียนแล้ว ต้องเดินทางกลับไปโดยไม่หันกลับมามองมันอีก แม้แต่ตอนจุดเมื่อปล่อยเทียนลงแม่น้ำแล้วก็ห้ามมอง เพราะเชื่อว่าเทียนเหล่านี้มีไว้ให้วิญญาณมองไม่ใช่คนเป็น แล้วทำไมเขามาอยู่ที่นี่ มามองเทียนพวกนี้ทำไม คิดพลางมองไปรอบกาย ก็พบแต่ชายหญิงทั้งหนุ่ม แก่ ร่างกายโปร่งแสงมองเทียนพวกนั้นอยู่ จนเขาเห็นชายหนุ่มสองคนเดินเข้ามา ท่ามกลางกลุ่มคนเหล่านี้ ชายคนหนึ่งรวมคนได้นิดหน่อยแล้วพาเดินหายไปกับตาของเขา ส่วนชายหนุ่มอีกคนยังคอยพูดจากับบางคน มีทำร้ายร่างกายบ้าง จนพวกเขายินยอมไปอยู่รวมกัน แล้วชายคนที่เดินหายไป กลับมาพาคนกลุ่มนี้หายไปอีกครั้ง เขาตกใจมากจนไม่รู้จะทำอย่างไรดี สิ่งเดียวที่คิดได้ คือ ออกไปจากที่นี่อย่างเร็วที่สุด

Advertisement

Advertisement

แต่เพียงแค่หันหลังเขาก็พบกับหญิงสาวผมแดงสวมหน้ากากยืนอยู่แล้ว "ไม่มีไอความแค้นเลยนิ ทำไมถึงยังมีจิตสำนึกอยู่ละ" เธอพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มและมองหน้าเขา ชายหนุ่มรู้สึกว่าเธอน่ากลัวกว่าสองคนนั้น อยากจะผลักเธอแล้ววิ่งหนีออกไป แต่กลับทำได้แค่ยืนนิ่งราวกับถูกเชือกที่มองไม่เห็นพันธนาการเขาไว้ "อ้อ ที่แท้ก็ยังไม่ถึงเวลานี่เอง ไปทำอะไรมาถึงได้มาอยู่แถวนี้" หญิงสาวพูดต่อแต่ชายหนุ่มยังคงยืนนิ่งไม่อาจตอบเธอได้ "น่าเบื่อจริง ๆ จะกลัวอะไรกันนักกันหนา" "หากไม่ใช่คนที่มีความคิดจะแก้แค้น หรือความแค้นมาก ๆ ก็ไม่มีใครทนความกดดันของเจ้าได้หรอก" ชายหนุ่มผมน้ำตาลพูดขึ้น "รีบพาเขากลับไป ออกมานานแล้วมันไม่ดี" ชายหนุ่มคนเดิมพูด ใช่แล้วหากวิญญาณผู้ที่ยังไม่ถึงเวลา ได้ออกมาจากร่างก่อนกำหนด และกลับเข้าไปไม่ทันเวลาจะทำให้ดวงวิญญาณล่องลอยไปเรื่อย ๆ เพราะดินแดนไร้นามไม่อาจรับคนพวกนี้ ที่ยังมีจิตแห่งความเป็นมนุษย์อยู่เข้าไป

Advertisement

Advertisement

"ให้มันได้อย่างนี้ซินะ ยังไม่ถึงเวลาของตัวเองจะออกมาทำไม" หญิงสาวบ่นเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าไปหาวิญญาณชายหนุ่ม แล้วถอดหน้ากากออก เผยให้เห็นดวงตาสีน้ำเงินเข้มดั่งมหาสมุทร เธอใช้ตาดวงนั้นจ้องมองตาวิญญาณชายหนุ่ม ที่อยากจะหลับตาหนีเรื่องพวกนี้แต่ก็ทำไม่ได้ " กลับไปซะ นี่ยังไม่ใช่เวลาของเจ้า กลับไปแล้วจงจำไว้เพียงแค่ว่า เจ้ามาจุดเทียนที่แม่น้ำแห่งนี้ เพียงเท่านี้ แล้วไว้ถึงเวลาของเจ้าแล้ว เราค่อยพบกัน" หญิงสาวพูดจบก็ยกยิ้มขึ้น แล้วหยิบหน้ากากมาใส่ที่เดิม ดวงวิญญาณชายหนุ่มเองกลับรู้สึกถึงความงุนงง โลกทั้งใบที่หมุนเวียนรอบตัวจนเขาเวียนหัว ภาพที่เห็นค่อย ๆ เบลอหายไป

ภาพโดย Brigitte is always pleased to get a coffee จาก Pixabay

ยามเช้าชายหนุ่มลืมตาตื่น มองเห็นแสงแดดที่ลอดมาตามต้นไม้ เขาลุกขึ้นมาแล้วรู้สึกแปลก ๆ ตอนนี้เขานอนอยู่กลางป่า ถัดจากริมแม่น้ำนั้นเล็กน้อย ชายหนุ่มหันซ้ายขวาอย่างงุนงง ว่าทำไมตนถึงมาอยู่ที่นี่ได้ แต่เมื่อคืนเขาจดจำได้เพียงว่าเขามาจุดเทียนที่นี่ร่วมกับคนอื่น ๆ แต่กลับมีอีกบุคคลที่ผุดขึ้นมาในความคิดของเขา หญิงสาวผมแดงกับดวงตาสีน้ำเงิน 'ยังไม่ถึงเวลา' คำพูดของเธอยังติดอยู่ในหัวเขา ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนคิดได้ว่าตอนนี้ควรกลับบ้านก่อน แล้วเรื่องอื่น ๆ ค่อยว่ากัน ว่าแล้วชายหนุ่มก็ลุกขึ้นและเดินทางเข้าหมู่บ้านกลับไปยังบ้านของตนเอง

"เอาอีกแล้วนะ ทำไมถึงทิ้งตัวตนของเจ้าไว้ในความทรงจำของเขา" โคลเอ่ยถาม" ไม่ใช้เจ้าคนเดียวหรอกนะ ที่รู้ประวัติความเป็นมาของผู้อื่น อีกไม่นานเขาก็จะพบเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก เขามีบางสิ่งที่น่าดึงดูด ไม่อย่างนั้นดินแดนแห่งจิตวิญญาณจะดึงเขาเข้ามาทำไม" อายว่า "หมายความว่าที่เขามาที่นี่ไม่ใช้ความผิดพลาด แต่เพราะถูกดึงดูดเข้ามา" เซนถามอย่างสงสัย "เตรียมตัวไว้ละ ไม่แน่ว่าดินแดนแห่งนี้ อาจจะมีผู้ดูแลเพิ่มอีกคนนึงในอีกไม่ช้า" หญิงสาวพูดจบก็เดินหายไปในอากาศ ทิ้งให้สองหนุ่มงุนงงกับคำพูดที่ว่า จะมีผู้ดูแลคนที่ 4 เข้ามาอีก แค่นี้ยังวุ่นวายไม่พออีกหรือ


เครดิตรูปภาพ

ภาพปก : DarkmoonArt_de / Pixabay

ภาพที่1 : jplenio / Pixabay

ภาพที่ 2 : Hans Braxmeier / Pixabay

ภาพที่ 3 : ArtTower / Pixabay

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
นิลกาฬ
นิลกาฬ
อ่านบทความอื่นจาก นิลกาฬ

ชอบอ่านนิยายเลยอยากลองเขียนในแบบที่ตัวเองอยากเขียน อยากให้เรื่องเป็นแบบที่เราคิดบ้าง ฝากติดตามด้วยนะ

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์