ฮัลโหลวววว~ วันนี้เราจะพาพวกเธอไปเที่ยวกันนนน เที่ยวกันแบบ version ชาวเกาะ เด็กเกาะ อยากเรียกอะไรก็ตามใจเจ้าล่ะ ฮ่าๆๆๆ วันนี้เราจะพาทุกคนไปตะลุยตามหา “หอยตาแดง” หรือหอยจุ๊บแจงในภาษาที่คนอื่นเค้าเรียกกัน ฮ่าๆๆ เอาล่ะ วันนี้ต้องตื่นเช้าหน่อย เพราะว่าก่อนจะไปหาหอยกันได้ เราต้องไปวางอวนหากุ้งกันก่อนจ้าา เราตื่นตอนประมาณ 8 โมงเช้าถ้าจำไม่ผิด ฮ่าๆๆ แล้วก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยสักคำ พี่สาวก็ตะโกนมาจากในครัวว่า เตรียมตัวได้แล้ว!!! อ้าวกรรมละ หน้ายังไม่ได้ล้างเลยแม่ เราก็เลยต้องรีบเตรียมตัว เตรียมเสื้อผ้าไปเปลี่ยน แนะนำเสื้อแขนยาวเพราะแดดร้อนมากกกก เตรียมอะไรเรียบร้อยแล้วก็ไม่ลืมหยิบกันแดดไปด้วย ตัวดำได้แต่หน้าห้ามดำเข้าใจป่ะ >< ใช้เวลาประมาณ 5 นาทีก็ถึงที่ท่าเรือ น้ำทะเลขึ้นมาถึงเรือพอดี พ่อเลยขอไปรอที่เรือก่อน ส่วนเราไปขอถุงใส่หอยจากพี่ชายก่อนระหว่างรอพี่สาวตามลงมาจากบ้าน นั่งดูพี่ชายกับแฟนมันเถียงกันสักพักพี่สาวเราก็มาถึง เอาล่ะ ไปลงเรือกันน~ วันนี้พ่อเป็นคนขับเรือ ส่วนเรากับพี่สาวนั่งหลบอยู่ใต้หลังคาทาครีมกันแดดกันก่อน เดี๋ยวไม่สวย ฮ่าๆๆ พ่อใช้เวลาในการขับเรือประมาณ 20 นาที (ถึงมั้ยไม่แน่ใจ) ก็ถึงจุดที่เราจะวางอวนกุ้งกัน พี่สาวเรารับหน้าที่เป็นคนวางอวน เพราะเราลืมแล้วว่าต้องทำไงบ้าง ฮ่าๆๆ เสร็จแล้วก็รอสักพัก น่าจะ 30 นาทีมั้ง แล้วพ่อก็บอกว่า อ่ะ ไปชักอวนได้แล้ว ได้เวลาตามหาจุ้งงงงงง~ รอบแรกของการชักอวนเราทำกับพี่สาวสองคน คือเราช้ามากกกก ฮ่าๆๆ จนพี่เราบ่นว่ารอจนไม่รู้จะรอยังไงแล้วเนี่ย รอจนเมื่อย เราใช้เวลาในการชักอวนขึ้นรอบแรกประมาณ 30 นาทีก็เสร็จแล้ว รอบแรกได้กุ้งแค่ 5 ตัวเอง พ่อเลยวางอวนรอบสอง คราวนี้พ่อบอกเดี๋ยวพ่อทำกับพี่สาวเอง ให้เราช่วยแกะอยู่ข้างๆก็แล้วกัน รอบนี้ได้กุ้งอีก 9 ตัว และวางอวนรอบที่สามทิ้งไว้ก่อนจะพาพวกเราไปหาหอยกัน ไปกันเลยยย พ่อขับเรือพาเราเข้าไปในคลองป่าโกงกางสายนึง แล้วพาเรือเข้าไปจอดที่ซอกนึงในคลองนั้น ก่อนจะแยกย้ายกันลงไปหาหอยจุ๊บแจงกัน เราไปกับพี่สาวสองคน ส่วนพ่อแยกไปอีกฟากนึง เรากับพี่แยกกันไม่ไกลมากนักเพราะเรากลัวหลง จะบอกว่าหายากมากกกกกกก (ก.ไก่ล้านตัวไปเลย) หากันอยู่พักใหญ่กว่าจะได้ตัวแรก โคตรดีใจเลย หลังจากนั้นก็หาไม่เจออีก แล้ว ฮ่าๆๆ เอ้อ ลืมบอกบอกเลยว่าวันนี้นอกจากมาหาหอยจุ๊บแจงแล้วก็หาหอยเข็มด้วย เพราะหลานชอบกิน สักพักได้ยินเสียงพี่สาวบอกว่าเจอเนื้อคู่ ไอ้เราก็งงว่าเนื้อคู่ อะไรของเค้านะ เราก็เลยถามว่าอะไรอ่ะ พี่เราก็บอกว่าขาวดำนอนอยู่เนี่ย เท่านั้นแหละครับ ไม่ต้องหาหอยกันแล้ว สายตามองหาแต่งูเลยจ้า ฮ่าๆๆ หากันไปสักพักใหญ่ๆ น่าจะสักชั่วโมงกว่าๆ พี่ก็บอกว่าออกกันเถอะ ก็เดินไปหาไป หาทางออกไปด้วย ตอนแรกก็ไม่ได้รีบมาก แต่พอพ่อตะโกนมาเท่านั้นแหละ พี่เรารีบจ้ำอ้าวเลย ล้มลุกคลุกคลานจนโมโห กว่าจะออกมาได้ สารพัดสัตว์ก็ออกมาจากปากพี่สาวเรา ฮ่าๆๆ หยอกๆ ออกมาถึงคลองพี่เราก็เจอเนื้อคู่อีกแล้วจ้าา คราวนี้สองตัวเลยตัดสินใจว่ายน้ำข้ามคลองไปฝั่งที่พ่ออยู่ พ่อก็หาไม่เจอ เรือก็หาไม่เจอดีจริงๆ สักพักพ่อก็มาถึงตรงเรากับพี่สาว ก็พากันหาต่อสักพัก พ่อก็ไม่รู้ว่าเรืออยู่ไหน เอ้าฮ่าๆๆ เวรละ ก็เลยว่ายน้ำไต่ขอบคลองไปเรื่อยๆจนเจอเรือ พ่อก็ถามว่า จะหาต่อมั้ย เราบอกไม่หาแล้ว อยากขึ้นจากน้ำมากๆ (ในใจคือไม่มีกะจิตกะใจหาหอยแล้ว กลัวงู ฮ่าๆๆ) เราก็เลยว่ายน้ำข้ามฝั่งกลับมาที่เรือ ส่วนพ่อกับพี่สาวก็หากันต่ออีกแปปนึงแล้วก็ข้ามกลับมาขึ้นเรือ สรุปเราหาได้น้อยที่สุด เก่งมั้ยล่าาา ฮ่าๆๆๆ พอทุกคนขึ้นเรือกันหมดก็พากันออกไปหาอวนที่วางทิ้งไว้ รอบนี้เราไม่ช่วยอะไรเลย ได้อวนปุ๊บเราเข้าไปนอนหลับใต้หลังคาเรือเลย เก่งจริงๆ หลับไปได้พักใหญ่ๆก็ตื่นมาประมาณบ่ายสาม ก็สงสัยว่าเอ๊ะทำไมพ่อกับพี่ชักอวนนานจัง แต่ก็ไม่ได้ออกไปดูเพราะตอบแชทเพื่อนอยู่เรื่องงานที่ต้องส่งอาจารย์ สักพักพี่ก็เรียกให้เราออกไปช่วย พอออกไปเท่านั้นแหละ ถึงบางอ้อเลย พ่อไปอยู่ในน้ำทะเล ฮ่าๆๆ ก็คือ อวนมันลอยไปติดซากต้นไม้ทั้งต้นเลย โคตรสุด ก็เลยช่วยกันจนแกะออกได้ พ่อก็ไม่เอาอะไรแล้วนาทีนั้น หิวข้าวมากกก คือยังไม่ได้กินอะไรกันเลยตั้งแต่เช้า พ่อก็บอกสาวอวนขึ้นมาเลย กองๆไว้เดี๋ยวค่อยมาแกะทีหลัง ใช้เวลาไม่นานก็แล้วเสร็จกลับบ้านกัน กลับมาถึงบ้านก็สำรวจตัวเองได้แผลไปเยอะมากก รู้สึกตัวเบา ในหัวนี่คือโหวงมาก เพราะหิว กว่าจะถึงบ้านหุงข้าว ทำกับข้าวเสร็จก็หกโมงเย็น แถมยังต้องถ่ายงานส่งให้เพื่อนอีก สาหัสจริงๆวันนี้ ส่วนหอยก็ตั้งไว้ก่อนรอให้มันคายดิน ทรายออกก่อนแล้วค่อยเอามาทำกับข้าวพรุ่งนี้เนอะ :) อ่ะ สรุปละ ถ้าใครอยากกินหอยจุ๊บแจงควรซื้อนะคะ ฮ่าๆๆ ไว้มีเรื่องใหม่จะมาเล่าให้ฟังอีกน้าา สำหรับวันนี้บ๊ายบายยย