วันปล่อยเดี่ยว solo flight โดย จารุภัทร์ ปานพรหมินทร์ เรื่องราวขณะที่เป็นนักบินศิษย์การบิน ที่โรงเรียนการบินศรีราชา เอวิเอชั่น ที่กบินทร์บุรี ปราจีนบุรี เป็นบางส่วนที่เกิดขึ้น ณ ช่วงเวลาที่ต้องทำการปล่อยเดี่ยว ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากสำหรับนักบินฝึกหัด วันนั้นหลังจากที่ครูนพให้กำลังใจเรียบร้อยแล้ว ผมก็ถึงเวลาบินปล่อยเดี่ยว ความรู้สึกตอนนั้นคือ ตื่นเต้น และนึกถึงครูการบินที่สอนผมมาทุกคน เวลาครูลงจากที่นั่งแล้วมันรู้สึกโหว่งๆ ชอบกล เนื่องจากเครื่องที่ยังไม่ดับ ครูลงไปรอข้างล่าง ผมได้ขอหอบังคับการบินไปว่าขอ Taxi Instruction แต่หอบอกให้ผมรอก่อนเนื่องมีเครื่องที่พึ่งจะบินลง และกำลังจะ Taxi เข้าลานจอด ครูนพก็เลยสงสัยว่าทำไมผมจึงไม่ไป ครูก็มาถาม ผมเลยบอกครูว่า หอฯ ยังไม่เคลียร์ให้ผมไปครับครู ครูก็เลยรอจนกว่าผมจะได้ Clearance จากหอบังคับการบิน ตอนนั้นเป็นช่วงพักกลางวันพอดี กำลังใจผมเยอะมากครับ ทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง ที่รอดูอยู่ ทุกคนต่างยืนกันดูยิ่งทำให้ผมตื่นเต้นเข้าไปอีก แต่ ไม่ ไม่ เราต้องตั้งสติให้ดี ผมได้แต่เตือนตัวเองหลังจากนั้นไม่นานมีเครื่องเข้ามาจอดที่ Apron ตามที่หอแจ้งไว้ ผมจึงขอ ATC clearance ไป HS-BSQ Initial Solo, VFR local flight in circuit, SQ 2057 Engine run up completed, request taxi Instruction หอตอบกลับมาว่า H-SQ (ตัวย่อ Callsign) initial solo, Taxi to holding point via taxi way A (Alpha) QNH …. (จำไม่ได้ สมมติว่า 29.92) runway 20 ผมก็ทวนคำสั่งหอฯ และได้ Taxi ตามเส้นเหลืองไปที่ Holding point (Taxi คือ การเคลื่อนตัวในลานจอดไปตามเส้นสีเหลืองที่อยู่บนพื้น) จากนั้น ผมก็จอดที่ Holding point, แล้วบอกว่า H-SQ initial solo, hold short at Holding point. หอฯ (Ground 121.9) จึงบอกให้ผมติดต่อ Tower 122.3 ผมก็ติดต่อไปขณะนั้นคนที่อยู่ใต้หอบังคับการบินก็ไม่เป็นอันทานข้าว ต่างออกมาให้กำลังใจ พร้อมๆ กับน้องๆ เพื่อนๆ รุ่น KB 16 ที่เฝ้ารออยู่ ผมก็ติดต่อหอฯ Tower ไป แล้วแจ้ง HS-BSQ Initial solo, Hold short at holding point , หอสั่งต่อให้ Line up Runway 20 ผมก็ทำการเปิดไฟ Landing light, Strobe light ตาม Procedure, และเปิด Flap เพื่อทำการเตรียม Take off ที่ 10 องศา ผมเข้าไป Line up ที่ Runway 20 พร้อมกับการทำ Rudder check และ Emergency Procedure : Engine fail during take off, และ Engine fail immediately after take off ด้วยความรู้สึกแปลกๆ ที่ว่า ปกติเราจะพูดให้ครูฟัง แต่ครั้งนี้เป็นการพูดให้ตัวเองฟัง มันก็ไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ตอนนั้น ผมนึกถึงคำพูดครูเพิ่มอยู่เสมอว่า “เมื่อเท้าพ้นพื้น อะไรก็เกิดขึ้นได้” ผมจึงเน้นเรื่อง การเช็คเครื่อง และการทวน Procedure การปฏิบัติอย่างแม่นยำ ก่อนขึ้นบินการ Take off ไปคนเดียวครั้งแรกของชีวิตผม เมื่อ Line up ที่รันเวย์ 20 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมก็แจ้งขอว่า H-SQ initial solo ready for departure, หอตอบกลับมาว่า H-SQ initial solo, after departure left turn, report left downwind, wind 005 degree 02 knots Runway 20 Clear for take offผมก็ทวน แล้วก็ Received clearance for take ผมก็จิกเบรคไว้ทำแบบ Short field take off เร่งเครื่องเต็มกำลัง นับ 1...2...3... Release ผมก็ปล่อยเบรค จนเครื่อง เข้าสู่ความเร็วที่ต้องการ ผมก็ขานกับตัวเองว่า Speed arrived, 40…..50…..55 … Rotate ผมก็ดึง Yoke หรือ คันบังคับเข้าหาตัว ตอนนั้นตื่นเต้นสุดขีดแล้วครับ แต่ผมก็ต้องควบคุมการบินเดี่ยวของตัวเองให้ได้ตาม Procedure ครูสอนมา ตอนนั้นครูนพ รออยู่ข้างล่าง ตอนขึ้นไป 500ft ผมขอเลี้ยวซ้าย เลี้ยวซ้ายเสร็จก็ได้ยินเสียงครูต๋องบินกับเครื่องอีกลำบนฟ้า ผมก็รู้สึกอุ่นใจมากยิ่งขึ้น คิดอย่างเดียวตอนนั้นว่าผมต้องทำได้ อยากจะลงมากราบเท้าครูนพ และครูต๋อง จากนั้นผมก็วางระดับ 800 Ft. เลี้ยวซ้ายเข้า Downwind ก่อนลดความเร็วลง เพื่อเปิด Flap ไม่ให้เครื่องเสียความสูง พอถึง downwind ซึ่งเป็นจุดที่ขนานกับ Runway สามารถมองเห็น Runway ได้จากทางด้านซ้ายของเรา เราจึงเรียกมันว่า Left downwind ผมจึงแจ้งกับหอว่า H-SQ initial solo, on left downwind, Full stop การแจ้ง Full stop เพื่อต้องการให้ทางหอทราบว่าจะจะลงไปเพื่อจอดนะ ไม่ได้ขึ้นต่อ หอฯ แจ้งมาว่าให้ Report left base ผมก็บอกว่า Report when left base ไปจากนั้นผมก็ถึงจุดเลี้ยว Base ผมก็ทำการเลี้ยวร่อนพร้อมกับการผ่อน Power เพื่อลดระดับไปที่ 450-500 ft. ในขา Base ด้วย Power setting 1700 RPM โดยประมาณ ผมก็มาถึง Left base แล้วก็ได้แจ้งหอไป หอเลยเคลียร์ว่า H-SQ initial solo, Runway 20 wind 200 degrees 05 knots Clear to land, ผมก็ตอบกลับไปตามที่หอเคลียร์มา พร้อที่จะแลนด์ ผมก็ทำตามที่ครูเพิ่มสอน ด้วยการพูดว่าปีกระดับ Flap Full down ผมก็เปิด Flap 30 องศาเลยพร้อมกับทำปีกให้ตรงในขา Base แล้วค่อยๆ ร่อนลงไปที่ final ผมตื่นเต้นมากเวลานี้ มันคือการลงสนามเองครั้งแรกของผมโดยไม่มีครู ผมก็เลยพยายามรวบรวมสติทั้งหมด และตั้งแต่ให้ภาพการลงสนามของผมปกติที่สุดเหมือนที่ฝึกมา ผมค่อยๆ โรยเบาๆ ร่อนมาเรื่อยๆ จนถึงจุดที่ใกล้เข้าถึงรันเวย์ ผมเลยท่องไว้ในใจเลยว่า On Centerline, On glide path, on Speed, สปีด สนาม เซนเตอร์ไลน์ ตามที่ครูเพิ่มสอนมาจากนั้น เงยทอนมาเรื่อยๆ ตามที่ครูต๋อง และครูนพสอน พอถึงรันเวย์ ผมก็พูดขึ้นมาว่า Runway assured, จากนั้นผมก็เงยทอนอีกครั้งเพื่อเข้าสู่ท่าทางการขนาน และ เงยรับ ครั้งนี้ผมมาดีมาก ผมขนานไม่สูง แล้วเงยทอนจนสปีดได้ตามต้องการ แล้วผมก็เงยรับนิดเดียว เครื่องก็แตะพื้นเรียบร้อยสวยงามกลาง Centerline ผมมีความสุขมากอย่างบอกไม่ถูก ครูทหารของผมทั้งสามคนขึ้นมาอยู่ในหัวผมทันที ทั้งครูเพิ่ม ครูต๋อง ครูนพ ทั้งสามท่านมีพระคุณกับผมมาก และเป็นคนทำให้ผมบินเป็น ผม Taxi เข้าลานจอด และทำ Procedure ปกติ เพื่อนๆ น้องๆ รุ่น KB 16 ร่วมกันตบมือต้อนรับ และพี่ๆ น้องๆ คนอื่นๆที่โรงอาหารใต้หอบังคับการบินก็ออกมาแสดงความยินดี ผมก็รู้สึกดีใจมากที่ผมทำสำเร็จ และผ่านจุดที่ยากที่สุดในการทำการบินมาได้ นั่นคือช่วงเริ่มต้น ผมลงจากเครื่อง น้องๆ เพื่อนๆ มารอต้อนรับ และทำตามพิธีการต่อไป ... - Inside Cockpit-เรื่องและภาพ : จารุภัทร์ ปานพรหมินทร์ ศิษย์การบิน โรงเรียนการบินศรีราชา เอวิเอชั่น